Alle inzendingen over bek

best gedaan maar was toch nog iets vergeten want een zwaan kan echt geen vlees verteren terwijl een varken alles eet dus ze moesten toen improviseren en dat kostte nogal wat zweet maar toen alles dan op tafel stond kon het etentje beginnen het varken at heel zijn buikje rond en werkte alles snel naar binnen het vet droop langs zijn bek…

Je herkent ze aan een rare loop en ze trekken gekke bekken. Hun gebaren zijn erop gericht om anderen te verwarren. Hun handen, vaak van modder vuil, voor de ogen die verstarren. Macht en hebzucht zijn hun drugs en voeden dagelijks hun gedachten. Angst en afgunst maakt ze klein en beperkt hun zuivere krachten.…

bracht in de wereld en het verlies van Eden, tot een groter Mens herstel bracht van 't gezegend paradijs; Bezing dit, Muze, die op de heilige top van Choreb of Sinaï een herder bezielde die 't uitverkoren zaad voor 't eerst onthulde hoe uit de chaos van het begin de hemel en de aarde oprees, of, zo u wil, op Sions heuvel, en hoe Sions beek…

Vanmorgen een onbedwingbaar iets: Binn, dorp in Wallis met de trein daarheen, de beek te horen klotsen, de keien, het pad de houten oude huisjes weer te zien Maar zag ook hoe duidelijk dat dit alles in mijzelf al is En toen ik hier stond bij onze sloot, hoe mooi en diep die spiegelt, de uitgebloeide paardenbloemen aan weerskant, het…

Krijg gezelschap van een in zijn uppie parerende ekster die jurkje met allerlei schakeringen van de kleuren zwart en wit draagt, een partner is in de buurt zodat zij opnieuw kunnen bekken en snavelen, een nieuwe generatie staat ons te wachten. Kijk!…

grieks vuur in het dal een oude geschiedenis van gras de heuvels zijn traag gestrande schepen de lange droom is een middag oude rotsen als het versteende bekken van een offerdier Ik ben alom het wijde pad badend in de hemel ligt een verlaten fort.…

Krijg gezelschap van een in zijn uppie parerende ekster die jurkje met allerlei schakeringen van de kleuren zwart en wit draagt, een partner is in de buurt zodat zij opnieuw kunnen bekken en snavelen, een nieuwe generatie staat ons te wachten. Kijk!…

Sinten zonder Aureolen Santa-Claus spelend op violen Rode Smurfen-liederen In alle tonen Tempeliers van het volk Bezwaard met koffie en melk Lust-liederen om het meest De begeerte die de mens verdeeld Zelf-Zucht in alle Standen Verdroogde bosbranden Strandwater die oorlogen blust “De Wapenstilstand” lust Loopgraven die worden als beken…

Aan u, die 'k heb bemind om 't water van uw ogen, fontein die zindert in de zonne van de smart, - gij die het martlen kent van 't dorre mededogen en 't hunkeren naar de liefde in hoogmoed uitgetart; Aan u, die 'k heb bemind om 't vlammen van uw handen, - o vleiën om het vlees dat als een beek vervliedt; o reiken van 't gebed dat slechts…

Hier kan ik 't best met God en met mijzelf verkeren, Hier, waar de vrede woont, de zorg het hart niet knaagt, De beek welluidend ruist, de tortel troostrijk klaagt, De zoô *, die de armoe dekt, en 't marmren ereteken, De duurzaamheid en prijs van aardse grootheid preken.…

Normaal echt allesbehalve tettezot stond ik nevens een kloeke porre die in Geel haar kiekens zichtbaar gelijk konijnen door den draod appetètlijk rond liet zingen met heel veel volk in de statie spek veur den bek op de boulevard steeds roerend naar ander plaatsie Ik in de hoedanigheid uit te wringen was die jenoffel nie te porren happig…

Verban hun vervloekte gedachten, muilkorf hun bekken vol pus en gal. Hel, open de poorten voor die mismaakte ellendelingen, zend hen de mooiste bloemen.…

Op zijn wankele boot rinkelden de flessen whisky, maar hij liet zich niet kisten, met een harpoen in zijn klauwen en een sigaar van Fidel in zijn bek. Ver op zee ramde hij het wapen in de huid van een grote vis, wreed, zoals hij uiteindelijk zichzelf doodde, na een zware mars door barre steppen.…

Mijn hart bijt zich vast met haaietanden, terwijl een beek de dennenaalden en de hete grond uit mij spoelt, het gif van jaren demonisch kerkgeweld, tegen mijn zin in. De werkzame jaren verspreiden zich over vele gladde paden, dierbare plekken en gedroomde uitzichten.…

Nee, dromen zijn bedrog, weet ik zoals sommige vriendschappen al bestaan ze nog maar veertig jaar van sprankelende bronnen, kolkende beken in traag stromende rivieren overgaan, die vroeg of laat, meanderend of niet met al hun zoete water uitmonden in een afzichtelijk zoute oceaan, een zee van rancuneuze ontboezemingen, waarvan ’t zout zelden…

