5123 resultaten.
Rode Rozen
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.976 Ooit
Droomde ik
Van een bloem
Verlegen in mijn handen geduwd
Nu
Nog snel voor het vertrek
een kus van mijn lief
mijn lief
En een heel boeket
Rode rozen, rode rozen
Met een fluister in mijn oor
Ik houd van je.
Ik houd van je.…
rozen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 530 Mijn rozenboog,
bijna twee meter hoog,
met het dode hout op zijn lijf,
snakt naar de nieuwe bloemen,
want hij weet met het ongemak
geen blijf.
Hij tuurt naar de zon,
tussen de wolken,
zoekt naar warmte,
maar het zijn regendruppels,
die de lucht bevolken.…
Rozen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 953 Dat kleine meisje,
helemaal vooraan,
met die rozen in haar handen,
is zij wellicht de dochter?
Nu staan ze eindelijk stil,
bij het open graf,
en prevelen hun gebeden.
Het meisje stapt naar voren,
dapper, sterk en vastberaden,
en ze legt, liefdevol,
haar rozen op de kist.…
jonge rozen
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.624 in de schaduw
van je wimpers
rust je blik op mij
vroege vlinders
boven onze hoofden
door de pergola heen
giet een blauwe hemel
de dag in repen
een teder spel
van zon en schaduw
valt uit onze handen
op de grond uiteen
langs okergele zuilen
nippen jonge rozen
met gave lippen
aan het prille licht…
november
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 505 nu uit de tuin
de rozen verdwenen zijn
kale stelen en doornen grijnzen
boven het bladertapijt
alles ruikt naar vergankelijkheid
zoals vochtig mos
veert onder je voet
en moddergrijs glijdt
trekt de tijd
zich in zichzelf terug
schijnt maanlicht warmer
dan de naakte winterzon…
Toon Hermans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 393 En vierentwintig rozen
wie mens is
weent daarbij
dat is
Valerius de Saedeleer
in de sneeuw
met uitzicht
op een boerderij…
Rozen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.587 Vlij hier u neder, zalig dwalensmoe,
Dat ik mijn tuin zijn bloemenpraal ontsteel
En op uw hoofd mijn rozen reegnen doe.…
rozengeur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.211 aan de hand die rozen schenkt
hangt altijd
wat rozengeur…
oktobermaand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 378 de foto van het roze lint
dat vastgestikt
nog net de tepel zichtbaar laat
schokt diep
volmaakte borst
nu wel verminkt
maar waar, dacht ik,
wanneer er niets meer is
hecht je in hemelsnaam
dan nog het lint…
tussen rozen en zoete geur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 332 een koude wind waait langs mijn hart
dat onbeschermd, wat hulpeloos
zich openstelt
een vlaag van venijn splijt de warmte
die liefde heet, rukt de onschuld
uit haar voegen
tussen rozen en zoete geur
kleurt als belofte, zacht een woord
van waarheid
de blauwe lucht belooft warmte
verlicht mijn hart en heelt…
De koning van
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Ik krijg unieke rozen
zeg ik dit jaar
ik knipte ze kort in maart
ach dacht ik
was het maar waar…
Eclat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Meer dan een eclat
een onomwonden wonder
een bed van rozen…
Dit is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Dit is oktober
stokrozelaars
die het nog wagen
rozen te dragen
als waren het
trofeeën
fris gesculpteerd
waar dauw aan kleeft…
Rozen.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Ze plukte de laatste rozen in haar tuin
de innerlijke schoonheid van de bladeren
raakten haar wezen.
Toch...
door het plukken van de rozen
gebeurde het,
dat licht, kleur, liefde en geur van die late rozen haar meer bewust maakte,
van leven zoals die ene late roos.…
Voor D en E
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 377 Raak elkaars hart
Schilder het in de mooiste kleuren
Niet in wit en niet in zwart
Blijf groeien en bloeien
Als rozen
Die geuren
Leef, geniet en
Laat elkaar
Altijd blozen…
Bisclavaret
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 166 Lekker opschieten met elkaar, best mogelijk, dromen en hopen
Me in blauwe blazer hullend en rode rozen dansend aankopen.
