Alle inzendingen over door ogen van sneeuw

als kussen vanuit de hemel vallen sneeuwvlokken op onze gesloten ogen kust sneeuw onze woorden ongesproken de ban ongebroken sneeuwblind zijn wij…

de sneeuw is wit mijn lucht grijs…

Code rood, was het gisteren, vanwege de sneeuw code oranje, was het daarvoor, vanwege de sneeuw. Toch vraag ik me af: hoe andere landen ‘t doen, want hier is iedereen compleet uit z’n doen!…

vandaag had ik gehoopt op maanlicht want er ligt sneeuw op de dood en op de aarzeling van mijn lichaam om mij met waan te bekleden zwart zoals de sloot die zich terugvond in het grijze van de nacht nadat de avond haar vingers uitstrekte onder sterren van razernij en mijn naam schreef met wind als zou ik de winter hebben…

De kinderen rond de tafel de kleinkinderen aan het spelen op de wip de grote schommel, de glijbaan af en toe even bij de grote mensen om wat te drinken Opa en oma veertig jaar getrouwd in de tuin van Heidelust ik was net negen een van de oudsten van de vijfentwintig die er later zouden zijn Als enig kind van de oudste zoon voelde…

dwarrelend,gedragen kom je naar beneden begeleid door zachte wind beland je in mijn hand ik sluit mijn hand maar ook mijn ogen ik maak een wens en prevel mooie woorden maar je was weg... toen ik opende mijn hand was er enkel één druppel water op de plaats van wit kristal!…

De sneeuw die viel, is vast voor mij gevallen En omgekeerd viel ik daar ook weer voor. Dus dringt het doelbewust niet tot mij door Hoe straks de tijd mijn vreugde zal vergallen. Ik vind de witte wereld eeuwig mooi En denk niet aan de smeerboel van de dooi.…

Sneeuw is gesmolten, ijzel verdwenen, schoon is de weg, weer vrij, voor de benen. Genoeg zout is er gebruikt, om veilig thuis te komen, vermits je het lef had, om de straat op te gaan! Voor al die mensen die juist dachten: mij niet gezien, was de verwarming binnen en de pracht buiten. Een genot om te zien...…

Als je denkt: "ik ben verslagen", is de nederlaag een feit. Als je denkt:ik zal niet versagen", win je op den duur de strijd. Als je denkt: "ik kan het niet halen", is de tegenslag op til, want het overslaan der schalen, hangt voornamelijk af van wil. Moedelozen gaan ten onder, door hun twijfel, door hun vrees. Vechters winnen, door…

De kinderen rond de tafel de kleinkinderen aan het spelen op de wip de grote schommel, de glijbaan af en toe even bij de grote mensen om wat te drinken Opa en oma veertig jaar getrouwd in de tuin van Heidelust ik was net negen een van de oudsten van de vijfentwintig die er later zouden zijn Als enig kind van de oudste zoon voelde…

Al is het op de weerkaart dan al lente Pas nu is heel 't land in wintertooi We zijn nog ver van Pasen, zon en dooi En scholen hebben sneeuwvrij vanaf Drenthe Het voorjaar zal dit alles weer vermoorden Maar voor even geen probleem met witte boorden…

Als kleine kinderen verheugden we ons op de sneeuw die komen zou keken op de radar, wanneer valt het nou? Dan ineens betrekt de lucht nog iets meer en jawel de witte vlokjes dartelen naar beneden, het sneeuwt!…

Sneeuw Witte vlokken over Veluws land Menig vlokje op de woeste gronden beland Kou en mistroostige sferen Siberië zullen we leren Sneeuwvlokken door ijzige wind voortgedreven Rode wangen tijdens het landschap beleven Snijdende wind voelt aan als striemen Wildsporen die in de sneeuw ontkiemen Sporen volgen van een vos Z’n pootafdrukken…

mag ik naar het zachte sneeuwen in je ogen kijken de rust begrijpen die in hakende kristallen naar beneden glijdt een witte deken over het donker van je ogen vlijt zodat zij glanzen als het eerste lentelicht hun nieuwe kleuren bloeien in je mooi gezicht wil melker 10/12/2010…

