Alle inzendingen over cyclisch

De zee ongrijpbaar in beweging eb en vloed in kleur blauw en groen maar in een cyclisch ritme beroert maanlicht de golven…

De dood heeft alle gezag Tijd, tijd talmend groter Cyclische spijt met cynische boter…

Cyclisch denken is Alom wereldgebeurtenis Ons tijdsbesef is onterecht Lineair is niet de weg In zuidelijke landen Vandaag vier uur Komt morgen weer Dan haast je je niet meer Maar bij het meest essentiële Leven na de dood geaarzel Is dat nu lineair of cyclisch Of niets slechts enkel hoop Mogelijk is de natuur cyclisch Maar zielenleven…

Docenten gingen in mijn jeugd al staken Het ging toen ook om werkdruk en om loon Maar onderwijsprotest blijkt doodgewoon Een synoniem voor onverrichter zake Het leed, dat een docent steeds weer moet dragen Is cyclisch als het korten van de dagen…

a-vierendeels ontslag, geniet in onderhandelingsgemak de rechter roltrapt af verstreken werk loost jou slechts kantoorgetuind tot uitkeringsgebruind vaas jij scheve rozen cyclisch rood weer standsgwijs…

a- vierendeels ontslag, geniet in onderhandelingsgemak de rechter roltrapt af verstreken werk loost jou slechts kantoorgetuind tot uitkeringsgebruind vaas jij scheve rozen cyclisch rood weer standsgwijs…

De Mol schijnt Endemol weer terug te kopen De cirkel lijkt voor even eeuwig rond Nu hij zichzelf voor drie miljard hervond Maar even cyclisch gaat het weer verlopen Want ook heroverde identiteit Wordt desgewenst tot verkoopprijs herleid…

De herfst slaat om zich heen of reageren wij de luchten, bomen, dieren, mensen omdat het tijd is Natuur verwoordt het zo in cyclische cadans seizoenen, vreugden, zuchten, hopen en wachten langzaam Momenten zijn aan zet dicteren wat gebeurt maar ik wil huilen als ik pijn heb en zelf beslissen…

ik mis de vorst in mijn cyclisch denken het ijswater van de sloten de lucht met bevroren idealen ik mis het afscheid en verzwijg de spijt van dat ik leef en de bloemen die ik je nooit gaf ik mis de vogels in je ogen de tempel van je fatsoen de nissen waar ik kon schuilen soms wens ik, was het maar als toen…

in de tinten van een cyclische palet rood oranje geel en groen blauw indigo violet draaien weken dagen door bestemmen golvend mijn octaven hogerop en dan weer neer ik verkeer bevreemd in fase met een voorbepaalde kronkellijn zal ik ooit nog slagen daarin vrijuit mezelf te zijn…

Analfabetische emoties Plakken categorische woorden Aan metaforische beelden Wanneer ze parabolisch buigen Uit hermetische ruimtes Van mijn holistische ziel Ze draaien sofistisch in de rondte Met het cyclische weten Het dramatische vergeten Is euforisch zonder doel Zo is ongeveer Het fantastisch energetische Doch tragische verlies Van…

We banjeren door een besneeuwde vlakte Hoe dankbaar is dat knullige geknerp Als klaaglijk conversatieonderwerp Bij klappertanderige straatcontacten Maar ja, 't is iets om even uit te zitten Daarna gaan we weer zeuren om de hitte…

De 4x Zoveel meter, kanovaren Gezwem, geroei, geturn, handboog geschiet... Het interesseert me in de regel niet Ik zag er nooit zoveel van in vier jaren Als op het scherm vijf ringen-logo's prijken Dan blijf ik echter kijken...kijken...kijken...…

de spiraal van eeuwig leven tekent het centrum van mijn groei in elke cel van mijn bestaan en in de adem van geschiedenis zoals de opgerolde slang de conisch gevormde schelp hemelse galaxieen draaikolken en wervelwind voert mijn adem mij terug naar de kern van mijn cyclisch bestaan waar hemel en aarde elkaar ontmoeten in verheffende…

eerste lichte beven bolle wat kalende koppies met ogen nog steeds gedreven snorren en baarden compenseren verlies van de ooit wilde haren op het randje van betweterij verkondigen zij nog normen en waarden ervaren door vele jaren veranderingen volgend blijven zij trouw aan hun bron de zon en het licht van de schepping in het cyclisch…

in de zoele wind van zomers laatste kans rijpen de vruchten fladderen vlinders nog een laatste dans groen reikt langzaamaan naar geel, de bellefleuren kleuren naar oranje-rood deze herfst kent geen dood zij is een verder gaan in het cyclische bestaan dat de rust van winter eist de dagen korten en de ochtend grijst in lange spinnendraden…

