Alle inzendingen over dood en brood

buiten elke tijd 's morgens wakker worden gebonk bij de buren gapend tegenlicht een engel voor mijn angsten het voorhang gezicht weer strooien ze brood meeuwen ruziën om meer natuurlijk tango in bodystocking met een klein kanonnetje naar de wolkyshop een sloep naar vroeger einstein aan de overkant stelt de dekschuit vol…

ik verlang naar de tijd toen geld anders voelde het was meer waardevol ik leefde op water en brood maar ik word nostalgisch als ik terugdenk aan die zeldzame dagen van gebraden kip en rode wijn ik voel een diep geluk als ik een keer in de zoveel tijd kon eten en drinken zoals iedereen niets smaakte lekkerder het leven was goed…

Brood met harde korst tot stukjes breken en langzaam aan in de melk laten vallen zeer eenvoudig gerecht dat wellicht overheerlijk smaken mag het beeldt helder Evangelie vanuit Gods Geest neer dalend op luistergrage mensen met onbevangen ziel gereed om Jezus' wil vrijmoedig na te volgen.…

Hij voert het water met brood tot de eenden komen. Radiostilte - televisie geeft sneeuw de uil blijft thuis. Winter - gewaagd ijsballet op de gracht.…

is een goede dood. Teplettervallen is een goede dood. Verdrinken is een goede dood. Zelfmoord is een goede dood. Elke dood is een goede dood. Maar de dood die je te wachten staat dat is een slechte dood. Altijd. ---------------------------------------- uit: Nagelaten Gedichten (1975)…

Wij zijn de Hells Angels voor helemaal niemand bang wij zuipen en moorden al een aardig tijdje lang We hebben heel veel vrienden met drugs verdienen wij ons brood en als je ons niet bevalt dan schieten wij je dood Met de politie in de knip is Justitie de klos dus blijven wij dealen en chanteren wij erop los Ons lichaam vol met tattoos…

Al scheurt de dood het leven hier uiteen en zaaien wij de korrel in de aarde; U geeft de vrucht voor eeuwig nieuwe waarde dwars door de afbraak van dit leven heen, U wilt ons uitzicht geven, de toekomst is het leven.…

, in armoe zult u leven niemand, nee niemand schenkt u brood zij lachte, haar schepen voeren uit om als wrakhout weer te keren turend over zee, in de haven van Stavoren staat het boegbeeld van de vrouwe die in een ziedende nacht alles had verloren…

nadat ons dierbaar kalf verdronken was hebben we onlangs de oude waterput, midden op het dorpsplein, met vele duizenden dode vogels gedempt met dode mezen en dode mussen met dode kieviten en dode plevieren met dode merels en dode kolibries met dode futen en dode koolmeesjes met dode kanaries en dode parkieten met dode goudvinken en dode zwaluwen…

Waar is hij nu? Ik twijfel in hoever ‘k Me ‘t heb verbeeld. Ben ‘k gek? Ben ‘k een fantast? Maar ‘k draag nog steeds die zwarte jas als ’n klerk! Die me beknelt: ik voel me erdoor betast Voorzichtig voel ‘k de grond, waar her en der ‘k Nog glas en veren vind; ‘k ben niet verrast Dat dit gebeurt: de molen van Tietjerk Staat in de rouwstand: dit…

Verblijd door zang binnen kloostermuren peutert een vrome, ingetogen heer aan stevig ijzerwerk en broze veer, zit op schijfjes en schroeven te turen. Tijdens de stille, werkzame uren denkt hij aan zijn taak en reizen van weleer; vanuit het paleis riep de verte steeds weer, vroeg rechtspraak en daadkrachtig besturen. Het rustige klokken…

Dat hij in diepste wezen zelf besliste Over wanneer en hoe hij dood zou gaan En zich derhalve aan het kruis liet slaan Bevestigen ons vier evangelisten. Ook Christus kreeg dus hulp zichzelf te doden Al is dit bij de christenen verboden.…

‘Is Pasen en de wind is krachtig Mijn windsels liggen op de grond Er speelt een glimlach om mijn mond Er zijn weer vele schapen drachtig Het is en blijft toch raadselachtig Ik fluit mijn trouwe herdershond Die blij is nu hij mij weer vond Hij likt mijn wonden, het is prachtig Ik was slechts enkele dagen dood Het is met recht waarlijk een…

Ze konden me alles maken, Stompen op mijn bovenarm, Vuisten in mijn maag, Krassen op m'n hand - Geduldig onderging ik mijn lijden, De schurende pijn op m'n vel Zou weer overgaan - De buitenhuid Herstelt zich Op termijn - Maar hun woorden Die als giftige pijlen Op me worden afgevuurd Gaan door mijn olifantenhuid heen, Raken…

