Alle inzendingen over brand

Er is een dichter die niet kwaakt maar keer op keer opmonter treft als hij een speedsonnet aanheft en opgewekt met droevig draakt Hij blaast het stof van poëzie en lucht het ledig met begrijpen zonder door regels af te knijpen zijn werk leest als een melodie Wis steekt de brand in triestigheden verruilt `t nobele polemiek niet met ongegeneerd…

Haar negerend wast hij zijn handen Grof misbruikt ligt zij na te branden Verminkt besmeurt zo gevoelde zij Zijn passieve lust wederom voorbij Mat ziet zij hem in de beslagen spiegel Ziet zijn hardheid en kreunt van genot Haar borsten pijnlijk hard en gespannen Voelt haar dijen vol intens verlangen En als zij dan gelaten zijn slip aanreikt…

de heide, waar mensen komen zwemmen, wandelen, dromen, staat vandaag niet in brand, maar in verband met moord een lichaam werd gevonden overdekt met wonden maar het behoefde slechts een lok haar te identificeren na een jaar verdwijning in de kanalen van een lakse maatschappij de dader werd ook gevonden zoals in de volksmond was voorspeld…

De bliksem in mijn hart Het is neergeslagen En kaatst tussen de wanden Nu al velen dagen Het vuur dat verbrandt De kracht van de elementen Ze zijn in mij losgekomen Ik zal de macht inprenten De macht die zich toont Ik heb het in mijn handen Altijd al gehad Maar nu voel ik het branden Die angstaanjagende power Die in mijn ziel huist…

Er wordt weer heel wat prachtigs mee naar huis genomen: een asbak waar een wulpse Lorelei op prijkt, een blikken Eiffeltoren die van koper lijkt, een echte imitatiezijdensjaal uit Rome, Manneke Pis in zakformaat dat ook kan plassen, een heilige uit Benidorm (made in Taiwan) van plastic en waarvan het lichtje branden kan en stapels leuk bedrukte…

ik zou zeggen beste vriend lees het morgen nog een keer misschien gaat er 'n lichtje branden en zie je het een beetje meer een gedicht kent dubbelzinnigheden soms heel dubbelzinnig verpakt als ook nu de clou je ontgaat ben je opnieuw gezakt het gedicht past dan geen 4 maar JIJ mijn beste vriend het cijfer dat jij dan geeft heb je per…

Als ik je zie voel ik een zon branden in mijn hart. Als ik je stem hoor dan stop ik om te luisteren. Het was koud voordat ik jou zag. Maar toen je er was werd het licht in mijn hoofd, voelde ik me warm vanbinnen. De manier waarop je beweegt, de manier waarop je lacht, van je ogen met lichtjes erin hou ik nog het meest.…

Grijsheid, waarin we soms ontwaken, modder en mist, en brand en as, niets kon haar warm vertrouwen raken... 'Haar latend, zuiver, lijk zij was.' -------------------------------------- uit: 'Het geheim dat ik draag', 1998.…

Zo pleegt de beul een moord door brand door leedvermaak gedreven. Het is een contradictie, want hij kan van doden leven. Er is dus één der tien geboden, waar hij zich niet aan houdt. Hoe tegenstrijdig is het doden: met vuur maakt hij je koud.…

Zo ook in brand staande zinnen die me steken met de kracht van een mes. Elke verloren letter zoekt een uitgang, dwarrelt naar een plek waar het zich tot een ander woord kan vormen en wonden op iemand anders huid besmet. Maar ik zoek overal wat achter en hoop op de meest achterlijke dingen.…

zijn als een tweede klacht, de eerste verschuilt zich in beloften, en achter maskers, van aangezicht, in lot volbracht, te mogen troosten aan je borsten, die vind ik in mijn lege dromen, verzadig mij met het verloren zijn, slechts een kus minuskul, zo klein, doet mijn bezweet ontwaken, in een baringspijn, als branding heet laat branden…

Vlammenzee In Groningen vliegt alles, naar ik hoorde, spontaan in brand als je er niet op let, een ijssalon, bedrijven of een flat, er blijft niets over in het hoge noorden. Dat zoutmeer wordt waarschijnlijk wel een flop, maar gaat tenminste nooit in vlammen op.…

ben de angst voorbij schiet ik hem nu of doodt hij later mij voor even rust in de kapot geschoten huizen waar het sterft van de muizen eten en drinken zijn de eerste behoeften in het sluipend bewegen om te overleven de idealen zijn vergeten in het stinkend vuil waarin wij al weken zweten afgestompt in primitief ageren branden wij…

Voor 'stenen' lees: 'brood', Voor 'trouwen' lees: 'branden', Voor 'jong' lees: 'oud', Voor 'zwijgen' lees: 'goud'. 'Twee' moet zijn: 'een', En geen vraagteken achter 'meer'. *) In de geest van Paul Muldoon ------------------------------------------------------- uit: Dierentalen en andere gedichten', 2003.…

