Alle inzendingen over bevolking

We hebben 't geheim van 't Noordeinde en het geheim van het Torentje en verder is alles, alles openbaar te maken, te verkrijgen, te bemachtigen tot achter de gesloten prive-deuren van onze Nederlandse bevolking Leve transparant Nederland weg privicy, ga aan de kant!!!…

ik zou haar ogen willen zien de trekken kunnen onderscheiden in het vallend blad haar stem weer mogen horen in het lied van opgetogen koren als de wind iets harder bidt mijn wolken zijn weer grijs bevolken anoniem de hemel ze maken niemand meer iets wijs de wereld strakt zich in een kouder onbehouwen alleen mezelf kan ik nog vertrouwen…

Gifgasaanval op eigen bevolking. 270 Massagraven met duizenden lijken. Maar vandaag staat Saddam Hussein terecht voor de moord op 143 sji'ieten. ----------------------------------------------- Dit is de letterlijk overgenomen kop van het AD op woensdag 19 oktober 2005…

zij - de vrouw hoort roepstem van leegte die in haar buik ontspringt en gaten slaat in haar ziel tot zij zich buigt naar de aarde die haar verleidt naar goden in bomen en naar goden die rivieren bevolken dan groeit zij bezwangerd uit haar schaduw als Godin verheft zij zich naar de lichtende zon die zij omarmt en omvat zij is…

Duizend wolken bevolken mijn hoofd het zijn eigenlijk watten waardoor ik de werkelijkheid niet meer kan bevatten duizend dingen zingen rond in mijn hoofd ik kan mij niet meer concentreren dat koor verstopt mijn gehoor duizend woorden heb ik in mijn hoofd ze staan allemaal in de weg maar zijn verdwenen voordat ik wat zeg.…

Dreigende wolken bevolken de lucht en als de wolken vurig gaan ontvolken dan slaak ik van opluchting een zucht bliksemschichten doen de wolken kolken gieten af de overlopende wolken-pan dan 'weer' wachten op het vuur van de zon of het weer slaat onverwachts wederom om!…

een Arendsveer viel op het gras dat is niet goed de geest van de vogel heerser in het luchtruim huist in de Veer zij symboliseert de moed van een krijger roffelende trommels zingende mannen rinkelbellende rokken van dansende vrouwen alles wordt stil de Veer kan niet blijven liggen geduld is een schone zaak…

Door ontvolkte oevers te bevolken en dromen met daden te verjagen.…

de storm is eindelijk gaan liggen het blad dat valt valt stil onopvallend en de grond staat het toe in hopen rond de bast, een kruin kreunt ongenaakbaar naakt en staat vreemde vogels toe de takken te bevolken ik zie vleugels in wolken…

Vergezichten onder wolken die het hemelsblauw bevolken. Hollands paradijs op zand. Boerderijen, mooie luchten meeuwen schreeuwen, lange kust. Wolkers' wereld: niets te duchten dan de vrijheid en de rust.…

Nevelig zijn de velden En mistig zijn de bossen Wolken hangen als aureolen Om toppen van bergen Vaag en waterig schijnt de zon Mystieke figuren dansen In schaduwen der rotsen Of lossen op in nevelige meren Tijdens een macabere dans En trollen en geesten Bevolken grotten en spelonken En nooit lossen nevelingen op…

die de hemel bevolken... Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij ...opnieuw wordt geboren...…

die de hemel bevolken... Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij, ...opnieuw wordt geboren...…

Ze had haar boze oog gericht op een prachtig eiland in de Atlantische oceaan hoe kan het toch bestaan dat een orkaan zo tekeer kan gaan het eiland heeft haar schoonheid verruild als je de verwoestende beelden ziet zo veel chaos, wanhoop en verdriet bevolking totaal verdwaasd want nog is zij niet uitgeraasd de natuur heeft weer haar…

Zijn geslepen gezanten Bevolken Volgens heugenis Mijn gedachtewereld Sinds eeuwig Moedwillig Fluisteren ze in mijn oor Er is geen goed en kwaad Geen hemel, geen hel Slechts de geneugten des levens Leiden Tot een zalig bestaan Een bestaan Dat het leven zelf Alzo voorzien heeft Onbezonnen Verorber ik iedere verboden vrucht…

als je 's morgens vóór je spiegel staat en je ontwaart een hoofd op je schouders en het is niet het jouwe dan moet je daarvan onmiddellijk melding maken bij de dienst voor bevolking van je gemeente die doen dan wel het nodige.…

