8506 resultaten.
Beleving van hoop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Hier, waar het onwerkelijk stil is.
Stilte, waarin een mens leert zwijgen.
Waar stille geluiden helder klinken.
Tonen die we zelden zuiver horen.
Hier, in onze eigen achtertuin,
dromen onverwachte dromen.
Vandaag heerst hier de vrede.
Nestelt zich een duivenpaar.
Leeft de werkelijkheid van hoop.…
uw stilte, uw stem
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 2.971 leer me de tijd
opdat ik de wonderen
in uw handen
kan begrijpen, de dankbaarheid
na al het schreien
nog zwarter
dan een wezennacht
heel mij
door uw gebeden en omring me
met het oude lied
ik zal luisteren naar herkenning
naar de kleine vogel
in uw ziel
omarm mij, breed in het licht,
ik zal de dood verlaten wanneer ik
sterven…
Geliefd
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 602 Verraden en geslagen
Tranen van verdriet
Waarom nou toch verlaten
Een antwoord komt er niet
Wat was is gaan vervagen
Verdwenen in de tijd
Waardeloos geworden
Omdat je het vermijdt
In schoonheid vroeg gestorven
Verdronken in een wel
De allermooiste hemel
Muteerde in een hel
Gebroken en vernederd
Vertrouwen broos en teer
Gebrandmerkt…
bedankt
netgedicht
3.0 met 75 stemmen 8.461 hoe kan ik je bedanken
voor wat je hebt gedaan
voor al die keren dat je
naast me wilde staan
hoe kan ik je bedanken
voor de keren dat je kwam
en voor een deel mijn zorgen
op je eigen schouders nam
hoe kan ik je bedanken
voor de dingen die je zei
ik zeg het maar met bloemen
en een dikke kus van mij…
geef mij vandaag en iedere dag
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 499 streven
Geef mij vandaag en iedere dag
een dag om niet te huilen
geef dat ik dan hopen mag
nooit ergens te hoeven schuilen
Geef mij vandaag en iedere dag
een dag om stil te zijn
geef dan dat ik denken mag
aan alle verdriet en pijn
Geef mij vandaag en iedere dag
een dag vol zonnigheid
geef dat ik dan zingen mag
een levenslied van dankbaarheid…
warm hart
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 470 generatieklovend
viel ik mijn ouders af
normaal toch
afstand evolueert
evalueert wat eens was
sinds zij samen
een graf delen
ben ik eindelijk mezelf
ben ik dankbaar
voor mijn bestaan…
Gestuurd.
netgedicht
4.0 met 88 stemmen 7.002 Nee, je weet het niet, en toch
Je bent nu in mijn nabijheid,
brutaal stal je mijn blik
Je zette me aan het denken, ik moest
of ik wilde of niet, vanwaar kom je?
Ik heb de deur niet horen slaan
Mijn knieën zijn slap, de uitstraling
blijft koel, toch?
Maar waarom lach je dan?
Toen je eenmaal uit mijn gezichtsveld was
ben ik gek geworden…
-het EEUWIGE leven-
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 961 Met mijn ziel als in het begin, weer geheel ontbloot;
dank ik hen, mijn dank, oprecht zo groot.
Dankbaar voor deze mooie parel des leven
welke mij met zoveel liefde door hen is gegeven!
En, iedere dag, hoop ik op eeuwigheid
oneindigheid
een klok, zonder tikkende tijd,
God, ik wil ze echt -nooit!- kwijt.…
Bereidheid
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 1.204 Door ijver en vlijt
altijd tot helpen bereid
wie het ook aan jou vroeg
je vond dat het was nooit genoeg
Nu na een leven vol gave van dienst
ben jij diegene die onze dankbaarheid verdient
nooit liet je ons alleen staan
daarom zal de pijn jou te verliezen nooit overgaan.…
dankwoord
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 167 en dan nu mijn lief,
moet ik gaan
in dit aardse staan de bloemen
binnen tinten paars en wit
een gouden hart noemt zeven slagen
waar geen enkele toon in zit
ze dragen nog het leed
van kille winterdagen
daar tel ik vijf- plus één,
als kleine klokjes licht, ze zuchten niet
ze zingen als ik blijf
en spelen met het overzicht
dat altijd…
MIJN AFKOMST
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 758 Een hele periode terug lukte het me niet zo best
Van lieve tante kreeg ik erg veel steun, ze verzond me deze tekst.
Je afkomst kies je niet, je toekomst wel.
Mijn ouders benaderden de perfectie; ik werd nooit rot verwend.
Strenge scholen bezocht, basis werd gekend.
Opgegroeid in een warm nest, dat haalt heden een krantenkop
Papa en mama…
005. DANK
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 Dank aan de boom
tussen mij en een sluipschutterskogel
Ik weet niet hoe het kwam dat het gras
een paar seconden eerder bewoog
voordat de Vietcong zijn geluidloze
geweer ophief.
Er volgde altijd een stem
die me vertelde welke voet
ik het eerst moest neerzetten
Bedankt voor het afweren van de kogel
tegen de anarchie van de schemering.