Is het voor jou dan zo moeilijk of te pijnlijk
.... jouw verontschuldigingen aan te bieden.....…
Gevallen rozenblaadjes
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 100 Ze zijn echt nog, onder ons ik weet het zeker
ze zijn lijfelijk weg, maar daar houdt het dan op,
ik kocht een bosje rozen, want tja
daar was het mensje en ik, gewoon dol op.
En zo staan de rozen, prachtig te zijn
komen mooi uit, een beetje zonneschijn
dan ineens: een schrik, wat gebeurd er nou?…
Oplevende natuur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 Langzaam tooit zij in bloemgewaad
haar bruidsboeket geurige rozen
terwijl haar bruidegom, de dageraad,
haar beziet met innig blozen.…
Verbleekte driekleur
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.200 Ach, als de zuivre zonne week,
Verbleken de lachende rozen.
Hoe is uw voorhoofd nu zo dof,
Zo stroef en zo droef en zo duister?
Ach, als de wind ze sleurde in 't stof,
Verliezen de lelies hun luister.
Hoe staan die oogjes nu zo flauw,
In wenende wimpers verscholen?
Ach, drijvende in te kille dauw,
Besterven de blauwe violen.…
ROZENBOOMPJE
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.194 Als de zon des avonds daalt
Staat mijn rozenboom vol rozen,
Nog in 't avondlicht te blozen
Dat zijn kruintje overstraalt.
't Boompje bloost en bloeit en blinkt
In het midden van mijn gaarde,
Waar rondom de duisterende aarde
Reeds in schemering verzinkt.…
Als je de ogen sluit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 226 Een duistere vijver smoort
hun leeg geschreeuw.
Als je de ogen sluit,
wordt het ego gedoofd.
Witte rozen wiegen in de wind.
Er stijgt een glimlach naar je hoofd.
Als je de ogen sluit
beademt je buik het warme ei
en verdwijnt het ‘gemier’ in een zachte gloed
van een avond in mei.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Gezicht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 368 Uit jouw roze krullende mond
komen de woorden afgerond
met soms een wilde bries,
een verhaal uit een duister verleden,
dat een schaduw werpt op het heden.…
ze donkerden de nacht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 666 nu zijn we in het duister
van beloven en vaagt de
avond lichten weg, ons ei
heb ik in jouw hand terug gelegd…
Licht geweven stof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 164 Dit is de plek waar
heden en verleden in elkaar
overlopen tot
een nieuwe dimensie.
Herinnering is
licht geweven stof.
We raken het aan en
alles komt in beweging.
Soldaten herbeleven
elke granaatinslag, elk
uur, elke dag, elk seizoen.
De oorlog van binnen kent geen
vredesonderhandelingen,
wapenstilstand.
En de dingen die
je wilt…
LIED
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 62 In het duister speelt het duister
zachte, warme melodie voor mij.
In het duister kan ik wonen
in het duister kom ik thuis.
Niemand ziet nog wie of waar ik ben:
in het duister ben ik weg van mij.…
Mijn licht bewolkt leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 ik heb wolken
altijd bedacht
hun nevelig
ijle waterpracht
bevat al mijn dromen
zij kleuren
mijn stemming
wispelturen het
gevoel van alledag
duisteren de nacht
ook jouw gezicht
in het wit-roze licht
van opkomende zon
met de ontwapenende
lach van ontwaken
samen gaan we
de ochtend maken
oplossend in blauw
koesterende warmte
omdat…
Jij
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.333 Zoals de nachtwind zingt
onder de okervlammen van de maan
de tere knoppen streelt
van anjers en van rozen
Zoals een wonderlijk iets sluimert
in duistere schaduwen
maar plots ontwaakt in volle glorie
en schittert in de spiegel van mijn ogen
Zo straalt het licht van jouw magie
in mijn hart, mijn lief
als de schoonheid van parels
in blauwe…
in dwars kunstlicht van de zon
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 313 waarmee het bloot weer roze
kleurt van warmte uit de schoot
liefde is het aura
waarin de vormen zijn gevat
het schilderij is in jouw ziel verpakt…