Alle inzendingen over eenden/vleugellam/drijfveren

ging ik weer op eigen initiatief Op zoek naar de wilde eend, alleen Ik volgde ze heel assertief Wel dagen achtereen Maar al heel snel ondekte ik Die eend is smerig, seksueel Ik kwam er achter tot mijn schrik De eend wipt alles, niets is teveel Een gangbang, twee, drie na elkaar Een vrouwtje of woerd, niets is te dol Zelfs een dode eend…

Maar op de koekast vind je later een klein bericht in haar hand gedicht: 'heb de ramen gedaan ps de wc eend is op doei Ans'…

loopt zichzelf verwijt om mee te spelen het sleept zichzelf ten overvloede uitbundig mee over uitgeraasde, haast verdwenen wegen en god mag weten wat een ander zich op dat moment bedacht het kon het wezen niets meer schelen alles kan een niets staat vast is wat het wezen zachtjes schreeuwde hopend op een medeling en uitgestorven eenden…

In het Limburgse Keent Kweken ze Peking eend. Die aan het eind van de rit Bij een Chinees op tafel zit Als gelakte afkluifeend. Een vreemde eend Om in te bijten.…

Wat een kabaal daar in het water, twee gezinnen van elk 6 stuks, maken me gek met hun gesnater, echt mijn dagen gaan warempel stuk. Piepen, krijsen niet normaal, oorverdovend onverstaanbaar meervoudig kabaal, heb even overwogen ze wat valium te geven, maar ach ze vroegen ook niet om dit water leven. Toch een idee om iets anders te…

Rijdend op het fietspad, jawel zoals het hoort, passeer ik twee kopeenden, gemoedelijk pikkend in 't gras. Wanneer ik bijna op hun hoogte ben besluit er eentje van de twee, te vliegen en te snateren, kabaal en ik gil mee! Want hij vliegt recht op me af, nog net buk ik naar benee, geschrokken, hij zowel als ik bijna een aanvlieging wat…

ja, ik heet Canard wat raar voor een Fries tja, mijn vader heet Canard en grootvader ook mijn overgrootvader niet die heette Spiekstra maar hield van eend had hij eens in la France gegeten nee, gelukkig niet à l’orange…

De eend voelde zich raar, zelfs wat vreemd, kon er zijn vlerk niet op leggen, is ’t daarom dat de vreemde eend in de bijt lag Wie zal ’t zeggen?…

in de nacht omsingelt zwart water het hart het heeft geen weet van verlangen dat ademen kan vleugellam hart dat licht in gesloten handen draagt het niet openen kan…

Door plezier en jolijt gedreven, - de drijfveren van mijn leven -, dans ik van ochtend naar nacht. Maar wie ooit zegt, onverdroten, dat ik mijn ogen heb gesloten, heeft toch verkeerd gedacht.…

Er wordt geschilderd en gemusiceerd En hier en daar zelfs ook nog beeldgehouwen Ze hoeven aan geen loopbaan meer te bouwen Toch wordt er onvermoeibaar gecreëerd Het doel verandert, maar er blijft een streven: Een drijfveer om intens te blijven leven…

Ze zijn al weg uit water en moeilijk van bewegen verruilen zij hun zwijgen voor angstaanjagend kwaken. Op de begroeide oevers klapwieken zij omdat ze niet hun snavel ongestoord in water kunnen steken. Met tegenzin op vleugels verlaten zij de grond, hun zware lichaam trekt uit zicht het donker in. ----------------------------------…

Eenden kwekken er los op los triomfen vieren ze ongedwee; ze spatten elkaar met verendos en hebben de vogelvrijheid mee. Eenden hoef je niets te melden zij kennen alle noodzakelijkheden. Het zijn grote noch kleine helden ze vliegen weg bij onregeldheden.…

Een paar eenden bedelden om brood waaronder een echt brutaaltje. Zij zwommen rustig op mij af alleen hij kwam uit het water, zo van 'ik ben niet laf' en maakte wat theater. Maar ik had geen brood, dus hij had pech mij liet hij dat duidelijk blijken, beledigd waggelde hij kwakend weg met zoiets van - ik ga verder op wel kijken.…

Wat drijven ze daar te niksen op de stille vijver. Decemberzon.…

disneyland paris bestaat vijf jaar er valt confetti uit de wolken we zitten aan de lunch in het new york hotel sebastiaan en ik lopen naar het buffet ik til het deksel op van een enorme vleesschotel - pap - vraagt sebas - is dat kip? van de damp beslaat mijn bril - that's duck sir - schiet een ober ons te hulp het tafelzilver hangt plotseling…

nu komt de zomer weer en hun parken lopen vol met tomen van mensen zij vragen niet hoe het is om mens te wezen en te denken hoe het voelt om eend te zijn zij weten niet hoe ze in elegante eenvoud windstil het water scheiden en vertellen niet met arrogant gesnater dat water H2O is maar tonen ons stilzwijgend de diepte van hun…

Ook Maxima sprong dapper in de gracht Om voor het goede doel een eind te zwemmen Wanneer het vaderland op haar kon stemmen Dan sleepte ze de troon zelfs in de wacht Zij laat het volk onopgesmukt genieten Terwijl haar man op éénden loopt te schieten. --------- Prinses Maxima zwom 2 km mee in de strijd tegen ALS.…

De eenden zijn met lucht alleen, zij reikhalzen naar water, zij eten van de lage kant en samen duchten zij de wind. Uit waar ze dreven weggejaagd spant vluchten hun verwachting strak op zoek naar nieuwer water dat zich aan ze koestert, poten bindt. ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1997.…

De reactie van Alexander onder mijn versje ~Ochtendritueel~ bracht me tot dit rijmpje Wel beste Alexander ’t is een waar gebeurd verhaal Die eenden hadden het best naar hun zin Er waren er maar drie in het begin Doch na twee maanden telde ik er zestien in totaal Een buitenstaander denkt wellicht: ~Maar dat is toch heel fijn Je tuin lijkt…

eenden drijven vlakbij in de vijver volgens mij denken ze aan jou net als ik…

vlak nadat ik wakker ben en na de koffie en het brood en de vele pillen zelfs als het regent struin je eendmoedig het gras af op zoek naar eetbare resten soms praat ik tegen je als tegen een laatste vriend van niveau ik denk oude incarnaties in jou te herkennen edele jonkvrouwen en belangrijke baronnen lieve, lieve, oerlieve eend…

Op een heel groot meer gaan eenden hevig te keer om een stukje brood.…

In mijn kindertijd smeet ik brood naar de eenden, als ouderling ook...…

Koppeltje kuifeend duiken, vliegen en zwemmen telkens weer samen…

twee haiku 's In het kleine wak zwemmen eenden en zwanen broederlijk samen Storm in de vijver: twee woerden zijn vol liefde voor dezelfde eend.…

Moeder eend heeft vast geweend haar ei verdween met marter Steen op de motor van een zwarte eend.…

Een eend lijkt op een eend. Maar nu begint mijn vader (62) weer. Hij noemt waterhoentjes strijkbouten en vindt dat de maan ondergaat als de zon. -------------------------- Uit: 'Een klok en profiel', 1965.…

starend tast zij in een geopend boek verwondering zal steeds haar drijfveer zijn…

Je ligt daar maar gestaald te wezen gespreide armen in het stadse nat vleugellam met de zijdeuren open blik je mij nu zo troosteloos aan terwijl je mijn natte koffer behoud en ook mijn geliefde voorleesboek Niels Holgerson's ganzenvlucht…