Alle inzendingen over dwarrelt OR onbezonnen OR metamorfose

Zwart zijn de toppen van m’n vingers smart heeft maar 1 kleur: puur zwart Niet troebelgrijs of gebroken donkergroen dieper kan niet Maar jij bent wit, jij bent helder je bent groen als gras en paars als purper En ik ben zwart ik ben een zilte zucht van weemoed ik ben de zure regen die je bevlekt voor je thuiskomt En ik ben zwart…

landschap was jij hier ademde jij hier niet was jij niet onbegrensd? landschap van sterrenfonkeling sluimerende bomen bergtoppen in mist gehuld landschap van gekleurde wolken moedeloze hemels drager van mythen en sagen landschap van haver en rogge eindeloos ontvouwen van nabije dingen en verder weg landschap was jij hier ademde…

Ik betrad jouw leven als een verdorde paardebloem Jouw liefde veranderde mij in een bloeiende Baccara-Roos…

bij de eerste warmte ontdoen mensen zich van hun winterhuid en winnen aan kwetsbaarheid tenzij er een harnas onder hun kleren schuilt of een masker voor het gezicht…

beharing En miste hier en daar een tand Haar oogleden waren gezakt En ze had al drie onderkinnen Haar haren leken wel van stro Daar viel niets mee te beginnen Haar stem was schel en krakend Ze had billen van groot formaat Het was een brok onzekerheid Die werd nagewezen op de straat Op een dag hoorde ze op de tv Een oproep voor een metamorfose…

vlinderbezoek Zacht strijkt zij langs de rand der baar, haar warme kleurenpracht ontvouwend alsof ze wenkt treur niet om haar het nieuwe kleed dat haar omhult het is uit Liefde slechts geweven…

Weldra zingen de engelen een triomflied vol vreugde springen vissen uit het water vormen hun vinnen vleugels en vliegen zij ijle hoogtes in. Weldra branden alle duivels een bitter vuur van woedende wrok duiken ze als vogels het water in zonder kieuwen om te zwemmen een stikkende nood verdrinkend. Weldra is de mens onthand zullen kattenklauwen…

als een rups kroop ik traag voort door pijn dag en nacht gestoord kronkelde me in allerlei bochten heb me zo door het leven gevochten steeds verder ben ik weg gegleden tot er niets meer was in het heden ik was mijzelf volledig kwijtgeraakt heb door uitputting de strijd gestaakt mijn oude huid die past me niet meer juist daarom doet het overal…

Kom, doe je handen een klein beetje open zodat ik er kleuren in kan doen sluit dan je ogen denk aan groen gras om blootsvoets in rond te lopen. Kom, laat je schouders maar eventjes los zodat ik er warmte op kan leggen zonder daarbij nog iets te zeggen maar met een kraag van donkerrood mos. Ga, als een elf een sneeuwwitte fee ga zonder…

Lach je dan een bult -verontwaardigde eenden zijn lachwekkend- zodat de voorbijgangers verbijsterd blijven gapen naar die niet alledaagse metamorfose. ‘s Avonds kun je dan nog genieten van hun perplexe gezichten. Als het lachen je ondertussen niet vergaan is. Want een bult blijft toch maar een bult.…

zonder het uit te spreken had ze het zichzelf beloofd ze zou niet meer omkijken naar wijzende vingers ze zou niet meer luisteren naar honende tongen naar pijpen zou ze niet nee nooit meer dansen ze trok het kleed van schuld en boete uit naakt sprong ze in de golven liet zich drijven zeesterren sponnen een nieuw kleed om te dragen…

In een opgeruimde kamer Strooi ik met gedachten En maak er een zootje van…

1 Bladeren kolken aan de bomen ruisen als golven van de wind op zee Ik zou nu hier willen zijn als de geluiden me niet dragen konden maar de herfst voert me mee En ik reis over daden en dromen dalen en zomen Hier zo ver vandaan kwam ik in een adem en een zucht gedreven in een stilte oceaan badend in een zwoele vlucht…

Schraal verschijnt in de toppen de schijf die de dag ontmaagdt tussen opgetrokken graskragen doezelt glimmend en naakt een gestreept plaveisel kruinen op stam ontwaken nog geen tint aangetrokken bloemen komen in bedden bij half dromend de ranke halmen uit de wetering staan wolken op een lichte bries wuift ze op wegen van heden tot…

Je kruipt niet langer op het land dansend gaan je vleugels je landt in bloemen en in licht je schittert wat een mooi gezicht een bloem boven de heuvels. ---------------------------------- uit: 'Over dag en nacht', 1999.…

Lauriertakken en marmeren sterren verlichten Daphne's aureool.…

Bestaan ze nog, haar liberale dromen, Waarover Hennis toen ze jong was sprak? Ze is VN-gezante in Irak, Maar hoe nu verder als zij terug wil komen? Ik pleit ervoor dat zij dan wordt geweerd, Zij is totaal geradicaliseerd!…

Terwijl de sportzomer der NOS Nu sinds een dag of twee al onderweg is Is op 't Carmel College Eduland Nog immer sprake van 'Tapetenwechsel' En klinkt thans de schalmei der stoelendans Rondom de leerkrachtzetel Oude talen Van gym-millennials in klaslokalen Weet slechts een kleine minderheid der moeders En mannelijke wederhelftopvoeders…

Geest zoekt enig troost klaar voor nieuwe levensreis wending komt eraan Winterdageraad vlinder ontwaakt in mijn droom klaar om te reizen Dromende vlinder komt opeens uit de cocon een hart staat open Een zacht gefluister vleugels zweven in de lucht wonder van natuur…

Een zoetgevooisde strijkersromance een sonate in d grote terts tempo allegro vivace Godelieve Maria theodora deodata metamorfose ener nocturne in de rijzende zon...…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Afghanistan, waar het steeds beter gaat, is in de greep van een metamorfose. De president is glorieus herkozen. Nou ja, er was geen tegenkandidaat. Ik wou dat de EU zover al was. De kiezer komt er híer niet aan te pas.…

er dwarrelt nog goud op takken sluimert naaktheid in haar nevelkleed…

Verlegen dwarrelt in dit seizoen tot de grond het blad eindeloos.…

Bloesem van bomen dwarrelt neer als confetti het is weer lente.…

Een rood blad dwarrelt als de stilte voor een storm en verlaat de straat.…

Groots gevoel blijvend voorrecht Heerlijk onbezonnen levend oprecht Dromen overdag zwevend levensecht…

Nooit meer schrijven Stoffige inkt uit het verleden dwarrelt als rook in mijn neusgaten Het prikkelt Vage excuses vermengen zich met mist van opties Ik zou nooit meer schrijven Verse woorden vormen zich op het papier onwennig De muze slaat me keihard in mijn gezicht alle stof dwarrelt Het prikkelt…