Alle inzendingen over dimensie

naar 1 korintiërs 13 als mijn leven onder gepast snikken eindigt zal m’n verstand wel zeer begrensd blijken mijn geliefde zintuigen uiterst onvolkomen wel was de wereld tot ‘t eind mooi genoeg de beslagen spiegel wordt langzaam helder een nieuwe dimensie verenigt alles in een ik zal mijn beschermengel eindelijk beleven die mij behoedde…

Schaduwen, stille getuigen van een andere dimensie. Ze reden de onbekende wereld tegemoet. Niemand wisselde een woord, niemand die wie wist wat er op hen te wachten lag. Een van de ruiters klopte het paard op de hals, een simpel veelbetekenend gebaar. Aangekomen bij de rivier hielden ze even in, keken elkaar aan.…

laat ik mij ooit nog door hekken bekeren of laat ik kaders wijken, omarm ik hier lucht zoals ik toen loze orde in ongewis liet verkeren een eindeloos moment onderwierp aan tijdige tucht…

Toen daar aan de rand van het dorp verpozend aan de brede beek de kerktoren vouwend tussen de rimpelingen zie hoe de lucht zich ontdubbelt zich buigt naar het water blauw en zilveren linten drinkt en elke horizon inslikt de huizen samengevoegd tot een vloeiende wereld van inkt wars van elke dimensie en ik voelde me verwant aan het strepen…

ik schep deze letters in de schaduw van mijn hand het licht spreidt zich rond schokkende contouren van linker naar rechter kant als vreemde figuren veroveren zij het papier geven dimensie aan mijn woorden of leggen zij de werkelijkheid in de luren die mijn pen behoorde…

Fantasie is een groot woord het gaat verder in dimensie verder dan de derde want met gevoel kom je er niet.…

Ik schrijf cijfers met een smaak met geur en kleur met bijsmaak cijfers met dimensie cijfers zonder ik schrijf letters woorden schrijf ik hele zinnen elke zin als een verhaal cijfer mij weg drie woorden waarin ik emotie vertaal…

Een fractie van seconde door herinneringen in verkeerde dimensie, verblind ben ik gevangen in een spiraal van onwezenlijkheid in een vreemde wervelwind van ontwortelde gedachten, en grijp naar logica die mijn denken met realiteit verbindt.…

Vannacht heb ik Ons een nieuwe Waarheid gedroomd: In een ongekend Heldere dimensie Droomde ik mijzelf En jou twee duikeendjes Die opgaan in de Liefde voor het water En voor elkaar - We brengen Rimpelingen teweeg En wachten tot ze Elkaar raken en ik Deel word van jou En jij van mij…

Ik drink het leven in, Ik drink, drink en drink Tot mijn maag en darmen Tot de rand toe zijn gevuld En ik eindelijk de waarheid zie Die tot dusver altijd was verhuld Ik drink, drink en drink Tot ik de helderste dimensie Van de waarheid zie De enige werkelijkheid Ik drink, drink en drink…

je droomde de werkelijkheid van glas waar ieder zijn eigen schaduw was verscheen en verdween zonder extra dimensie open en transparant tot je strandde weg wilde in verbergen met niets in handen pas later met hamer en een bak vol scherven heb jij jezelf uit de droom kunnen helpen…

ik kijk naar je begrijp eindelijk de woorden lieftallig en rijp ja waar liefde in de tijd nog een warme dimensie is krijgt verdienste er emoties erbij juist daar waar de grenzen in jaren bepaald leken te zijn gaat groei ongemerkt achter een volledig transparant gordijn…

het gaat mij allemaal veel te snel, aanprijzingen flitsen van het scherm, knallen uit geluidsdragers ik moet dit, ik moet dat staatspostbus en stromannen van het kapitaal maken mij bang in verloederende taal, schitterend en schetterend willen ze mij als consument in deze teringherrie probeer ik met vertraagde beelden een andere dimensie…

wij botsten niet zij lichtten op in een ijlend passeren er was geen tocht maar energie ioniseerde in een tintelend manifesteren geen angst maar wel een mystiek verwachten van positieve krachten zij fluctueerden op onbegrepen frequenties in een warm pulseren fenomenen uit een dimensie zo dichtbij ik voelde mij volmaakt gelukkig…

Lift schiet omhoog bijna sneller dan ik nog volgen kan liefst ver weg die knijpende bijtende dimensie die fantasie ondermijnt gevoelens weg werpt als weerloos waardeloos slaap ik met de pen nog in de rechterhand probeer alle dromen feilloos te noteren en af te rekenen met de realiteit…

