8747 resultaten.
ijdelheid
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 869 Mijn ijdelheid
ontsiert
de waarheid
verscholen
achter ogen
vol ziel
Mijn ijdelheid
brengt
lach
wijl traan
inwendig
pijnigt
Mijn ijdelheid
Mijn puin
Mijn wanhoop
die nooit
verdwijnen zal…
Voor Hanneke
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 222 Wees niet bevreesd voor snelsonnettenmannen
In wezen hebben zij een tere ziel
Zo fijn besnaard, zelfs af en toe subtiel
Ook zijn ze regelmatig overspannen:
Ze wenen vaak in een of and’re hoek
en zijn wanhopig naar hun Truus op zoek…
wanhoop
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 991 vloeibaar in de kassen
oog in deze tranen
kijkt naar objecten
zonder iets te zien
dampend uit de ziel
binnenste van de haat
schreeuwt naar deze stilte
zonder iets te zeggen
bevroren op de grond
wereld boven mij
kent geen hoop
zonder deze wanhoop…
Mensen zijn niets zonder elkaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 386 Geen portemonnee, pakken uit de schranken
is dan oké
Maar ieders doornige kronen
doen veel minder zeer,
met wat troost van zielen voor elkaar,
daar hoef je niet voor te schromen
Toffe peer,
het is gewoon waar.…
Terugkeer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 28 Het is slechts
het album
van je leven; bleke
herinneringen, de
groene kamer
het gekleurde glas
in lood met
de schuifdeuren
en reeds vervaagt
de schemering
de dagen
van
nooddruft
en klagen
aan doornige paden, juichend
en kermend
de tijd, de uren
waarlangs de klepel
slaat, met
een mand vol
vol met
bloemen
keer ik…
Bij elke aanraking
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 866 Zelfs als ze
doornige struiken verzorgt
maakt ze daarvan één spel
van enthousiasme en
kleurenpracht.…
Wanhoop
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.904 Jouw wanhoop
snijdt dwars
door mijn ziel
angst voor het onbekende
en verdriet
om wat is geweest
de rollen gekeerd
tijd om jou te dragen
met vleugels op de wind
pijn te verzachten
en de angst
laten vervagen
naar nieuwe kleuren
en ander licht…
depressiviteit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 654 Depressiviteit, ziekte van deze tijd
't beeld,
de illusie,
de wanhoop,
wroetend in je ziel,
ach, een bijkomstigheid,
kop op,
stel je niet aan,
't komt wel weer goed,
zeiden zij, onwetend
onbeschaamd
Zonde toch van die meid,
ze kon ook nergens tegen…
zie mijn zoon
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 277 mijn zoon aan ’t kruis
zijn bloedende handen
heelden eens melaatsen
zijn bijna gebroken stem
riep eens moeder en kind
troostte de wanhopigen
hoor hoe men hem bespotte
na die uren van duisternis
van god en mens verlaten
waarin hij gilde van wanhoop
het zwaard kerft mijn ziel
na een levenslange dreiging
hij groeide onder mijn hart
trappelde…
Pad der liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 206 Ik wil kiezen voor effen velden
lopend door het fluwelen gras
tussen madelieven waar zelden
een doornig roosje was.
Wandelend door heldere zonneschijn
die mij mijn hart verwarmt
zal dan van liefde dronken zijn
als jij mij daar omarmt.…
Doorheen het duister
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 140 struikelend in duistertijd
ziet mijn ziel mij zoeken
donker is de kronkelweg
als ik angstig ronddwaal
demonen dreigen overal
innerlijk vuur lijkt dan
verstikt te zijn door wanhoop
hoe vind ik mijzelf terug
mijn schaduwen omhels ik
opdat het licht bevrijd wordt…
droom
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 271 Nu loop ik met mijn ziel onder mijn arm
wanhopig over die droom die ik opnieuw wil beleven.
Zo zoet zo zacht zo warm,
Daar zou ik zo het echte leven voor opgeven…
De lach van je ziel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 113 het dwarse
je ziel verrassend ontwaakte…
Haat
gedicht
4.0 met 2 stemmen 6.251 O haat, doornige haat.
------------------------
uit: Ze kwamen', 2011.…
Als Absalom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 Als Absalom hang ik met mijn
Lange haren in de doornige
Struiken van mijn verleden -
Verder wil ik, verder moet ik,
Ik weet het, om niet oneindig
Stil te blijven staan -
Vastgehouden door de tentakels
Van de oude tijd zit ik gevangen
In alles dat mijn bestaan bezwaart;
En toch zie ik licht, daarginder,
Daar in de verte, daar wil…
Wanhoop
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.139 Als ik ga weet ik niet waarvoor
Als ik blijf weet ik niet waarom
Want er is niets
Niets om heen te gaan
Weinig,weinig om te blijven
Blijven is stilstaan
Langzaam verwelken als een bloem in de vrieskou
Gaan,
Gaan is vluchten,
vluchten voor mezelf
Er is niets meer.
niets meer om te blijven
Nog minder,
minder om te gaan
Vastgeroest…
Wanhoop
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 685 Een andere wereld
waar lopen niet gaat
Waar de mensen vliegend
zweven over straat
Waar de vogels zwemmen
en de vissen lopen
Waar de leeuwen temmen
en de ongelovigen hopen
Daar zal ik eindelijk vinden
wat ik al weken zoek
alle wijsheid van de wereld
in één gebundeld boek…
Wanhoop
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 823 kind,
Terwijl ik bedenk dat ik mijn hart heb bedrogen,
Luister ik naar de woeste wind,
Met nog zoute tranen op mijn gezicht,
Zit ik hier geruisloos, ik kan me niet verweren,
Terwijl mijn ogen zoeken naar een puntje licht,
Is mijn grootste angst me van het duister weg te keren,
Me realiserend dat de strijd moet beginnen,
Klopt mijn hart op wanhoop…
Wanhoop...
