169 resultaten.
Witte rozen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 729 Mijn vermoeid hart
legt zich neer
in een bedding van
witte rozenwolken.
Het rust uit in de geuren
van een vederlichte wind.
Verfrist door het wiegen
in handenvol dons,
brengt een luchtstroom
mijn bezwaard hart
tot ongekende hoogtes,
waar het zwelt door
een hemels gegons.…
Laat niet los, nee nooit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 270 laat niet los, nee nooit
wat je was en bent
draag de wonderen
van de wereld mee
ze tillen jou een stukje
over grenzen heen
die moeilijke stappen
van eenzaam, alleen
zoek de woorden
gestrooid langs de oever
een schat in de bedding
de rivier van de tijd
verdicht de dromen
met een waakzaamheid
laat niet los, nee nooit
raak jezelf…
Polder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 Graan, polder, hemel
Rechte lijnen, gele vlakken
Meanderend doorkruist
Door achtergebleven kreken
Land dromend van zee
Warmte spiralend
Boven verlaten akkers
Klimmende leeuwerik
Hoor, het zacht ruisende water
Tijdelijk gescheiden
Van haar bedding
Ooit weer verenigd
Tot die tijd
Gouden vergezichten
Korenblauwe lucht
Stilte…
Licht in oude dromen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 195 tegenstelling tot
heldere beken in boeren
sloten te zien, kroos
verbindt voorbijgaande
oevers, spiegelend om de
aardse adem te beliegen,
stromend met troebel water
mee, waar stilte vleugels
krijgt van witte zwanen
over de ruggen van de wind,
zijn het mensen die betalen
wat bijgeloof verzwijgt, een
vanzelfsprekende maan in zijn
bedding…
bidden
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 161 als ik bid
dan zwijg ik vaak
adem buitenaards
een soort hunkering naar een bedding
met het uitzicht naar binnen.
Bidden is voor mij
erkenning van onvermogen,
het rumoer van binnen
is dan oproer in het zand
het bloed wordt getemd
en de leegte is dan plotseling
genade.…
Herhaling?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 91 Levend stof gedrenkt
in tranen vindt een weg
in de bedding van ongewijde
grond, de houdbaarheid
datum in het denken tot
de daden leken ongegrond,
het laat zich voeden tot een
nieuw gewas, een resistent
ander ras wat zelfs gedijt in
een stinkend moeras, waarin
zelfs de antwoorden zich niet
durven te wagen, valt terug
bij herhaling…
waterval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 409 in de tropen gromt de dondergod
in een woelige sluimer
druppels versmelten tot een straal die opbolt
doorheen de grillige darmen van een grot
naar de rand van het hoge rotsvlak
de trechter die zwelt en overhelt
de stroom is een glinsterende tong
die gruis en slijk loswoelt
haar bedding slijpt tot kruimels
ze tuimelen in de kloof
door…
Twee druppels?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 80 Toen ze ooit samen vloeiden
als een stromende beek in alle
opzichten in hun bedding ongelijk
tot in hun midden een steen viel
hun wegen tijdelijk gescheiden, elk
draaiend aan hetzelfde levenswiel
door gedachten uiteengedreven, hadden
zij veel en zoveel meer gemeen,
ze vloeiden uiteindelijk ineen als
twee druppels water, in het geheel…
er leeft iets zuivers in jou
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 732 gaatje in die blik
een vruchtbare warmte
aan jouw kernen ontstijgt
waarop ik lijk te drijven
geen slag, geen stoot gewoon
mezelf, zonder te zinken
naar de twijfel en de stress
er leeft iets zuivers in je adem
in je ogen, in het bloed dat door
de vingers stroomt waarmee je
in één aanraking tientallen fantasieën
tekent in de bedding…
Venster
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 790 Januari baart schrille dagen
schenkt fluisterdunne lichten
luchten, wrang en jachtig
waaien onheilsberichten
tegen de heldere ruiten
beslagen blijven mijn gedachten
traag trek ik tekens van toen
door het brakke vocht
op het glas van vandaag
waarop het vergezicht stokt
druppels aan het vingerschrift
zoeken een bedding
naar een onbekende…
Pittig staccato
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 42 hobbelde nog even
viel stil in de goot
nog tikte
de hoge hak
pittig staccato
op plaats delict
verwondering alom
hoe dit alles zo kon
natuurlijk was er
haast in het spel
gelukkig geen
kwetsuren maar wel
het beschadigd pumpje
en mogelijk herstel
dader had de
goot al opgezocht
maar zijn herkomst
viel niet te duiden
uit een bedding…
WACHTEND VOORJAAR
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 Het regent almaar;
de beek zonder bedding
stroomt door wijd water.
Madeliefjes in de rijp:
hard en zacht wit door elkaar.
Wieden en harken:
het kleine leven wemelt,
vlucht weg of vergaat.
In ochtendnevel
staan bomen, half verzonken:
ruige eilandjes.
Ritsel op zolder.
Ongedierte? Insluipers?
Vogels doen hun nest.…
Voorjaar
gedicht
4.0 met 2 stemmen 6.141 Ze wil het zwijgen aanleren, nog even aanmeren
in de rivier van je woorden, in de bedding van je stem.
Ze luistert, maar laat haar, ja, laat haar en leid haar.
------------------------------------------------
uit: 'De luwte van het late middaguur', 2002.…
Voorjaar
gedicht
4.0 met 17 stemmen 13.486 Ze wil het zwijgen aanleren, nog even aanmeren
in de rivier van je woorden, in de bedding van je stem.
Ze luistert, maar laat haar, ja, laat haar en leid haar.