Onthoofde liefde uit hoofde van het marketen van lijf en lendenen Zo zat ze daar virtueel gekaderd blikken priemend op de vijftig bites van haar blacklight torso Hoofd en onderbenen in de dimensie van de anonieme schaamte En hij greep in zijn tot economie verworden kruis Vraag en aanbod op en neer verkocht en log out…

zacht breekt het ijs een vlam lekt uit de open haard speelt met kleuren in het glas wij zijn op reis in het verglijden van de kleine uren dansen sprookjes op de muren realiteit heeft gordijnen gesloten een dimensie van spoken licht op wij zijn vertrokken los van de tijd de winterslaap wordt ons benijd…

moeilijk is het Om de ultieme waarheid Te achterhalen, als ik het Met mijn eigen waarheid al Zo moeilijk vinden kan - Waar anderen de horizontale En de verticale lijn volgen En op het snijpunt van beide Hun verhaal baseren, hou ik ervan Om de zaak nog net even Een kwartslag te draaien, Voor het verkrijgen van Een iets andere dimensie…

t Spel het n nije dimensie kregen, woorden kruzen van boven noar beneden ien t Grunnens de zin van t leven. Ledders kleddern over t bord, weerde van t gas is stegen!…

ik weet waar je bent gaat en verblijft nog is er altijd die strijd het warme verlangen om bij je te zijn je hand en ogen te vangen het is als ontsnappen naar een andere dimensie stappen in elkaar beter verstaan ongestoord en privé in de wereld der schepping verblijven op hemels terrein om later de liefde met anderen te delen in…

Is voor mij het kennen van mijn hart erkennen dat wat zich soms als harde werkelijkheid voordoet ook een diepere dimensie heeft die mijn verstand verwart om deze hartkracht te ontdekken laat ik stilte in mij opwekken ontwaren dat achter de tragisch lijkende realiteit geen afgrond op de loer ligt met absurditeit…

Tijd kreeg door jou een andere dimensie. ruimte was ineens niet meer. kleuren schitterden op paletten. de wereld ging in mij te keer. Er was geen onder en geen boven, geen zinnen, taal noch teken, geen hemel noch een hel. alles was verschoven Net als in den beginne, toen alles woest en ledig was.…

De muziek is inmiddels al lang weer opzwepend een ieder gooit zich los maar zij dansen nog hun eigen dans innig verstrengeld mond aan mond in een totaal andere dimensie waar Venus en Mars zich innig versmelten tot een eigen heelal waarin de tijd stil staat alle zintuigen alleen gericht op elkaar…

er dansen elfjes in je ogen woorden sprankelen magie toch kennen ze mijn trollen en wat gnomen in wederzijdse sympathie jij hebt iets feeërieks altijd een lach in charmeoffensief ik tover soms kabouters kaal en met een baard maar in hun ogen hangt mystiek als wij tot essentie gaan nemen we bij uitstek de dimensie van een volle…

er zweven altijd gedachten die ik wil weven tot een herkenbaar patroon eerst ze op vorm en kleuren schikken de lagen meten van emoties tegen vergeten toch vallen er een paar uit de toon zij zijn uniek in verbeelden en droom alsof zij zomaar uit een ander dimensie zijn gegleden in een ultra creatief moment zij dateren verbazing…

spreek met mij in deze defecte dimensie, ik ben nog niet heengegaan geef me poëzie die dromen bouwt, volle manen, vredig in slaap veilig wanneer de torenklok zijn wijzers terugdraagt naar het kind in het ongelijke lijfje, abrupt wakker met vingertoppen die de ruwe huid herhalen, als tekens van toen en hetzelfde gebed geloof…

Ik en de ander in mij en buiten mij doe ik een appél op mijzelf of op de ander je weet van je zelf wat je uitstraalt zou de echo nu een dimensie extra geven je bent maar een stip op de horizon ga op zoektocht naar de eenheid in het AL hoor ik er wel bij, ben ik een beter mens geworden ik voel het samensmelten met de weg naar het LICHT zelden…

zwijgend vergeet men en schuift het ver van ons bedje maar als het komt brengt het een onmenselijke scheiding maar het stelt mij wel een vraag is dit het einde of niet want als de dood het einde zou zijn zou mijn sterven het karakter krijgen van een totale verminking zou het niet het einde zijn dan zou mijn dood een verbazingwekkende dimensie…

soms zie ik stukjes ziel in een onverwacht gebeuren een oogopslag of lieve lach zij kleuren ineens mijn dag het zijn intense geluksmomenten die ik meer zou wensen het zielenleven lijkt in zijn roerselen ons laatste groot geheim alleen de pijn kent iedereen uit een heel diep ervaren laat geluk maar komen in een nieuwe dimensie…

die kleurloosheid van je kun je niet langer camoufleren nu het plakkaat sneller loslaat dan je het erop kan aanbrengen arrogantie sijpelt uit jouw pen wat geschreven waarheden overschaduwt, zodat er een andere dimensie ontstaat waarin jij jezelf overschreeuwt om hen te overtuigen van jouw gelijk kijk je hooghartig neer op het plebs buiten…