Ontsproten uit wellust Organisch doch nog onbevangen Een blik, onbewust veracht door hen Zij, ooit bewust levenslustig Nu verdwaald in alle lessen Die tastbaar houvast boden Patronen vormden het labyrint Die velen cyclisch delen Bedachtzaam streven zij Ontwetend vergeten zijn Het voortschrijdend natuurlijk gift Dat nu zo onopvallend…

Aarde rust vredig Begroet vol verlangen in Cyclische schoonheid Dauw en Eikels, een Flits licht op als een Gier de hemel splijt Hagel korrelt neer Illustreert het Jaargetijde Krachtig Lucht drukt zich Majestueus uit in een Najaarsstorm Onweer Plenst wolken leeg Regen kletst gestadig in de Schemering Tintelingen brengen Uitdrukkelijke…

mijmer om de slasaus die ik niet proef wanneer ik het gras ontgroen en kleurloze wolken blauw wil schilderen zodat de lucht zal klaren en ik mijn blik verruim de schil is te dapper voor mijn tanden het knarsen ervan maakt me angstig, het kleed dat me warmt laat ik vallen en ik boezem mij aan de wind die steeds kouder lijkt te worden het cyclische…

in een vluchtige view langs het publiek zie je de trends van het laatste moment nog vaag kleuren hypes uit een andere tijd die weer reikt naar vintage retro en authenticiteit een cyclisch modebeeld dat het gebrek aan eigen inspiratie weer eens loepzuiver deelt waar nostalgie in poets en blink een lege ziel verbeeldt omdat vernieuwing…

echt totaal in tact gebleven De laatste poging van de herfst tot kleuren Verzand in rottend vies schimmelrijk bestaan Hoewel ook schimmels vrolijk leven geven Is het met het meeste leven dan gedaan En na het afscheid van hun bedrijf Bloeiden mijn ouders even op Slechts een aantal jaren toen Steeg de ellende tot een top De natuur is cyclisch…

Als een reveil van gerecycleerde vergankelijkheid, somptueus in idiotie maar sober vol onbegrepen gratie, als een vicieus vibrato van dolgedraaide stilte, smachten zeven - ja, zeven! – gracieuze gratiën naar een streling, een onooglijke blik. Naar een aai van onverholen bewondering, vol verwondering. Het aftandse tandwiel grijpt de ketting…

even vulde bij nader inzien alles weer snel verhulde zonder dat er vingers op werden gelegd je raasde vol geluid voorbij in tumultueus passeren beschadigde je zo her en der een spiegelruit waarvan barsten scherven weer als gift erfden nog is het niet voorbij zijn haast maakt plaats voor een volgende zucht want in een cyclisch…

Wees sterker dan de trekkracht van de tijd: het jaar loopt af, laat niet de zonnewende je zelfbeklag versterken tot ellende en stop op tijd je cyclische verwijt dat je het niet ziet zitten, 't is te zwaar; je weet precies hoe 't oude lied gaat klinken straks spoelt je zelfrespect door rook en drinken weer naar het zelfgemaakte spook: oudjaar…

Als ideeën worden gedolven uit het blauw van oceanen, vullen golven, betoog van schuimende essentie, gestuurd door cyclische getijden, die de grote sprong wagen naar waterkant en achterland, waar mans toekomst zich laat kastijden.…

een stuk positie met perspectief open huis, verschuiving qua markt netjes aangeveegd, een soort haringlucht verwarring in termen van rozenstruiken communicatie, wondermiddel terzijde van het plafond doemt een eindeloze andere kant van het witte laken, kantoor Zuidas, zilvergetto buiten, meen ik te weten waait de wereld, cyclisch…

de maan is een vrouw verstopt in het cyclische verdwijnen en verschijnen in de schaduw van het licht als maand van het leven als vruchtbaarheid gegeven je mooie ronde vorm aan de donkere sterrenhemel boven het ondermaans gewemel het initieert de getijden het bloed en de vloed die de vrucht in de zee ontmoet het weerspiegelt de zon…

Temperamentvol, woest en rustig Reikend aan emoties Leven gevend, leven nemend cyclisch ritmisch Instrument beroerd door velen met verschillende composities Koppen snellen, schuim opwekkend volgend als dolfijnen. soms buitelend als een kinderspel, soms vlak als stoicijnen.…

De stille grote maan is zeer bedroefd, zijn eeuwig maancyclus vertelt een verhaal van de cyclische bewegingen, zijn nachtenlange tochten die zo vaak gedachten van twijfelende mensen en eenzamen bezochten.…

Of het natuurlijk was, is een tweede, maar cyclisch gezien hield het huwelijk stand; een solide gebouw door vastgoedboys geprezen en toch werd het tijd om sloop te gaan vrezen, omdat de gemiddelde grondprijs van gezondheidszorg, als ook de kubieke inhoudsprijs van liefde drastisch was gestegen.…