inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.913):

Ontredderd

mijn lief is plots veranderd, terwijl ik
intens verlang naar de kracht van haar vleugels,
roomwit, zacht trillend, bestoven met stuifmeel,
weet en kent zij mijn naam niet meer,
en laat mij, onbewust, ontredderd achter,

ik schrik, zij is veel sterker dan ik ben,
haar jonge, blonde kracht is verwarrend,
ik sta toe dat zij mijn hart en gevoelens treft,
zij heeft daarom niet gevraagd, nee, ik zelf ben
de zwakke, zwakste schakel in dit geheel

vergeef me, alle goden, want ik ben niet oprecht,
ik durfde niet, nee nooit uit te spreken
wat ik werkelijk voel, wil voelen, wie ik ben,

vergeef me, alle goden, dat ik niet eerlijk ben,
dat ik me schaam en mezelf diep wil verschuilen,
omdat ik niet eerlijk durf te zijn over mijn ziel

vergeef me, alle goden, mijn stille kruiperigheid,
ik worstel met geweten, verleden en te stille dromen,
elke dag opnieuw moet ik weer vechten met mijn gevoel,
elke dag opnieuw moet ik vechten tegen dat verleden,
elke dag opnieuw bekruipt mij de hevige angst dat ik
deze strijd, nee, dit gevecht nooit zal winnen

Schrijver: Tjoke, 7 mei 2009


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

4.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 291

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
7 mei 2009
Email:
teckeltjeshotmail.com
Wat heb je dit mooi geschreven vooral de zin die mij raakt: "ik durfde niet, nee nooit uit te spreken wat ik werkelijk voel, wil voelen, wie ik ben,". Heel diep ga je hierin, heel fragiel, heel kwetsbaar, maar ook zo transparant. Dit gedicht raakt me diep, prachtig geschreven.
Naam:
Hanny
Datum:
7 mei 2009
Email:
hanny.vanalphenquicknet.nl
De ontreddering en het gevecht met de ziel, raak en prachtig neergezet.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)