Alle inzendingen over bevangen

als jouw wangen rusten in mijn handen jij ze aan mij toevertrouwt dan laat je ze zonder woorden toch nog schuchter bevangen je huid roept met zachtheid kom, wil je mij dragend raken ik voel je dan zo tastbaar dichtbij om je adem te smaken en de tederheid in je ogen spreken zomaar als vanzelf zielsveel van nabij laat ons samen…

zwarte strelende wimpers omringen haar ogen die ontwapenend blikken zij schieten kruit van liefde zoeken mijn lippen te likken al twinkelend worden edele rozenblaadjes naar mij gestrooid en omringen mijn lijf als in zachte streling getooid mijn rimpels verbleken als glinsterend damp in het ochtengloren zo een minnespel bevangen…

die ene zin hij moest nog komen… mijn pen wacht in trillende handen op dat wat maalt de woordendans die rondjes draait als een nachtvlinder bevangen, speels in de weerkaatsing van het lichtjesheelal zo zoetjesaan zal er een strofe ontstaan in het vers dat tot leven dreigt te komen leg ik een vergeten het niet meer willen…

Ik word bevangen door onmetelijke rust, steen op steen op lucht. Voor mij de wereld die zich ontvouwt, onbeweeglijke zon. Dan even later...... Balans van duizeling weegt mijn schaduw meer dan de rots?…

Een wereld van wit Waar sneeuwvlokken gedijen Invoelbare kou De zon ons ontrouw Grijswit uitzicht Een witte deken vol landschapsrust Bewust van tintelende handen Kou door wanten Weidsheid in wit Grauwheid verspreid Knarsende schoenen door de sneeuw Paartijd voor vosjes met luid geschreeuw Door kou volgt warmte Berenburger heeft z’…

dek me toe, Osaya bevang me met je adem van hars sluimer in de drang van stilte draag me over aan de goden van weleer het is nacht, Osaya de sterren deemoedig bewaren het geheim van ons verlangen de wind zwijgt over ons lot beken, Osaya hier in het zand van de gestrekte woestijn tieren geen leugens hier is alles waarachtig en…

Ik heb slappe benen Mijn hoofd zit vol met snot Mijn maag draait veertien rondjes Mijn adem ruikt verrot Mijn rode ogen tranen Ik lek mijn oren leeg Ik houd geen kruimel binnen Ik schrik als ik me weeg De koorts heeft mij bevangen Nooit had ik zo’n ziek lijf Maar wel heb ik een computer Met een bikkelharde schijf…

Dikke wimpers Op ronde wangen Hier ligt een kind Door de dood bevangen Hier ligt een kind Stil en vredig neer De ouders zijn kapot En weten het ook niet meer Zij beweren wel te geloven Maar zij zijn nog hier En het kind "daarboven" Heimwee knaagt nu al aan hun hart Verzonken zijn zij In diepe smart Het kind heeft het In het…

Geleid mij naar het rijk van troost waar de harde waarheid zetelt ik reken af met de provoost die mijn open wonden netelt ontrukt aan de vergetelheid koester ik geluksmomenten tot nieuwe toekomsten bereid over lijken van serpenten bevangen door verbeeldingskracht zal ik meren in jouw haven wij zijn elkanders volle dracht laat het wildebeest…

Toekomst ligt breekbaar In mijn gedachten Mijn handen vouwen zich In gebed om zekerheid Ik doop mijn pen In meren van verlangens En laat een waterval Het onbevlekte wit bevangen Mijn verlangens schrijvend Ontdoe ik mij van het blad Voor mijn mond en laat gedachten de einder zoeken Mijn handen ontvouwen zich Berustend in eigen kracht…

Feromonen, ziltig zweet, de zachte hardheid van je lijf, bevangen zonder dat je het weet, mijn zinnen, buiten kijf. Steeds vaker in mijn dromen, bidt nachtelijk smachten, het klare licht te komen in zwoel zweverige nachten.…

Een week na sneeuw en ijs, tien graden vorst Drong door het bodemrijk uit alle macht, Ontworsteld aan de diepe winternacht Een krokuskoor dat zong uit volle borst Het Lied der aarde, rijm- en woordeloos Heel even maar, toen kreeg ik het te kwaad Door kou bevangen zong het uit de maat Hun paars tapijt zonk terug, voor vorst te broos...…

Slaap verwekt door zorgen, Verziekt door een verlangen, Liggend langs de waarheid, Door onbegrip bevangen. Geketend in een droom, Gezegend met een gedachte, Gevuld met zacht gefluister Om de leugen te verzachten. Het strelen van de wil, Door ongeduld vergaan, Het bevaren van je liefde In een leeggelopen oceaan.…

Donkere dagen vervliegen voelde mij volkomen verlaten het is de kilte die langzaam verdwijnt jouw glimlach breekt door alle wolken het grauwe wordt stilletjes opgelicht ik denk aan je ogen ze zijn door vreugde bevangen zie de wind mijn stilte sussen liefde doet de pijn verdringen zit onder een roze wolk bedolven -een nieuwe…

vereeuwigd en bevangen met het oog en de soepelheid van kleuren zien schoonheid proeven de mens ontroeren lijnen volgen in ontdekkingsreis en er is nog zoveel meer nog zoveel meer te doen mijn leunstoel kraakt jasmijn neemt jaren terug wat een hart tentoon spreidde de dag licht in elke voelspriet lippen bevoelen kreukels in de zomer is geborgenheid…