Zij, de eilandvulkaan, witte wolken haar sneeuw getopte kegel rakend terwijl gloeiend hete lava brakend mensen verjagend die haar bevolken. Dit is de aarde die treurt haar hete zwavel tranend uit de diepste hellekrocht sissende stoom van water als haar bloed de zee verkleurt.…

aan mondhoeken kabbelend proef ik een vloeibare wens de lucht te bevolken, te dolen langs een frisse, onbewaakte grens de ideale plek om een offer over bodemloze grond te plengen of mijn stoffig lijf uit aderkalk met gestrekte adem te lengen bij hoog mikken of laag scheren kent deze platgeslagen woestijn noch gebeitelde geboden…

Voel je niet eenzaam of verlaten weet dat het mij altijd zal raken uit zal maken waar je ook gaat weet voel en herinner je ik zal er zijn liefste mijn je laten lachen om en naar de wolken die de hemel bevolken ik zal er zijn liefste mijn wat je ook doet wanhopen weet dat alles voorbij gaat en morgen misschien een nieuwe…

We gaan er wat aan doen Want met 10% besmet Zijn we tot onze spijt Nog heel ver weg Van groepsimmuniteit Zoek een drukke winkelstraat Sproei aerosolen goed gericht Organiseer een zangfeest Doe ramen, deuren dicht Knuffel je medemens Betaal enkel nog contant Was je handen zelden Doe het voor je land Intensiveer je contacten Na een…

een bootje en de zee zacht kabbelende golven voel me net als hemingway praat tegen wolken die met hun schaduwen de waterspiegel bevolken zij antwoorden met licht dat mimisch murmelt in veegjes aan het oppervlak een meeuw en de kajuit de schavuit landt kent zijn plaats om te eten wij wisselen vliegensvlugge informatie zonder woorden…

teder zullen mijn handen je strelen in een droom die ons brengt tot een grens onbereikbaar voor velen we zullen de tijd gaan ontsnappen door in elkaar over te stappen te groeien tot bloei we willen de wolken bevolken in het diepste van blauw jij wordt de vrouw van mijn dromen ik zal je zo zacht laten komen dat tranen…

teder zullen mijn handen je strelen in een droom die ons brengt tot een grens onbereikbaar voor velen we zullen de tijd gaan ontsnappen door in elkaar over te stappen te groeien tot bloei we willen de wolken bevolken in het diepste van blauw jij wordt de vrouw van mijn dromen ik zal je zo zacht laten komen dat tranen…

teder zullen mijn handen je strelen in een droom die ons brengt tot een grens onbereikbaar voor velen we zullen de tijd gaan ontsnappen door in elkaar over te stappen te groeien tot bloei we willen de wolken bevolken in het diepste van blauw jij wordt de vrouw van mijn dromen ik zal je zo zacht laten komen dat tranen…

ik heb het leven gezien in komen zijn en weer gaan het heeft altijd bestaan alleen we hadden er geen ogen voor wij wilden groter zijn dan we ooit zouden denken onderzochten alles om het een etiket en plaats te kunnen schenken benoemden sterren om het oneindig universum met begrijpen te bevolken maar nu kijkend naar…

De nachtdieren kruipen weg, de dagdieren worden langzaam wakker en bevolken de heide. Het belooft een mooie dag te worden. Een soort dag zoals Shakespeare het eeuwen terug met zijn scherpe dichtersogen al zag. Dit soort dagen zijn voor de eeuwigheid en de dichter breit een glimlach. Wat houdt hij van de dag.…

De stemming is er grimmig, en messcherp wordt ieder afgerekend; grijze gnomen bevolken 't parlement van 't kleine terp dat Holland is: een kwelder aan de zee waar het een kwelling is om in 't gesnerp van heersende opinies, die gedwee worden geabsorbeerd, te denken fris en kwiek.…

nu nog in het vage later kabbelt water zachtjes naar de kant het boerenland belooft weer groen met rijpe boterbloemen als bijen vrij de lucht bevolken krijgt mijn zomerdag weer kleur mijn neus bevat de geur van roze zomerwolken en de open deur tot alles wat we warmer noemen ik voel me thans de emailleur die al het goud slechts mag…

Van uit de donkerte in de lommertuin zie in het binnenlicht ik haar bewegen, de stroken in het neergezegen borduurwerk openvouwen en plotsling voel ik mij zo diep alleen, zo star verlaten, dat met wild verdringen duizend verlangens in mij wakker springen en mij bevolken stormende dooreen, terwijl dat in de zijde tergend nijpt een…

verzamel dagelijks wat stukjes blauw uit kou in heldere hemel wit iets later donkere wolken die de nacht konden bevolken penseel het eerste roze in ontdekken hoe de zon haar rood laat lekken terwijl het prille groen ontwaakt kwaakt een late kikker nog verhaal jij bent erbij leest mijn teksten en samen maken we dit schilderij…