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 995 Waar ter wereld zijn mijn kindren
Waar, oh waar, ik vind ze niet
meegenomen door hun vader
Wanhopig ben ik van verdriet
Deze woorden sprak ik vroeger
vijfentwintig jaar gelee
'k was mijn kinderen verloren
Hun vader nam ze zomaar mee...…
wanhoop
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.385 Het verlangend wachten,
En het wanhopig trachten,
Door te gaan zonder jou.…
wanhoop
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 681 jij leeft daar
moet voor je leven knokken
ik leef hier en voel me gelukkig
zonder er iets voor te doen
jij leeft daar
in dozen en in hokken
ik leef hier
in een huis met een plantsoen
jij leeft daar
bent al gelukkig met een onderdak
ik leef hier in een huis
jij daar in een vuilniszak
jij daar bent arm...…
wanhoop
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 642 hulpeloos gevangen
in een web
van verlangen
wil
schreeuwen vechten slaan
me even laten gaan
daar
is alleen oorverdovend
die stilte
van
een onbegrepen kilte…
Wanhoop
poëzie
3.0 met 10 stemmen 5.696 Waarom wil ziel niet berusten, waarom blijft zij immer kind?
Waartoe voortgeloven in de zegen die zij nimmer vindt?
Door der velden eindeloze leegheid ga ik om;
In der straten, in der pleinen lege volten sta ik stom
Onder 't vreemde volk dat luide op markten en in hallen leeft,
De ogen bedelstar om iets wat geen van allen heeft.…
wanhoop
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 695 De gedachte
doorboort de kern
van mijn hart
Slopend
en tergend langzaam
dringt het binnen
Als een speer
met een botte punt
recht in de ziel
Weerhouden
gaat niet
en ik maak een web
van gevoelens
Maar in het nauw gedreven
sterft de hoop…
Wanhoop
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 4.091 Een grote zaal,
de muren kaal.
Gepraat, gefluister en gelach.
En ik?
Ik wacht, ja heus, ik wacht,
op dat ene moment
dat iedereen wel kent,
wanneer het muntje eindelijk valt…
Ik kijk behoedzaam om me heen,
gluur even fronsend naar degeen,
die daar opeens vlakbij me staat,
terwijl ze ergens over praat.
Ik voel me niet lekker,
ik voel…
Wanhoop
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.006 Kwaadaardig staar je
op de koperen jongens
en hun veerkracht
in de branding.
Je berekent de curven
van de vrouwen
met geringschatting
want ze verachten je
om het spinrag op je hoofd,
je bleke paddenbuik,
de stinkzwam van je geslacht,
de karbonkel in je bilspleet.
Je haat de zon,
je wilt wegkruipen,
het donker in, je vastbijten…
Wanhoop
netgedicht
2.0 met 525 stemmen 148 Ik denk niet dat ik nog lang heb
als diamant van vlees en bloed.
De tijd slijpt me tot karaat,
ringt de dood om mijn vinger.
Al wat zuiver is mengt niet
met een lang gelukkig leven.
Het weerkaatst de zon maar
smelt sneller weg dan sneeuw.
Zij leeft nog in de verwachting
die vroeger aan mij kleefde
als een grote belofte braak lag
doch…
wanhoop
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.035 Ach mijn lief; kleine vogeltje in mooie kleuren
Ik sta hier om jou; mijn fruit te geven
en ook jou in de zomer op te fleuren
zodat jij nog langer zal leven
Laat mij ook voor jou; mijn lief, zorgen
een intens diep griffend verlangen
bij jou wil ik in je hart zijn geborgen
neem mijn hart en ziel gevangen
Nu wordt mijn verlangen naar mijn lief…
met de wanhoop
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 187 met de wanhoop van een dichter
bij het zoeken naar de woorden
als een zanger naar accoorden
woorden die hij heeft geweten
hangen tot de draad versleten
halfstok aan de vlaggenmast
zoveel heeft z'n glans verloren
inspiratie lijkt verbrast
tot hij in het ochtendgloren
iets verneemt dat hem verrast...…
Wanhoop
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 355 mij uitgewoond
beroofd
leeggehaald
op de vensterbank hipte een roodborstje
de zon die ondergaat
de maan die het overneemt
een doodlopende straat
een lied gezongen zonder woorden
jij kwam zomaar mijn leven binnenwandelen
voordat ik aan je kon wennen
je kon begrijpen
was je al weer weg
ik bid de hemel kapot
door een mist van wanhoop…