Alle inzendingen over bezoek vanmorgen van

Verdwenen zijn ze de kennissen met hun indringende stemmen - ik adem rust. Het was uiteindelijk maar kort toch ben ik gestruikeld over hun woorden. Waarom toch niet de taal afschaffen om alles in kleuren af te drukken? Genoeg is zwart en gal met dwars daar doorheen in levensgroot hun initialen. Ik adem rust - de luchtdruk is…

Hij kent de weg, hij veegt zijn voeten niet, neemt zonder vragen als vanzelf sprekend de beste stoel, zet zich breeduit. Dan komen grijsverteld de verhalen waarin altijd hijzelf de hoofdrol speelt, vol avonturen uiteraard. Ja ja, knik ik. Soms valt hij stil, dan worden wit zijn knokkels op de leuning, hij hijgt, zijn ogen zoeken…

nergens nog vreugde: als hij haar ziet is het al avond. als zij hem ziet herkent zij hem niet. dat zij toch niet heeft te klagen, dat zij woont in mooie kamers. zij kijkt niet op wanneer hij liegt, zij is vergeten dat bij het vuilnis van de dag soms zilver wordt gevonden. of sleutels en een jas. oud brood dat zij in water weekt…

Toen een ex bij me kwam logeren had ik mijn teveel aan lijsten wat maar schimmelde en voedsel werd voor zilvervis, weggedaan: twintig jaar herinnering en ik twijfelend of dat geen spijt... Hij eenmaal bij me, ging het over werk, over liefde en die tijd, het vulde mij met zoveel dankbaarheid, waarin al die lijsten pasten. 's Morgens…

Het wil nog steeds niet bij me binnenkomen Dat deze lompe patser en proleet Het volgend jaar 'Your Excellency' heet Misschien verdwijnen straks de boze dromen Maar hoe hij naast Obama trekkebekt Zit daar vooral de 'President Erect'…

De psychiater zit tegenover mij met zijn woordje al klaar ik word gelijmd in elkaar als een papiertje Gelezen heeft hij mijn boekdelen hij weet niet wat ik heb misschien als ik rap zou hij het misschien kunnen zeggen Ik mis die oude tijd een blowtje hier een wijntje daar en dat ene woordje; maar vindt zijn weg in het heden Bij het…

Wacht nog even totdat het gedicht zich openbaart het duurt een ogenblik voordat ik de woorden in mijn ziel kan vinden trek je broek weer aan over de groene vallei geef jouw kale bergen aan de zomergoden en mijn woordenbrij plaats een strakke komma achter mijn woordendool en blijf voor altijd mijn idool.…

Toen ik jou die onschuldig was Aan het redeloos verkeer Verloren had - jij die Deel van mij was en altijd Zijn zal, was er in mijn Hart een gat geslagen zo Groot en wijd en diep Als nooit meer zijn zal, Een krater die niet meer Met heelwording kan worden Opgevuld, tot een zee van tranen Geworden vol leegte, kilte en verdriet -…

In mijn hoofd bonkt het van de foute woorden, zal ze niet zeggen of schrijven, maar die hufter vanmorgen die het nodig vond een woning te overvallen, zou niet alles moeten krijgen, wat ik hem toewens, want dan zou het hem niet goed bekomen, echter: In mijn hoofd vloekt het!…

vanmorgen telde ik droomelfjes die van sprookjes in mijn kamer zweefden. ze maakten bochten om mijn oren rondjes om mijn hoofd en toverden met droomwater een glimlach om mijn mond. ze lieten mijn ogen lachen en brachten mij meer dan vreugde. vanmorgen heel vroeg nog knipoogde er zelfs één terug.…

vanmorgen op de weegschaal (84.9 kg) ontdekte ik ik weeg dus ik besta…

Vanmorgen een vogel zien vliegen; eigenlijk niets nieuws, maar ineens kon ik het echt zien: een vogel die meer kan dan wij kunnen, heel mooi! Wie leerde hem dat? Wie kon het als eerste? Wat een machtig gebeuren, een wonder! Vanmorgen een vogel zien vliegen, zo mooi! Waar was mijn verwondering al die winterdagen?…

vanmorgen toen ik wakker werd was alles een paar centimeter verschoven je zag het niet eens maar toch de poten waren van slag de voetstappen die ik zetten wou lagen al voor de deur de dag stak zijn stekels uit was me al aan het behoeden voor wat nog gesluierd…

de hemel openreet, hoe daar een kruis de godenwereld opende als deur -vanmorgen dus- vind ik mijn open thuis langsheen een teken met een vreemd odeur van offerbloed en wreed Romeins gespuis…