Maar als 't ontloken veldplantsoen Haar uitlokt naar de streek; Maar als zij hukt in 't hangend graan, Dan zingt zij, als de vogels doen, En murmelt met de beek. Of speelt zij 't heil der echte min, Verrukt en blij te moe, Of stelt zij voor mijn zoet gezin Een hart- en huislijk toontje in, Dan knikt mijn ziel haar toe.…

Zo peins en droom ik verder, ben tevree gesteld o ja want overdoen is geen optie en ik beken: 'k zou het voor geen prijs wijzigen, het is en was mijn leven!…

slachting laat lijden Oh wat kan ik verbaasd zijn Wat een invoelbaarheid heb ik Wat vind ik mensen leuk, aantrekkelijk Aandoenlijk, aangrijpend, lekker zelfs Zonder ophouden hou ik van ze Dat tij zal ik keren, omkeren Ik laat nu m'n tanden zien en ziel Ik geef ook mijn verontschuldigingen Ik schaam mij het evangelie niet Ik ben manisch, ik beken…

Heel vroeg in de morgen word ik wakker, niet zozeer door een vreselijke nachtmerrie gekregen te hebben dan wel door melodieuze liedjes en versjes van allerlei vleugels onder elkaar die het laatste nieuws van een afgelopen tijd staan te bekken en snavelen.…

Een Lelydorpgoeroe Is der dagen zat Hij slaapt en hij snurkt En hij krabt als een kat Hij miauwt en hij wauwelt En stinkt uit z'n bek Hij is niet slechts doof Maar ook nog eens blind Hij raaskalt en kwaakhalst En stuntelt en prutselt En stoorvogelt ongevraagd Andermans vers Hij noemt zich rala Maar zegt dan "noem mei maar Stupide…

Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht.…

Sinds jouw aanwezigheid in mijn breekbare-en kwetsbare praat ik met elke vogel die op een tak staat te bekken of snavelen bij wie ik ook mijn verdriet en vreugde kan delen Geheel onverwachts beginnen allerlei letters zich te manifesteren op stukje papier.…

stokken blazen stoelen weiden ramen vijvers beken bomen slapen samen tuinen hokken koeken auto’s smeren zuilen. rode tractoren voetbalvelden en witte lichtbakkonijnen schieten goed op met scheve bloemkolenbollen.…

Mijn gevoel Daar sta ik dan, met m'n grote bek overtuigd van eigen kracht, mij maken ze niet gek Maar dan gebeurt het toch, heel stiekem en heel snel de boog ineens ontspannen en het suizen van die pijl Een doffe plof, een roze wolk en die warmte ineens slapeloosheid, weinig honger, hoe komt dat toch opeens?…

gapen, tot de Dood ze treft die dan eerst, door de peerlemoeren schabben hun blonde buik naar 't waaiend lichten heft; maar neen, maar neen ; 'lijk aarde en 'lijk metalen, verdicht bij dringen en zuigen van 't heelal, worden verholen en ongenaakbaar stralen vergaderd in éen traan van kristal; neen, dood stuk vlees, vervloeid in logge beken…

Van der bergen steile wanden Storten, met luidruchtig klateren, Met een onverduldig branden, Met onwederhoudbre val, Alle Wateren Zich in ’t dal; Daarop scheiden Zich de vloeden Om de landen door te spoeden; Daarop spreiden Zich de stromen Langs verscheiden Bed en zomen; Daarop breken Honderd beken, Met een daverend geluid, Haastig uit…

Een beek met water dat van leven spat, dat reinigt en werk maakt van stimuleren, die elementen zijn vereist opdat de heilige vooruitgang niet stagnere. Toch heerst aan goede beekjes een gebrek. De mens moet massa’s goede beekjes maken; dat brengt dan mee een positief effect op Werk en Staat en Aanverwante Zaken.…

Aan u, die 'k heb bemind om 't water van uwe ogen, fontein die zindert in de zonne van de smart, - gij die het martlen kent van 't dorre mededogen en 't hunkren naar de liefde in hoogmoed uitgetart; Aan u, die 'k heb bemind om 't vlammen van uw handen, - o vleien om het vlees dat als een beek vervliedt; o reiken van 't gebed dat slechts…

afzeiken dat die oenen er schandalig over denken als ik ga naar Appie ik moet toch ook eten ga ze uit hun schoenen slaan als zij borsten zien ook al zien zij geen borsten zij zijn kwade geesten en doen het op hun hondjes maar zij hebben geen kracht meer hun taas zit in het bejaardenhuis maar wat moet je maak je niet druk ik wil ze op hun bek…

En ja Joanan Rutgers wist ver voor de kopgroep te blijven al struikelde hij soms en was zijn gezicht zwaarbevroren stopte hij geregeld voor warme chocomelk van omstanders zat hij gerust erwtensoep te nuttigen en liet hij de beerenburg volop in zijn keelgat gieten waardoor hij zigzaggend verder toerde en klunend op zijn bek viel maar de finish…