33 resultaten.
'Suikerspin'
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 166 Schijn besuikerd,even
bestoven,smetteloos
poedergordijn.…
geloof
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 631 overgave
mooi
doch zwaar
aan het ritme
van het leven
kent geen maar
slechts beleven
als ik daar op
kan vertrouwen
en niet
door de waan
word bestoven
pas dan
ben ik in staat
te geloven…
Vredesvlucht
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 623 Vredesduiven wit
vliegen bevlogen, ge-
bogen, tegenwind
slingers, witte
verenkleden vallen
en
landen, continenten
bestoven met
de wind
Witte veren, vredeslint!…
De verloren herinnering
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 751 Eens liep zij daar in de tuin
over de zachte
rose rozenblaadjes
en luisterde naar zijn woorden
zacht fluisterend
in het donker van de nacht
nu rest haar
enkel nog de herinnering
van zijn lichte wapperende haren
rondom de rafels van haar gezicht
haar zilveren huid bestoven
met de zoete geur van zijn bestaan…
Solstitium
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 392 De kleur van herfst
nog wit bestoven,
een schijn van licht
bij donkere dag.
Te laat om 't hart
aan iets te hangen
en niemand die
het nog verruimt.
Mijn hand, geleend
nooit opgehouden,
maar warm nog
tastend zoekt.
Zo gaat de tijd
aan mij voorbij.
De herfst wordt
stilaan winter.…
De hazelaar
gedicht
3.0 met 18 stemmen 12.020 Trillend dwaalt van boven
't fijne wolken los;
en met bloei bestoven
in het naakte bos
blijf ik in een beven
teruggehouden staan,
en ik raak nog even
't donker stamhout aan.
----------------------------
uit: 'Het Veerhuis', 1980.…
Afslag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 866 Dit was een wildpad tot voor kort
zwierend om diepgelegen hoeven
die zich in grasduinen begroeven
onder gewassen kiel en schort
Gortdroge sikken dwaalden hort
de heuvels aan het recht geschoven
haar scheuten meer dan eens bestoven
door hordes vorsten uit het fort
Ze kregen hooimijt van het ploegen
zelfs als ze braaf hun kruisje sloegen…
geen etiquette
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 223 geen etiquette
in de gaten van stilte
huilt het kind van morgen
in gerafelde eenzaamheid
de stukken uit de middag
maar vanmiddag vielen
snippers eierschaal omlaag
gras kleurde tot kunst
geboorte werd begrafenis
de zon doofde in de asbak
de thee met chloor
smaakte naar bestoven tantes
ik voelde me gevangen achter tralies…
de toekomst later
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 269 het bestoven raam op de toekomst
op een kier voor wie bang
zijn voeten niet te snel beweegt
het kan gesloten worden
met een simpele zucht
voor de onstuitbare zoeker
naar goud in dit leven
wenkt enkel het grote gat
waar gordijnen hangen waaien
op de ademtochten van passanten
te vlug dus onderweg nooit herkend
dit steedse raam hier
is…
Vlinderdansje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 508 stil staar ik in het groen
gedachten gaan voorbij
één blijft bij mij:
ultieme vrijheid
woont in alleen zijn
vol overgave
word ik bestoven
door de bloeiende pijnbomen
denkend over liefde
uit het niets
vlindert iets
vlak voor mij
verleidelijk doet ze
een vlinderdansje
fladderend
uit het andere niets
komt een tweede vlinder
vangen…
IJstocht
gedicht
3.0 met 46 stemmen 26.657 De velden schijnen
Ons tegen met dezelfde gele glans,
Die ook op ’t hardblauw vlak aan de balans
Der schaatsen ontschampt in bestoven lijnen.…
De Wilde Hyacint
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 915 wild van smaak en vooral oogstrelend
verflauwt de streekverwant sterk in oorsprong,
bescheidenheid siert het omschreven karakter
voedzaam geurend aan de middelen van bestaan,
de velden verstrooid met andere soorten,
bestoven door hun ontelbare geliefden..…
Wintercharme
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 134 Hoe stil ligt nu wateroppervlak
verstijfd als dood geboren
geen rimpeling maar vlak en strak
spiegelend kou bij zonnegloren
langs oevers het geknakte riet
als met een poederlaag bestoven
wat decoratieve schoonheid biedt
in natuurlijk gebonden schoven
daarboven door azuren blauwe lucht
een enkele wolk als donzen vlek
afgewisseld met een vogelvlucht…
croissant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 614 gist weekt in lauw water
deeg rust en rijst op de schaal
door een klam doek bedekt
ik kneed de gladde bal
die nog stijven moet
jouw duim drukt een klonter boter in zijn hart
nu ligt hij uitgespreid
met meel bestoven
kromgebogen maar gaaf
schuift hij in de oven
ingesmeerd met eigeel
hij dampt nog wat na
van rooster naar bord
Naar…
Nog herfst zon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 351 jij hebt
bloemen bestoven
hun zaden geraapt in
het oogsten van zomers
nog herfst zon
door aangeslagen ramen
jij vouwt rustig de handen
in warme stilte samen
terwijl stofjes dansen
in schuine banen licht
overpeins jij de kansen
waarvoor je bent gezwicht
soms wat gelaten
over zaken die jij
niet hebt kunnen maken
strevend naar evenwicht…
"Zand erover"
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 268 In een leven, de wind en zon daarover
voorbij de taal, die mij de ogen sluit
uit mijn verbaasde mond ontbreekt geluid
hoor ik het muiten van de golven
tussen morgenstond en avondval
ver voorbij mijn taal die een andere toonsoort fluit
onderwerpt zich aan een tijdloos verval
lijken woorden anders, in een vals licht
bestoven, waarin ik niet wil…
Reisverslag
gedicht
2.0 met 34 stemmen 18.168 het neerzetten van een achteloze voet
in een andere richting, daar
begint het mee, gevolgd door
het voorbijzetten van de tweede (vleeszool in
bestoven schoen), de volgende
stappen en stappen; arm in de lucht, hier zwaait
wat ginds werd opgeworpen en verderop
zal worden opgevangen ('pakken
wat je pakken kan'); gezwind ben je
op weg gegaan,…
Overgave
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 250 tijdens schaduwrijke momenten
waarin wij ons leven hier
zo vaak met anderen delen
is nieuw licht te ontdekken
omdat onvoorwaardelijke liefde,
door Gods woord
en de handen van onze naaste,
opnieuw verlangen
en overgave
bij ons wil opwekken
als wij daar op
kunnen vertrouwen
en niet
met angsten
voor de dood
worden bestoven…
DORPSKERKJE
poëzie
2.0 met 8 stemmen 516 De zonne guldt de gulden haan
en 't al met groen en grauw bestoven
verbogen transen hoog naar boven
en 't deurtje aan de benen aan.
