Alle inzendingen over druk

Zovelen zijn gegaan en keerden nimmer, het slagveld is bezaaid met hartenbloed; wat maken wij ons druk om kleine dingen en zoveel wat er toch wel niet toe doet. Maar wat ten diepste ons echt wil bewegen, het mens-zijn in zijn rijkste zin en doel, dat komen wij op 't slagveld zelden tegen, dat is het minnen, eerbied en gevoel.…

Wie maakt zich druk om eer en geld verdienen? Ze dansen tot de ochtend, en verteren Veel spijs en rijnwijn, waarna aspirine. ---------------------------------------- uit: 'Hutten en paleizen', 2001.…

De ruitenwissers vegen de kletterende regendruppels van de voorruit Op gedreven wijze jaag ik door de nacht over de snelweg naar mijn Lief die thuis op me wacht De brede rechte weg, anders altijd zo druk is op dit tijdstip leeg en verlaten het herfstweer in deze nacht één groot drama De amper zichtbare omgeving vormt kale schimmen In de…

Blijdschap niet in woorden uit te drukken Zachtheid niet te voelen tederheid straalt uit haar ogen ondeugd zal ze vast bedoelen. De warmte die ze de wereld geeft is meer dan iemand zeggen kan laat staan dat iemand nu begrijpt dat een kleinkind je leven zo verrijkt.…

Klimmend tot grote hoogten met beleid, In de psyche van mijn persoonlijkheid, Wordt het landschap leger, Kalmte omarmt me teder, De inzichten die naar binnen willen, Bouwen druk op en doen de ventielen trillen, Laat de wijsheid maar naar beneden stromen, Vruchtbaarheid geven aan alle planten en bomen, De stroming is voelbaar in mijn…

daarbij viel ik ook op mijn mond met droge ogen en lange bloedneus water stijgend tot aan de lippen geen kies over om mee te bijten geen baard om aan te plukken ja wat je noemt zwaar flippen voorwaar zeker geen kattenpies wat nog restte een laatste keus bleek blindelings zonder verwijten compleet met gezichtsverlies muisstil de snor te drukken…

Die drukke bakvis vól levenslust, die voor het eerst haar liefje kust? De zwoele puber boordevol hormonen die het liefst niet meer thuis wil wonen? Die jonge vrouw met één verlangen bergen liefde van jou ontvangen? Of tóch de mama en "de vrouw van" jaren gebonden aan maar één man?…

de jaren tussen beide in konden de pret niet drukken met gelijke hum en nukken kenden zij elkander vanaf de eerste blik die herkenningsklik bracht telkens rust en vreugde waarop beiden zich verheugden het kind nam aan wat opa gaf en ook omgekeerd was de oude zeer vereerd met wat de kleine bood gezeten op zijn stramme schoot het knuistje…

nu weet ik hoe hard haar handen zijn waar vlakbij het hart hing in bundels aan rode touwen en onstuimigheid tijd maakt inderdaad einders de zang van monniken als draagbaar van de merel en de nachtegaal hoe hoog in godsnaam verblijft zij kruipt door het grijze van haar gaan het valt niet in sluiers uit te drukken of te dragen, licht schuilt…

ik heb immense velden met bloemen gezien die fier hun kleuren dragen zacht wiegen als zij in opening mijn aandacht vragen hun ranke stelen lichtjes draaien maar de zon schijnt feller op de kale rots waar stenen regenbogen kaatsen in kristallen werd de tijd gevangen die daar onder grote druk is blijven hangen zij vertellen van…

ik rust in m’n stoel tegenover de staande klok die m’n tijd wegtikt verzadigd van het verleden gebukt onder druk - van talrijke herinneringen stormt in een stil moment 't ganse verleden het bewuste binnen bladerend door mijn leven - sleurt het onbewuste mij mee langs de ruïne van ongeheelde wonden verborgen en verworden tot…

Niet zelden trekken modderstromen van rottend vuil in kommer en kwel, meestal vrijgekomen, vanaf de hoge naar de lage kant, waar geur en hypokratie hun stinkende stempel drukken op de aangeboren afvalkuilen, waarmee overdaad stand houdt tot aan de marmeren zuilen van de door paal en perk gesterkte zwijgen, tot in de weggeworpen kudden…

We zaten aan tafel, de avond viel in dan werd het licht in de kamer ontstoken, wij speelden, moeder was druk voor het gezin, vader las de krant en zat een pijp te roken. Ik weet niet waarom juist dit vredig beeld na zoveel enerverende jaren, wat vaker door de dagelijkse dingen heen speelt, wie zou er toen al,de toekomst ontwaren?…

gekruid Mijn hart is het jouwe Elke dag weer zie ik je gezicht Je loopt op mij af, zo doelgericht Kust me, op mijn voorhoofd En ik denk, mijn hart is het jouwe Ook al geloof ik het nog niet Dat ik naast jou loop, hand in hand En iedereen kijkt hoe mooi je er uitziet Je staat in mijn hart gebrand Maar het allermooiste, Is dat ik na de drukke…