--------------------------------------------------------
uit: 'De luwte van het late middaguur', 2002.…
Vervagen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 172 Ik dacht zojuist aan jou
net zoals gisteren
en elke dag sinds het gemis begon
hoe kon ik weten
dat verdriet de leegte dieper maakt
zoals het water traag
de bedding schuurt van een rivier
niemand heeft me ooit verteld
waarheen een zwarte zwaluw vliegt
als tijd de horizon vervaagt
zoals ook jij me niet vertellen kon waarheen
je zei…
Vogelvrij?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 59 Uiterste balans,
onbetaalbaar wat je kiest,
taal vervangt het evenwicht
Door gemorst bloed,
rivieren uit hun bedding treden
bloeit op in een woestijn.
Gedachten zijn van klei,
zich vormen uit alles of niets
die modellen worden vogelvrij
Deelbare verlangens,
halsreikend naar de liefde,
echoput van puur geluk?…
Voortvoort
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 moet
altijd maar vooruit denken
want politiek is oorlog
handel is oorlog
en oorlog is handel
als je maar vooruit denkt
en niet thuis blijft zitten
om te genieten van wat je hebt
totdat je het ineens kwijt bent
Hij is een man, hij moet
slagen, rondtollend
als een kogel boort hij zich vooruit
tegen de stroom in door
de golvende bedding…
Wind
hartenkreet
1.0 met 15 stemmen 1.136 De wind waait mij
ver weg
van hier
over uitgestrekte vlaktes
van onbestemd
verlangen
ik wacht
waar de wind mij waait
aan de oplichtende horizon
is de dageraad
slechts een manestraal
ver weg
ze waait
over onbereikbare
bergtoppen
laat sporen na
in de bedding
van de rivier
er waait
zomaar ineens
een andere wind
geeft een…
Pastorale
gedicht
3.0 met 4 stemmen 8.812 noodweer
weerlicht
de noodklep open
het sluimerraam dicht
dromen dromen zich dood
dodekop tooit zich
in het zwarte zwerk
vlekken bleekmiddel
het skelet kraakt
een aangebrande wolk
een blaar een sudderlap
aan de slapen
druif van droefenis
de versteende vissen
beitel die uit de bedding
terwijl gier fluistert
blaas op de holle blik…
La grande bellezza
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 290 Het filmpaleis is liefdadigheid
voor liefhebbers en oude mensen
ik help hen de tijd door
kijk mee en leer
de teksten, Mama Capra:
grote schoonheid is het leven
van de droom van je zintuigen
Ze wordt weggestuurd
van de markt, met haar
zelfgemaakte geitenkaasjes
Thuis in haar paradijsje
de vroegere bedding van de beek
mijn dagdroom in…
Dromen zijn van klei
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 96 Werelden doorbloed
aderen uit beddingen getreden
door kloppende harten gevoed.
Gedachten zijn van klei,
gemodelleerd uit alles of niets
toepasbaarheid blijft vrij.…
Wat kun je doen?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Er zijn grenzen aan liefde
aan wat je liefde vermag
als er geen bedding is
waarin ze kan stromen
zodat ze opdroogt en
jouw leven verdort…
zakdoekentijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 302 de rug in het warme duinzand
luchtig perspectief
vloeit langzaam dicht
grijs en dreigend
als een verdampte ijzer
die terug naar zijn bedding wil
september knibbelt al aan de dagen
gedempt en nevelig
jagen ze zwarte zwermen
zuidwaarts
luchten lijken hoger gespannen
van verwachting
de bomen, de bloemen zijn zomermoe
ze kleuren ingetogen…
Allerzielen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 268 Als een uitspansel ontvouwen wordt
grond klei is die kneedbaar is
de bedding van de rivier droog staat
iets nog getrimd mag groeien
toon jij ooit de kleur
ook van mijn hand en mijn wangen
alles gaat goed we hadden nog veel tegoed.…
rolkei
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 141 weerstand
tegen de zuigende branding
op de rand van de leegte
die je in me liet
tot ik kantelde
en in dit dieptepunt
roerloos als een rolkei in een kuil
traagzaam gepolijst wordt
door de tijdloze rivier
verweerd door winterse vrieskou
geblakerd door zomerzon
seizoen na seizoen na seizoen
tot ooit misschien een spelend kind
me uit de bedding…
Een duinpan
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.901 Een duinpan was onze bedding.
Daar had het glimmende helm
geklapwiegd, ons in slaap gesust.
Daar werden wij wakker, wreven
het zand uit de ogen, zagen
een vogel hoog boven ons bidden,
wisten ons prooi van wat dwingt.
In de verte morde de donder.
Een komen en gaan van krijsende
meeuwen. Een hond sloeg aan.…
De Loenense Beek
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 100 Ik kies mijn bedding door een statig bos.
Halverwege moet ik wèl jongleren:
publiek is dol op een waterval.
Dan volgt het oergebeuren: bruinsappig
murmelen langs bladeren en boomwortels...
Soms flitst een fietser mijn diepe loop,
hoor ik gemijmer uit het calvinisme.…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…
Veul
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 47 Na enige felle regenbuien en zandstormen in mijn brein heeft het zwaar vervuilde woelende water de beddingen der winterdijken in mijn hersenpan verlaten. Poëzie is een daad - Remco zei het al - gelijk het snelsonnet van Bart Adjudant van vandaag.
_______________________________
VEUL
Hoe is het Meusewater thans
in Luik?…
Hoge nood
snelsonnet
3.0 met 2 stemmen 244 Ik fiets elk jaar wel weer eens door Slenaken
Een prachtig dorp in Limburgs heuvelland
Als ik voldoende Joules heb verbrand
Laat ik me daar het witbier prima smaken
‘Het water uit de Gulp zet straten blank’
Mij leek dat slechts een script na héél veel drank…