Toen…
[ Een lange minuut ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 47 Een lange minuut
daalt grote dankbaarheid neer --
Hemelse streling.…
"Voor Michel"
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 548 Ik zie je ziel
Vleiende handen
omvatten dankbaar
jouw gezicht..
Ik geef mezelf .…
Hoe zou 'k niet dankbaar zijn.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 977 Hoe zou 'k niet dankbaar zijn
voor deze winterdag
al giert de wind
en doet hij de ruiten trillen.
Hoe zou 'k niet dankbaar zijn
voor alle vriendschap
en verbondenheid
al zijn er ook conflicten,
misverstanden...
Hoe zou 'k niet dankbaar zijn
al gaat de zon weer onder
en is een dag voorbij.…
We leven nog...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 681 Ik staar naar de wolken en geniet intens.
Problemen zie ik in de verte verdwijnen.
Ik hoor het zachte suizen van de wind.
Wind, op weg van hier naar nergens.
De zon breekt af en toe door.
De eerste bladeren vallen.
Het gaat zo regenen.
Ik ruik de herfst al.
De winter komt.
Zo ging het en zo gaat het.
Zo zal het altijd gaan.
We leven nog…
Wachtende kou
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 368 Met eenzame gevangen en bewaarde herinneringen
die vragen
waar ik eindig en alles
vergeet
mag
als ik mijn koude ziel dankbaar
mijn ontwaakte lichaam teruggeef.…
Engelen blijmaar *
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.009 Verhef u tot uw God en Vader,
Mijn ziel, tot aller Schepslen God!
Ontspringe uit dankbaar bruisende ader
De vreugd om uw gezegend lot!
De onfeilbre Godsstem had gezworen:
De Heldraak duikt de spitse kop;
En de Englen blijmaar doet zich horen:
Der volken Heiland is geboren,
De Hemel gaat de doemling op!
1824.…
ervaring
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 217 Wij roeien met het licht
van het goddelijke
Het hart en ziel verheven
van liefde
Samensmeltend
in oneindige dankbaarheid.
De overdracht van vreugde
naar onze medemens
De kringen van ons leven
bereiken ongekende hoogten
Leren aanvaarden en leren geven
De aarde voelen onder onze voeten,
waar we aan toebehoren!…
De dichter is een koe
gedicht
4.0 met 64 stemmen 17.433 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
Energie.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 87 Hij zoekt naar zijn ziel
en vindt daar dan ook zichzelf
vol met energie.…
Laatste gebaar
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.138 Zo in elkaar verstrengeld
Nemen wij afscheid
van elkaar
Jij gaat een leven verder
Dit zwijgende afscheid
voelt zo onwaar
Nog een laatste blik
Met vele gedachten
Mijn laatste gebaar
Ik laat jou los
Fluister bedankt
En zeg heel dankbaar
‘Het ga jou goed mijn vrind,
ik heb van je gehouden,
en met mijn hart en ziel bemind’…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 Met ouder worden zou de wijsheid komen
en ‘t diep besef dat alles ijdel is,
maar soms komt iets van vroeger in mijn dromen
en hoor ik weer een klank geheimenis;
dan zingt mijn ziel opnieuw van dankbaarheid
al is er weemoed en een hart dat schreit.…
HET BEDOELDE EFFECT
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 305 strelen mijn gevoelens nu toch weer jouw ziel?
zullen mijn aanrakingen jouw "zijn" beïnvloeden?
veroordelingen gaan je eigen "ik" vernietigen
wij moeten onze complexen tegelijkertijd uitbannen
elkaar vinden in een verstrengeling van harmonie,
liefde, dankbaarheid, inzicht, tolerantie en vrijheid
vloeiend samengaan onze toekomst tegemoet…
ALLES
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 385 Ik vroeg je niets, maar was dankbaar,
en zal ook altijd dankbaar zijn,
voor ieder moment in jouw aanwezigheid
en voor de pijn op alle dagen
dat ik besef, ik ben je kwijt.…
Uit liefdesnat geboren...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 682 Uit liefdesnat geboren in pure reinheid,
zuiver als een regendruppel
net niet meer vasthoudend aan het blad,
gleed jouw klein leventje uit mijn schoot.
In perfectie van langzaam ontwakende schoonheid
werd jouw prachtige creatie
eindelijk aan mijn moederhart ontbloot.
In die ene minuscule trilling
ontglipte uit jouw zachte donzige lijfje…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Kan dankbaar denkbaar zijn?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 94 Dankbaar kan alleen denkbaar
zijn zonder die bochtige wegen
in spagaten. Recht op het doel af
lijkt beter te zijn om in denkbare
dankbaarheid over te praten.…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Spiegeltje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 192 Vandaag waarlijk veel gras gevreten
Heden zo spijtig, wel een must.
Men mag alles slikken en bovenop nog pikken
Ons land wordt nooit meer wat het was, die dikke klasse.
Aanvaarden wat je niet kan veranderen; knappe slagzin
Nooit zal ik zowat vijftig sjaaltjes om mijn hals knopen hoor.
Partner en ik werkten tal van jaren wel voltijds
Bruto…