Alle inzendingen over baan

Uiteindelijk Dag mooie baan 'k Moest bijna mijn bestaan Hier geven Aan de dood die Speelde met mij 'k Gaf mij niet gewonnen 'k Ben een vechter, strijder Niet met vuisten, maar Met woorden, want Die maken me vrij Van onrecht mij aangedaan Heb ik enorm geleerd Werd opnieuw sterk De daders hebben Verloren Het slachtoffer Ingeschat…

Het was voor haar niet zomaar een baan Het was een belangrijk deel van haar leven Waar ze met plezier en hart en ziel Tijd en aandacht aan heeft gegeven Voor haar heel gewoon om klaar te staan Op ieder uur van de dag was ze paraat Maar de zaak ging achteruit en failliet Daardoor stond zij ook op straat Ze heeft staan huilen met…

vorm Geen wonder dat men ze een naam gaf In de verbeelding kan veel Als we de zieners mogen geloven Een cirkelzaag splitst de hemel In noord en zuid De evenaar loopt door de nacht Daar ergens ten noordoosten van die lijn Die as die het lentepunt snijdt Vindt de weegschaal haar stil midden De zon is even weg Ze volgt haar schijnbare baan…

m’n vrouw vertrok en een illusie lichter moest ik dan toch geloven aan een baan een dame keek mij wenkbrauwfronsend aan en sprak met droeve klank: u bent dus dichter vervolgens vroeg zij streng en veel gerichter of ik wellicht ook écht werk had gedaan met onverbloemde trots zei ik spontaan: ik ben ook filosoof en vredestichter ze zuchtte…

De dagedampen daalden diep en dampten onder donkeren stolp benauwend, onweerstaanbaar sterk het strevend, stijgend wezen weg in langen loomen winterslaap Nu heft het rijzend licht des daags den dampen duidelijk voelbaar op beschijnt opnieuw de breede baan bedolven onder duisternis den langen looden wintertijd De schitt’ring van het lichte…

De sleutel tot een nieuw begin ligt veilig opgeborgen De zandloper loopt de uren door tot aan de dag van morgen Tijd en ruimte gevlochten ineen spoeden zich door eeuwige paden Kosmisch gezien het rijk alleen grenzeloos vlecht het zijn draden Waar de aarde tolt zijn eigen baan de zon schijnt jaargetijden Dag en nacht, zon en maan…

er onder aan het strookje buik waarlangs haar vingers strijken een strakke broek waarin de vormen prijken dat zulke mooie meiden echt bestaan de Schepper deed zijn werk en lacht voldaan hoe moeilijk is het dan om niet te kijken natuurlijk mag ik haar niets laten blijken ik mag mij absoluut niet laten gaan beheersing is vereist in deze baan…

Onthouden we dus van deze dag een breekbaar soort verloop Een maatpak en een zijden das een kamerjas, een strak verband een ingeblazen hoop een blok dat weegt op jou Hier nemen we nu de ruime baan de weg die leidt naar een nieuw oord Vernemen we dan uit goede bron een verstrakking van de graat Een geruite rok, een zwarte speld een doorkijkwaas…

we sliepen buiten tot het ochtendgloren het zand nam onze lichaamsvormpjes aan een koele, rode gloed verdreef de maan de opening, een ademtocht, herboren de achtergronden schoven langs in banen bouwden samen een levensgroot decor de zee zei fluisterend de woordjes voor en kluisterde de zinnen, ving de tranen wij speelden niet de hoofdrol…

in je ouwe tranen Vind je zaad genoeg Om te plante' in de banen Achteraan je ploeg, - Want de aarde waarop we leven Is waarachtig toch te mooi, Om niet pijp en bloemen te geven Aan de godganselijke zooi!…

Nu de ochtend is gevallen kun je rustig verder gaan als de kurken niet meer knallen is de liefde van de baan. Als je alles hebt gegeven en de maan is weggegaan komt de vijand weer tot leven moet het eten blijven staan.…

in zilver lopen nu twee banen vanaf haar slapen langs het bruin ze zullen weldra gaan verdwijnen in volkomen grijs tot aan de kruin bleef ze lang geconserveerd nu gaat het slijten extra snel spanningen, met kracht geweerd tekenen haar uiteindelijk wel ze kan nog kiezen voor schijnbare jeugd de haren verven in een warmere tint maar dat…

Zie ze ontredderd staan stedelingen gewend op de baan pootje over bochten te nemen om technisch vaart te maken het rechte stuk tempo te rijden nu in de problemen Op echt ijs van meren sloten kom je er niet met rondjes rijden je moet hard en stevig aanpoten recht tussen de punten a en b met zelden echt eens wind mee Doorgaan en voor…

Baan brekende poëten herken je aan hun voortvarendheid meteen ze zetten zonder pardon alles in en schuiven er niets voor opzij bij de eerste de beste kans op erkenning door de maatschappij Bij de voorverkiezing van Dichter des Vaderlands reed er één van de short list op stemming uit vanaf gene zij met bulldozer in dichte mist met zijn…