Het is een lust bij Ajax te verpozen, In de Arena zit je echt op je gemak. Daar is een semipermeabel dak, Waar destijds heel bewust voor is gekozen. Wie kletsnat thuiskomt, met een witte hoed: “De bovenramen deden het weer goed.”…

ik loer naar beneden naar de dorpelingen in de sneeuw de sneeuw, die als een winterse streling hun gezichten streelt ik heb maanlicht in mijn ogen ruw en donker is mijn vacht als schors van de bomen waaronder ik wacht op de mooie herdersjongen zo maagdelijk blank en zoet van geur die het wit van de sneeuw zal veranderen in een bloedrode…

de maand van herfst en stille winter, regen en koud, wie weet gaat het nog sneeuwen. een tijd van donker en wat hinder, december laat gapen maar ook geeuwen. oude kerstbomen en houten tafels mooi aangekleed, zo elegant en struis. de geur van taart en warme wafels, kleurig lichtjesfeest op straat en thuis.…

Er zat een zwaluw in mijn tuin, met glanzend wit zwarte veren. Hij keek droevig voor zich uit, De omgeving kon hem op zijn tak niet deren. Plotseling schoten de oogjes alle kanten op, een bekje dat ging protesteren. Het was de wereld op zijn kop, hij was echt boos en begon zijn tak te molesteren. Die brak, waaronder likkebaardend een kat…

Eerste sneeuw. Ja, eerste sneeuw, maar wie heeft ogen voor de laatste, de laatste sneeuwpop, het smelten van de voeten, wie let daarop? Zo gaat het ook met pijn. Je voelt het onbarmhartige begin maar het verdwijnen maak je op uit het verdwenen zijn. ------------------------- uit: 'Bijvangst', 1999.…

Weemoed bij de bloesem onder de lentezon. Een vijver met fontein, lelieblad en kikkerdril. In mijn hart is het stil. Vogels fluiten tussen het groen. Wolken tegen het hemelblauw zweven voorbij. Diep geworteld in mij voel ik een onbehagen dat mij nijpt. Iets waar ik mee ben behept, terwijl ik niet goed op let hoe een roodborstje mij…

Het sneeuwt Het sneeuwt in mijn hoofd Een dikke, dichte sneeuw Grijs aan alle kanten Geen mensen Geen geluiden Alleen de sneeuw, de sneeuw en ik Af en toe zie ik de sporen Van iemand anders Plotseling houden ze ergens op Of ze gaan door maar ik verlies ze uit het oog ik weet niet waarheen maar ik loop door ik sluit mijn ogen genoeg…

ik zag je gaan in mistig weer maar in je ogen viel al sneeuw ik voelde kou in je vertrekken ijsbloemde een lach met smeltendgekke bekken je zag de kerst in glinsterende ballen het groen werd rood in fraaie afrekengetallen in de boom hangt nu je lach en slingert warmte in kleine lichten schittert liefde die niet mag…

In sneeuwwit gekleed Zweeft de koning over de aarde Trots siert zijn koude gezicht Zacht strelen zijn witte handen Over de witte deken van sneeuw In sneeuwwit gekleed Strekt de koning zijn armen uit Om zijn koude vuur van sneeuw te geven Trots kijkt hij naar de witte aarde Ondeugende pretlichtjes in zijn ogen In sneeuwwit gekleed Plaagt…

sneeuw in je ogen smelt tot blauwgroene stilte lied zonder woorden in het kabbelend water glinstert bezwerend de maan…

Vannacht heeft de stille sneeuw, een landschap doen ontstaan. In een bloempot. Vanmorgen is een nieuwe lente, al bloeiend aangebroken. In de sneeuw. Vanmiddag heeft de winter, het groen kracht gegeven. In de zon. Vandaag werd een nieuw seizoen geboren. Met eigen ogen heb ik het zien ontstaan. In de lentewinter.…

waar ogen in kolenzwart wittige stilte schitteren wolkt de condens van je warme lach zijn vrolijkheid over de pas gevallen sneeuw die straks het fundament zal zijn van het nog te bouwen sneeuwen huis nog herinneren wij ons het dwarrelend wit van de lange winter de ijskoude handen en het bevroren haar weer zullen wij getuige…

sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw maar zomer broeit al…

spiegels van het hart ze wenen of ze lachen tranen al of niet!…

De sneeuw het smetteloze wit niet te beschrijven Dat onbezoedelde witte kleed niet meer met woorden te bevuilen Alleen je ogen staan vol licht…

Zo zacht valt nu de sneeuw die plots een glimlach tovert om al te grote ernst en piekerpijn; de ogen van een kind vertellen blij hoe ieder uur gezegend ook kan zijn.…