Vaak geven wij elkaar weinig aandacht Hebben het te druk met ons eigen leven Weten niet wat er van ons wordt verwacht Toch moeten we naar aandacht streven. Meer aandacht aan elkaar schenken En vraag maar hoe of het gaat. Niet te veel aan ons zelf denken Maar raak met elkaar aan de praat.…

De lagere druk verschuift, heeft de trots der aarde vast Gloeiend rood, bestaan de combinaties het oppervlakkige bepaalt de omstandigheden hoogmoedig schoon uw deel der aarde, ontwaakt kwetsbaar en sterk tegelijk, geen eenvoudige verbinding..…

“Ik verafschuw geweld maar wil graag mijn zin Op dat gebied ben ik een sluwe vos Dan timmer ik er maar stevig op los Want geweld druk ik met geweld de kop in” “want ik, als Lid van de Tweede Kamer Weet wel raad met de Voorzittershamer” ------------------------------------------------------------ …Kamerlid voor de PVV Hero Brinkman ontkent…

fundament voor nieuwere discussies over hetzelfde de aanleidingen zijn identiek en het inzicht omtrent verandering verbetert voor geen meter het naar elkaar groeien is verworden tot gaan van eigen weg enig inzicht in de problematiek is er niet zo modderen we maar wat aan de romantiek is al jaren naar de maan waar het ook al zo druk…

Als ik na teveel drukke werkzaamheden op de fiets in natte kou naar huis ben gereden loop ik ietwat rillerig naar hem toe want mijn lijf voelt klam, mijn hoofd zo moe Ik bemin deze dagelijkse redder in nood, altijd klaarstaand als ik mijn lichaam ontbloot ....…

strijdlustig verwint tartende roofhalmen graaft kruimelige plantgaten voor ongeduldige bloemen ziet bij zijn werk zwarte miertjes krioelend uit de grond schieten met eitjes en poppen vluchten een nieuw veilig verblijf zoeken onder elke aardkorrel betreurt die tere mijngangen waar een knusse stad school bloeiend door fijne nijverheid drukke…

veelkleurige vormen gedragen door warme zon of vlaagjes wind maar altijd pal voor ons uit wij haken daar op in met onze blij hormonen worden vrolijk en voelen ons opgeruimd met goede zin vooral als wij ze onverwachts ontmoeten zij zijn er uit het niets geboren een wolk vlinders die de weg wijst en wij hen volgen op een druk…

Ik schilder schapen in het weiland en het bonte op een koe geef de zwaluw graag haar vrijheid daar is zij wel aan toe Ik teken ongetemde wolken in een hemel o zo blauw gun de zon weinig draagkracht druk haar geleidelijk in het nauw Ik portretteer enige knotwilgen groene haren in de wind paars met rode bloemen die geplukt worden door …

de tere barsten zijn tong ligt verbeten in de gehavende mond de neus versmalt zich beklemtoont het einde soms wil hij iets zeggen maar zijn ogen spreken het zwijgen van de dood woordloos verzonken hij hapt naar adem wil niet dat het leven hem elk moment tergt in verstikkend weten ik heb met hem te doen pak het stevige kussen druk…

Dan wordt het druk! Ik zie niet veel, Als vriendje maan er niet is, Maar als hij schijnt, weet ik het grootste deel Van wat liefde is...gewis. Maar ik ben een bank En ben van hout. Ik klap niet uit de school. Want zwijgen is nog altijd goud, Dus Zwijg ik over liefdesjool. 1948…

Mijn poes of kater lekker snorren op de bank Geen zorgen voor later Niet hoeven denken of voelen druk maken over van alles en over gestelde doelen Geen last van eenzaam zijn angst of zorgen, honger en dorst problemen groot of klein Ach in feite heb ik het ook niet slecht soms moet je even zeuren 'n Kat zijn, nee dat meen ik niet echt…

Ik maak me druk om alles, Denk na over alles, Dingen achter me laten kan ik niet, Ook niet het verdriet.…

Vergeef me heel die drukte, 't onbezonnen draven en het drukke bezig zijn. Leer me opnieuw de stilte, het brood, de vrede.…

Waarom moet alles toch zo vlug, zo druk en zo gepland, hoe kan het toch dat wij niet leven als het licht dat komt en gaat, dat tijden kent en rusten laat? Een mens kan enkel bloeien in het licht wanneer de warmte van de liefde hem omringt en doet ontluiken, zonder haast, in stil verlangen.…

contact Met bomen, knoppen, En de eerste voorjaarsbloei En dan zo maar Het binnenzwembad Helemaal voor ons twee Op de muur zie ik Twee woorden geschilderd, EINATMEN - AUSATMEN Ik probeer me op Het eerste te concentreren, En terwijl ik met Ein begin En nog lang niet bij Atmen gekomen ben, Zijn er al weer Zo veel drukke…

Eerlijkheid kent geen tijd vertrouwen is er of niet op iemand kunnen bouwen ik weet niet of hij dat ziet Zo oneerlijk kan het leven zijn iedereen neemt het aan want dat hoort erbij maak je niet zo druk voortaan Iemand kan je tot op het bot raken zie je dat dan niet, hij doet het ik loop maar weg voor mij is de toon gezet Je verwacht…