Waar bij anderen Butsen en deuken Ontstaan aan het oppervlak Van hun samenzijn Is er bij ons hooguit Sprake van een lichte Uitholling overdwars, En zelfs deze is Volkomen in evenwicht, Voor welke druk van buiten Dan ook is ze nog nooit gezwicht…

Ze zei: ”Sorry, het is nu zo stil in huis”. En de klok tikt in instemmend geruis. Kalm rusten haar bevende handen op de zachte leuning van de lege stoel en tikken vingers trillend zonder doel. Naast het grauwe doorgezeten zitbankje zijn geknutseld pijnappel bijzettafeltje, met daarop een bierglas zonder bier, een souvenir, over wild sexy…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

Half vier vanmorgen, ik schrijf de nacht weer van me af zit alleen vanmorgen was weer kort vannacht. Niet bij machte de zoete slaap te slapen een lieve droom te dromen, gewoon tot rust te komen. Ik schrijf de nacht weer van me af droom mijn gedicht dicht langzaam mijn ogen dicht.…

Vanmorgen werd ik opgebeld door een mevrouw die wilde weten of ik Richard was. Dit was nooit eerder voorgekomen.…

Jim ik stapte in bij Port d'Orléans Alles was anders ik was ouder geworden met jouw woorden onder m'n schouders verbergen nog steeds vleugels in wording Le père Lachaise een zonnige dag tot de volgende regen valt Lieve Jimmi rust zacht…

onder een dak van rozen hoor ik het snikken van de wind vanmorgen beet een jonge vogel in het grind…

Ze staan te wachten op bezoek En zonder het zelf te beseffen Kunt u ze in een wachtkamer Wachtend op uw bezoek aantreffen.…

Bij velen komt er wel bezoek, maar dat zou bij anderen eigenlijk ook moeten gebeuren. Als je iemand weet, die weinig of geen bezoek krijgt, hoe leuk zou dat dan zijn als je één keer in de zoveel tijd even op bezoek gaat. Het wordt zeker gewaardeerd en op prijs gesteld, met open armen wordt je ontvangen.…

’t Zal vijftig jaar geleden zijn toen ‘k aan het Groetse strand een schoonheid van een meisje zag met een fles zonnebrand. Maar ja het arme kind zat toch een beetje om het hand Want hoe ze zich ook rekte, zij kwam niet aan d’ achterkant. En ik zag haar geworstel van gepaste afstand aan maar ben uiteindelijk toch naar het meisje toegegaan en…

De winterdroom openbaarde zich over sneeuwwitte paden die zich slingerden door de in wintertooi getoonde dierentuin het grootste gebaar kwam van de leeuwen een mannetje met een woeste oer brul zich van geen God of ellende bewust ijsberend door de natte sneeuw met twee leeuwinnen op sleeptouw banjerend alsof de koude niet bestond en de…

Meeuwen vliegen sierlijk boven de botenmasten die fier staan in de zilte lucht Aan de kust van Westenschouwen voel ik een gestolde herinnering aan de gekwelde grond van ‘53 In Brouwershaven lijkt de tijd stil gestaan Stilte overvalt ja, het ontroert…

als een donkere deken lag de nacht over het houten huis de wereld was stil donker en eenzaam hij had de rust gezocht maar kon de slaap niet vinden beelden overspoelden hem die hij jarenlang niet meer had gezien hij wilde haar niet zien ,nooit meer aan haar denken het verhaal erachter was te gewelddadig onnozele trut ….…

Als de laatste deur plotseling sluit voor de enig overgebleven lach alleen zichtbaar door de vensterruit, de gretige hand niet reiken mag. Eenzaamheid in zijn grauwe hemd bevriest het leven in alle klokken, voor een einde zonder liefde bestemd wordt het vonnis rauw voltrokken.…

de pijn die jij mij toedichtte is niet meer van vandaag vele jaren heb ik het bevochten totdat ik het vanmorgen gewoon bij het grofvuil zette…

Tot vanmorgen, toen lag er een aanslag op m'n mat...…