Liever dan te geloven in wonderen, onder het mom van een groet, als voorbijganger, brak ik de ban en ik wandelde verder en keek niet meer om en maakte er simpel een ziektebeeld van. ---------------------------- uit: 'Buiten adem', 2001.…

Nee, Hein z'n bokserszin is nimmer in 't geding, omdat-ie altijd in de ban is van de ring. - Maar iemand kreeg 'm klein. 't Was Kim van Dijk uit Tiel, al was het met veel pijn, dat zij van hem beviel. _________________ Noot: De boom van een vent houdt van sparren.…

Oneindge wereld, onvoltooid heelal En onbegonnen, maar waarin elk deel Beeld van het heel is en een lichtgespeel Langs de eeuwge banen, zeg, zal eenmaal, zal Ooit zijn het eind van uw gestage brand, Gij diamant in 't holle van een hand?…

te vertouwen maar kom overal te laat Zie er uit als een zwerver maar dat is toch niet waar het om gaat Een paar keer heb ik gezeten Ik werd opgepakt door een hele delegatie Maar nu ben ik weer even buiten dus bij deze mijn open sollicitatie Zit onder de ringen en tatoos maar dat hoort er echt bij Dus dit een mijn cv wie heeft en een baan…

altijd maar stralen dat is wat je wel mag het geld en de luxe ach stel maar gerust dat het niet opweegt tegen privacy en rust Geboren als koning maar toch ook gewoon als mens in de kosmos zonder uiterlijk vertoon als mens met gebreken soms dapper soms klein maar bovenal kwetsbaar als mens in 'het zijn' Geboren als koning geen baan…

Over mijn huid, ooit strak gespannen, glijden over rimpels tastend mijn vingers, die de weg voor het scherpe mes voor een lange haal in de juiste richting banen. Weer met zorg en netjes glad geschoren voel ik me altijd weer opgeknapt. Lekker fris, vitaal of als herboren; een dag erbij om samen volop te genieten.…

Hij heeft het prima naar zijn zin, is net gestopt met roken zit nog lekker in zijn vel niet eenzaam, niet op zoek In het bezit van stalen ros goede baan, een prachtig huis en vrienden bij de vleet. Het enige wat nog ontbreekt dat is voor hem een leuke date.…

Holland grijpt de wapens aan, Om de vijand af te slaan; Plant de leger vanen, En het uitgetogen zwaard Zal de fiere Leeuwstandaard 't Spoor der zege banen. Holland blinkt in 't krijgsgeweer; Holland vlamt op krijgsmans eer; 't Zal zijn haard bevrijden. En de God, die wond'ren doet, Zegent aller brave moed: Hij zal met ons strijden.…

Wat gaat mijn domme ogen aan, Haar eigen Meester te verraen; Een weg te banen, ten verderf; Te maken dat ik levend sterf? Door u, helaas! werd ik gewaar, Wat holle golven van gevaar, Wat baren van verdriet en wee Daar bruisen in de Minne-zee. Ik zweer 't, gij zult hiervoor met mij In eeuwig-droeve tranen zijn.…

Er zweefde een stofje door mijn vertrek Ik vernam het toen een zonnestraal er op landde De aantrekkingskracht liet het gaan bij verstek Totdat het op een meubelstuk strandde toevallig deed het mij denken aan de aarde in een baan door het immense heelal alle stofjes die het lang geleden vergaarde en die werden gevormd tot een grote bal alles…

In lijnen loop ik mijn weg over deze aarde zoekend de rechte baan maar kom mijzelf dikwijls tegen daar paden in cirkels gaan volg mijn leven in hoeken donker uit het licht blijf stug in schaduw zoeken naar zonneschijn en evenwicht geen wegen lopen recht, noch krom door vlakten of bergen en langs de waterkant kan niet de stroom verbergen…

Zij fotografeerde een vlinder in Frankrijk op weg naar het zuiden, gewoon langs de baan en vond het al altijd een beetje belangrijk dat vlinders op foto's 'opengeplooid' staan. Maar hij, met de vleugels toe, wou niet poseren al vroeg zij: 'Toe vlinder, geef mij toch een kans'.…

Ruim baan, en weet: Wie stilstaat kan ook verdergaan. ---------------------------- uit: 'Zwijghout', 2000.…

Een fuut komt haastig nog door de ban, met watervrees zwemmend, alsof het zo weer spertijd is, weer jeugd en oorlog worden kan. Een bel ontploft zacht aan het oppervlak; heeft ook het ongeborene al ontzetting? Wat heb je toch met de stilte, steeds minder beangste, verouderde man?…

Behoedzaam baan ik mij een weg door de wildernis waar ieder moment een slang kan toeslaan. Zoals een hyena dit kan doen bij een hert. De felle zon doet zeer aan mijn ogen en brandt op mijn huid. Onbehagelijk vervolg ik mijn weg, weet heg noch steg. Niet ver van mij vandaan brult een leeuw heel luid en trillen mijn ledematen.…

De luiers zijn al jaren van de baan; nu ga elke avond naar de kroeg en drink gestaag tot in de morgen vroeg, maar nooit zo veel dat ik niet meer kan staan. En steeds als ik welhaast het loodje leg, dan neem ik er nog één, voor onderweg. Adriaan van Dam…