Verliefdheid maakt meedogenloos diegenen die er door bevangen met roze vleugels zijn behangen en niet aanspreekbaar zijn, een poos waar alle anderen staan te springen laat Amor liefdes snaren zingen voor slechts die ene nog die telt die daarmee alle anderen velt hij weet het niet, het blijft verborgen tot het niet meer onzegbaar is: zo…

kan ik alles achterlaten nu ik eenmaal weet heb van verleden, dagen aan nachten keten met niets dan adem tekens verdwijnen, de kiem van glijdend geluk wanneer ontkenning breekt in assen doorheen het geweld van vuur kan ik, beroofd van verlangen, liefde in oprechtheid leggen of ben ik al te diep door het gestreepte sterven bevangen…

kiezelstranden omzomen mijn water in de woestijn gesloten in ogen gevouwen, zuchtend naar een mond vloeibaar naar weiden of een verworpen stad bevangen aan uiterste randen van trillende lucht op een morgen ontwaakt nog beschonken van donker de volgende dag na vandaag met daarboven eeuwig hemel het zicht ontnomen, in kluwen tot stof vergaan…

Mijn emoties staan stil maar het gevoel cirkelt rond apathisch in de tunnel van het surround systeem bevangen door de warmte dat stroomt door mij leef jij op in het kunstwerk waar ik nu in deelneem.…

Bevangen wil ik vertrekken, zonder doel, zonder waarheen maar blijf als een zwerfsteen en kan me van het droeve niet onttrekken. Ik wacht naast mijn geliefde waar ik hopen mag, op blauw azuren vrijheidsliefde. Zonder spijt, noch zelfbeklag, vergetend wat me ontriefde, hopend op een strelende dag.…

Mijn zicht werd bevangen door haar pracht bij het gloren van de paradijselijke klanken die haar benamen. Cheyenne Haar blonde haren omlijstten haar even mooie gezicht, waar een egale en zijdezachte huid het lieve en onschuldige karakter dat het sprak bekleedde. Ik heb Cheyenne mijn hart gegeven.…

O leven zo bijzonder somber voorbeschikt dagelijks gedonder je hebt mij in gelikt nu mijd ik je patronen loop niet langer vast wou jij dat ik zou wonen heb ik jou verast ik verdrijf je leven als tijdelijk verblijf rijm wil ruimte geven geen binding met dit lijf jij kunt niet bevangen je dood is mij geen grens ik zal vrijheid langen…

Het is bijna avond bevangen van rust glimlach ik zacht mijn hart is gesust mijn die ogen stralen nu ik weer bij jou hoor de liefde bleek te sterk samen gaan we door je zit in mijn gedachten kruipt door mijn bloed mijn hart is vol van jou het voelt meer dan goed het is bijna avond straks ben ik weer bij jou mijn wereld daar ben jij…

Dan ben je bevangen door een intens verdriet. Het liefst ben je dan alleen, geen mensen om je heen. Maar een vriend blijft naast je en reikt je zijn hand. Wijs hem niet af maar pak die hand vast, voel de warmte en ook zijn kracht. Een vriend helpt je, door die donkere nacht.…

Door lust zijn we bevangen genietend van deze waas het is duidelijk dat we naar elkaar verlangen ons verstand is onze gedachte niet meer de baas. We laten ons heerlijk meesleuren op passionele vlagen van ons gevoel pure lust mag ons leven inkleuren bevrediging is slechts het doel.…

Tegen 't licht gehangen slingertjes van goud; aarzelend, bevangen raak ik aan het hout.…

Buiten zinnen plagend drong hij zonder vragen in haar wereld binnen wat zij zou verdragen daar de zwijgplicht vanzelfsprekend was Als een vlieg in 't web gevangen liet zij hem gevoelloos toe Liet zich strelen zonder schreeuwen hield zich stil en krijste niet In zijn macht die liefde leek bevangen overschreed hij grenzen zonder…

Badend in duister Verlangend naar jou Drijf ik op de oceaan Verloren in het gemis Gedachtes raken bevangen Verleden, heden, toekomst Zink langzaam, Tot de bodem van het bestaan Een diepe slaap Vervult mijn wens Geest overstijgt Stroomt weg Naar een plek Waar ik jou ontmoet Waar zielen versmelten Het duister verdwijnt…

Op de zielsnede van achterdocht; Manieren waren ver te zoeken Vol lof deed ik ze uit de doeken waar menig man protesten zocht Vertoornd heb ik mij gescheurd, bevangen door de langste dagen Hunkerend naar naakte vragen, werd dwaling terstond aangesleurd Rake woorden achter noch, die ware kwintessens verbeeldden, stuntelden missend…

interessante dingen Die mij tot bepaalde inzichten dwingen Waardoor ik waarheid aan elkaar lijm Vanuit de nevelen van de dromen Kan je een verborgen waarheid halen Als je die maar goed weet te analyseren De waarde van symbolische verhalen Die uit het onderbewuste stromen Het brein met zijn grote geheim Bezit namelijk een verborgen macht Bevangen…