Je kunt natuurlijk alles blijven overwegen maar waar rook is,is dikwijls ook brand. Je kunt niet te lang alleen maar praten, je doet veel mensen groot onrecht aan als je blijft toegeven aan apart gedrag. Voorlopig ziet men nog geen resultaten maar spreek je daarover wat mensen aan, dan hoor je wat gelaten: Amsterdam!!!!...ach.…

Toen er een ziel kwam in zijn nachtmerries, en vleermuizen vlogen bewogen door de nacht las hij de brief van zijn moeder liet tranen in hout branden folterde zijn geweten met schuldgevoelens wilgentenen aan de rand van het meer, dat spiegelde herinnering vol oude poppen verweerde weemoed in de nacht met als slot het schimmenspel van…

Mijn hart, huilt en kent geen rust schreeuwt om hulp, liefde en om raad iemand die me de brand van binnen blust weet jij wat er zo in mijn leven omgaat?…

We zitten samen op het strand De zon is bijna onder Alles om ons heen lijkt wel een wonder Een klein kindje speelt met een opblaasband De bal in het water staat in brand Jij bent degene die ik bewonder Ik wil niet meer zonder We zitten hand in hand De auto heeft pech.…

Een schouder en een warme hand, een kus die op je lippen brand. Een tochtje op de motorfiets, of samen lachen om helemaal niets. Een eitje en een kopje thee, een wandeling vlak langs de zee. Je weet vast wel wat ik bedoel Het gaat om het totale gevoel, van veilig, warm, en zo vertrouwd én zeggen dat je van me houdt.…

Ik zie die zwoele blik in je ogen en onze verlangens raken elkaar aan pure liefde heeft vlinders ingevlogen die aan passioneel gevaar blootstaan Ik voel hoe jij door mijn haar woelt en jouw lichaam glijdt door mijn handen zo paradijselijk als dit allemaal voelt terwijl overal kaarsjes branden Wij laten ons gijzelen deze nacht en kruipen…

Toen daalde een purper blad, Dat Hij beschreven had, Mij ritslend in de hand En stak mijn hart in brand. Ik voelde zwéven weer Mijn hoop op brede veer, Ik wierp de dode steen In 't meer, waar zon op scheen.…

Er is geen noodzaak om de drup van de regen te scheiden of het licht van de dageraad te mijden bij een eerste oogopslag Er heeft niet meer dan verwacht mijn pad gekruist Het zou branden als koortsige liefde de weg was echter smal en grillig Je hand was gewillig maar de dreef te diep In de tijd dat ik nog waadde op de baren van…

kleur en vorm overal als een groet of om warm te onthalen die eens geboren werd in koude stal mensen lopen in feeststemming op straat kopen cadeaus om elkaar te verblijden alsof in heel de wereld nu om vrede gaat en niet meer wordt gedacht aan strijden dan denk ik schijnen al die lichtjes nu niet alléén achter al die warme ramen maar branden…

Daar groeien witte kaarsjes aan, Wat zullen die kaarsjes aardig staan Wanneer ze van avond branden!…

Ze huilen hun onheil fel wijzend en twijfelend tussen moord en brand De een roept iets over een ongeluk dat zelden alleen komt maar samen met het lot De ander oreert over de beste stuurlui die geen ijzer kunnen breken met gebonden armen als ze de put moeten dempen waarin het kalf is verdronken terwijl het roer uit handen glijdt…

emoties barsten ruzies rinkelen beeld na beeld spat uit elkaar als herinnering, bezaaid met tranen ligt je hele leven daar scherven scherp gebroken glinsteren wat was puntig hoekig vaak bedrogen spiegelt vals het glas in duizend kleuren fonkelt woede flintert haat voorbij misverstanden branden rode wonden in hun vlijmscherpe…

het was een plek die wekelijks houvast bood terwijl je verder steeds meer los moest laten dierbaren, gezondheid, werk en jeugd je ervoer daar momenten van genade waarin de eeuwigheid zich openbaarde velen werden er geroepen tot nieuw leven er werd een stukje meegelopen op de laatste reis en als je het gewoonweg niet meer wist dan brandde…

Een eerste blik in mijn ochtendkrant, bederft bijkans meteen mijn ontbijt, weer een nummer vol moord en brand en over een virus dat toeslaat, wereldwijd. Wie heeft gelijk in het stikstofdebat, zijn de boeren toch minder schuldig, welk rapport heeft dat het beste gevat, geen uitstel: wij worden ongeduldig.…

Gebruik dan mijn hout Voor stoelen met een leuning Een bed om te slapen Een dak boven het hoofd Dan heb ik niet voor niets gestaan En een ander krijgt zijn rust Of, dat kan ook Steek mij in brand Met wat rook Ontstijg ik het land Geef vruchtbaarheid aan Akkerland voor korte duur Maar later ook het zuur Tien jaar.…

Eeuwig branden, eeuwig loven. Je moet het zien voor het doven.…