Netgedichten

netgedicht (nr. 67.141):

Manifesteren

ik heb het
leven gezien
in komen zijn
en weer gaan

het heeft
altijd bestaan
alleen we hadden
er geen ogen voor

wij wilden
groter zijn
dan we ooit
zouden denken

onderzochten alles
om het een
etiket en plaats
te kunnen schenken

benoemden sterren
om het oneindig
universum met
begrijpen te bevolken

maar nu kijkend
naar de hemel kan ik
eindelijk de energie
van alle harten volgen

in hun levendig
pulseren om de
grootsheid van de
schepping te manifesteren