Het oude kerkje staat zo stil,
zo stil in 't gouden zonnelicht,
een man met wee-doorkerfd gezicht
die ach zo gaarne, sterven wil.…
Mooi of niet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Een prachtige bedwelmend
geurende bloem
een gelokte bij vervalt hierdoor
in genotzuchtig gezoem
een eendje dat uitnodigend kwaakt
naar een woerdje dat hun samenzijn
schijnbaar met gevaar voor eigen leven bewaakt
een bevallige boom ooit liefdevol bestoven
kan met haar gevulde zwaar doorbuigende
takken niets anders dan een rijke oogst beloven…
Tweede NIEUWJAARSDAG
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 420 mijn boek, welke zich al enige keren
van m’n hand heeft verplaatst naar de vloer
door een steeds weer opdoemende slaapattack,
kan me niet méér bekoren dan een slappe
appelflap die ik zie liggen onder de vitrinekast,
bestoven met poedersuiker of maanden oud stof.…
Bulls Eye
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 Ik drink de nectar uit zijn kelk,
laat zoet vocht m’n zinnen verdoven;
streel z’n stijl, stempel en stamper,
bestuif en word bestoven.
Zijn liefde is als een roos;
uitnodigend warm, teder, fijn,
passievol en diep romantisch als
rozengeur en maneschijn.…
Werking der muziek
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.501 -
Is het de boekweit,
Waar hommelhorden,
Wit bestoven van 't bloemenroven,
Gonzende snorden? -
't Mugje, dat zingend,
In de orchis gedoken
Vast bleef kleven en moet sneven,
De ogen geloken? -
Wellicht een beek,
Zo snel aan 't vlieten,
Dat bosanemonen en duizendschonen
Weerspiegeld verschieten?…
Kinderkersttijd
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 2.710 tot het laatst bewaard
opgetuigd als uit een sprookje
stond de boom in al zijn pracht
met meters glanzend engelenhaar
de echte kaarsen bleven branden
tot diep in de winternacht
mijn kinderkerst was vol geluk
vredig en uniek
de sfeer in huis zo magnifiek
het kerstbrood geurde in de oven
mijn wereld was - toen nog -
met een witte laag bestoven…
Observatie
netgedicht
4.0 met 45 stemmen 1.266 Die wereld aldus bestoven
te midden van de stilte
ligt daar in rust verzonken
en houdt haar winterslaap.…
Ontredderd
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 291 mijn lief is plots veranderd, terwijl ik
intens verlang naar de kracht van haar vleugels,
roomwit, zacht trillend, bestoven met stuifmeel,
weet en kent zij mijn naam niet meer,
en laat mij, onbewust, ontredderd achter,
ik schrik, zij is veel sterker dan ik ben,
haar jonge, blonde kracht is verwarrend,
ik sta toe dat zij mijn hart en gevoelens…
Van niets- naar iets
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 117 Eerst was het niks, echt helemaal niks,
toen werd het bestoven door wie weten we wel
met wat vocht, doorgaans van boven
werd er iets zichtbaar: zeker weten van wel.…
Onstilbaar
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.188 En peinzend, in hun zwaar bestoven vachten
Rijen de dennen langs des heuvels zoom,
Verloren in de winterlijke droom
Waaruit zij geen ontwaken meer verwachten.
Waar ik mij wendde in dezer wereld wonder
Is diepe en schone rust. Mijn hart alleen,
Mijn hart roept wenend door de stilte heen
Om een nog dieper en nog schoner wonder.…
In de bibliotheek van een liefhebber
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.564 ik voel mij zo bestoven,
Als rolden al die filosofen
Gelijk uit hun papieren mond!
Hij, die dees achtbre rijen schikte,
Bouwde eens aan Babels toren mee;
Hier hebt gij de oudheid, stof op snee!
En – hoe ik van die titlen schrikte –
Verwarring is hier ’t groot idee.…
zonsondergang
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 895 zonnegloor haar
schone lippen landinwaarts waar boven
duin een saffranen maan als luchtbaken gezet in
klatergoud vol triomf verrijst
kranst en waant zich in de wende van dit
ongeschonden uur bolrond vorstin over
gans het oude hemelrijk
zoele zomeravondwind beneemt mij zuchtjes
adem in kinderlijk vrij spel - een dartel
duinkonijn duidt mij bestoven…