Netgedichten

netgedicht (nr. 27.839):

het Beeld

We zaten aan tafel, de avond viel in
dan werd het licht in de kamer ontstoken,
wij speelden, moeder was druk voor het gezin,
vader las de krant en zat een pijp te roken.

Ik weet niet waarom juist dit vredig beeld
na zoveel enerverende jaren,
wat vaker door de dagelijkse dingen heen speelt,
wie zou er toen al,de toekomst ontwaren?

Wij werden naar elke windstreek verstrooid
op vreemde wieken gedreven,
geen van ons weet waar de onschuld van ooit,
geloof en het geluk is gebleven.