Door bommen zijn al zestienduizend dood Maar nu worden de vluchtelingenkampen Getroffen door een reeks van trage rampen De kans dat cholera uitbreekt is groot Het zal geen oorlogszuchtige doen zwijgen Ze kunnen allemaal de klere krijgen…

Ze zaten aan een tafeltje met brood. (Of was ik soms zo stoned als een dragonder?)…

Bij ons staat steniging in kwade reuk. Maar elders straft men zo de vrouwen wel (de mannen trouwens niet) voor overspel. Zij hebben nooit gehoord van deze spreuk: "Als eerste werpt, wie zonder zonde is." Helaas werpen ook zondaars zelden mis.…

als ik haar tegenkwam dan zei ik haar gedag liep heen en weer het noodgebouw en terug zodat ik nog een keer kon kijken naar haar lach in de pauze naar het fietsenhok want daar was zij, kom, vlug als ze mij maar even zag dan zou ze het wel weten daarna ging ik analyseren en had genoeg om op te teren tot een uur of één als ik m'n brood…

Had ik maar rust Mijn leven geleefd in een roes Nu verlang ik naar eerlijkheid Het liefst de rust van het bos Uren gedanst op de harde beats Terug naar huis op de fiets Met een of andere meid achterop De wereld was te klein voor mij Met de auto m'n brood verdienen De boord gesteven en gestreken Producten aansmeren voor erkenning De zakenwereld…

‘t Ligt alles weerom witgesneeuwd, zo wit als waar' ‘t een laken: hoe gaan Gods lieve vogelen nu aan ‘t daaglijks brood geraken? Ze vinken en ze kwinken mooi, ze schijnen wel tevreden, maar... Here, spaart uw vedervolk van ‘s winters eendlijkheden*! * eendlijkheden = narigheden die met de winter gepaard gaan…

als u uw weesgegroetjes prevelt of tot het heilige drievoud spreekt over Jobs en vruchtbare akkers houd dan uw verstand erbij als de monstrans wordt overgeheveld en het brood in stukken breekt peins eens aan de hostiebakkers die christus kneden in d'abdij als u uw weesgegroetjes prevelt om vrede of genade smeekt denk eens aan…

getekend door een sober bestaan van eenvoud, werken en gebed raakt de monnik in zijn lege kluis van alle ruis verschoond ontwaart hij stilaan de fluistering van het levend geworden woord zo alledaags aanwezig als de zachte lichtval door het venster zo tastbaar als de kruimels van het vers gesneden brood -inspiratiebron :…

Voldoende brood, fruit en beleg. Het geheel gecompleteerd met thee en eitjes in hun dop. En altijd eet ik ook het jouwe op, behalve die lekkere eitjes. Waarvan ik er maar ééntje eet. De tweede is jouw lege kop; die plet ik op het tafelkleed.…

een milde winterzon bescheen het park waar de eenden al zagen voor wie we kwamen door ons lonkend zakje brood zij keek verbaasd naar al dat gekwaak en gesnater in ’t water, had enkel oog voor het tafereeltje om haar heen en ik, al kuierend achter haar wagen ik genoot van wat we samen deelden en van ‘t kind in mij nog even speels…

Aangebeten vruchten, taart in zijn sarcofaag verdroogd, vleesresten in je zakdoek uitgespogen, brood dat onder een mossen deken lag. Nu, het is tijd, ga zitten. Eet. Wees stil, niet mopperen. Eet, leef omdat ik het wil. ---------------------- uit: 'De Uren', 1995.…

Hij zoekt mij om den brode als ik wat ga eten en verrast mij van nabij met die grijze kap, wat vleugjes wit en veren die mahonie glanzen. sober met het vogeltje de communie…

trekkend langs gejaagde oorden schep ik als de avond valt een oase van getemperde woorden als een warm welkom voor wie in de luwte rond het vuur verstrooiing zoekt die met mij het dieper zwijgen beluisteren wil, glas en brood genoeglijk delen kan van uur noch tijd bewust verstild doch voldaan weer verder gaat…

Onder de lamp aan tafel zwijgend eten wij: onze handen als witte vlekken komen en gaan; onze beringde vingers achteloos met het vertrouwde brood spelend. Geen vreugde niets ongewoons is er in de klank van onze messen en vorken.…

ik loop deze dagen door de geest van een getraliede cel gevuld met dove oren doch met leegte het meest verwijl in het gewicht van een aangekleed skelet ogen op niets gericht, een ongeschreven wet, die verdwalen in een vergezicht van water en brood dat sprakeloosheid als horizon kent het is de wederkerige schaduw waar binnen…

alle mensen hebben dromen de een van geld of een ander van een stukje brood van succes een beetje vriendschap van de zon of een kopje rijst want de wereld is nog lang geen paradijs voor alle mensen aan de overkant mensen sterven alle dagen met nog duizend vragen diep in hun gemoed want een rechteloze heeft ook mensenbloed…