Alle inzendingen over eenmaal

laten we nog eenmaal de tijd verliezen nog eenmaal verlangen, jij, ik dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal de tijd verliezen, nu, nooit meer later en dat wij dan bijna het volmaakte voelen alsof het gedrukt staat, meer echt dan waar dus nog eenmaal zonder tijd, het voor altijd totale zoals wij verlangden, verlangen, blijven verlangen…

laten we eenmaal achter de maan kijken om te zien waar het licht vandaan komt laten we eenmaal uit de lucht samenvallen om het logge lichaam in tijd en ruimte te verliezen laten we eenmaal het licht schijnen op het ijzig nog ongevormde hart laten we eenmaal de hemel bestormen en opgaan in een eindeloze sterrenregen…

ik streek nog eenmaal door je haren nog eenmaal keek in je blik ik dacht terug aan al die jaren altijd samen straks... slechts nog ik…

Nog eenmaal ruzie te kunnen maken over helemaal niets, als altijd nog eenmaal het weer bij te kunnen leggen omdat kwaad zijn nooit lang duren mag nog eenmaal zeggen dat je niet weg kan gaan maar dat helpt niet want ik ben alleen… Kan niet meer met je praten, hand in hand lopen evenmin slapen doe ik voortaan alleen en kwaad worden voortaan…

in zijn hoofd dreunt een trein de cadans van het leven nog eenmaal met haar dat ritme beleven nog eenmaal met haar de wereld ontdekken het station binnenrijden en nooit meer vertrekken met haar de toekomst inglijden nog eenmaal de vrijheid tegemoet in zijn hoofd dreunt de trein waarmee zij is verdwenen, voorgoed…

Ben je eenmaal uit de tijd Dan kunnen ze je nergens meer kwijt Al ben je pas 90 jarig. Ja, eenmaal overjarig Dan ben je nog niet jarig.…

Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken nog eenmaal de totaal witte kamer, jij, ik dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal de kamer wit maken, nu, nooit meer later en dat wij dan bijna het volmaakte napraten alsof het gedrukt staat, witter dan leesbaar dus nog eenmaal die kamer, de voor altijd totale zoals wij er lagen, liggen, liggen…

Beter niets zeggen. Dan veel onzin uit kramen. Het zij zo, Amen.…

Slechts eenmaal mijn boek geopend het gedicht van mijn ziel laten lezen maar de vertaling was geestslopend had nog niets aan waarheid bewezen slechts eenmaal mijn binnenste gegeven z’n inhoud met tranen getoond liefde door pijn heen laten weven moed met een leugen beloond slechts éénmaal gaf ik het vertrouwen het meest intieme…

Noem hem geen dagvlinder sommige vlinders vliegen nu eenmaal liever ’s nachts Noem hem geen laatbloeier sommige bloemen bloeien nu eenmaal beter ’s nachts Noem hem geen nachtdromer sommige dromers dromen nu eenmaal graag overdag Vloeiend glijdt de nacht over in de dagdroom elke kans is welkom om te ontvluchten aan de eenzaamheid…

Verliezen minder erg dan verloren een droom ontmoet die even blijft bij het opstaan en dan vervliegt naar de wereld van ontstaan Niet meer weten of in de droom gesproken, gezucht en ademgehaald in kleur of zwart-wit , vice versa van mannen, vrouwen en kinderen Er kwam een appel in voor een wurgslang in een boom Een gespleten tong bewoog…

Heb je éénmaal de waarheid ontdekt... Dan kun je niet langer -LIEGEN-…

Ik smacht naar hen, maar eenmaal binnen handbereik ben ik een angsthaas.…

nu mijn adem zo sterk de jouwe wordt moet ik wat uit mij geboren is verlaten nog eenmaal zal ik slapen in de duinen en de nacht laten kijken naar de golvende dansers op een wolkenrij uit mijn ogen zal ruimte fluisteren naar de zeewind waarin jij bent gekomen nu mijn stem moet zwijgen zal ik nog eenmaal slapen in de onverwisselbare…

Dronken.. ..van slaap kruip ik.. ..eenzaam in bed ben eenmaal.. ..geen nachtbreker…

Er dansen muggen muggen dansen nu eenmaal dansen is hun stiel…

Niemand is zichzelf, mensen lekken nu eenmaal -- in elkaars leven.…

Eenmaal moet het toch gezegd, ik ben aangewezen op hulp van anderen, nou is dat niet verkeerd of slecht want de mens wordt ouder en kan veranderen. Eenmaal moet ik toch vertellen, dat ik het qua hulp niet altijd goed heb weten te stellen, meerdere malen ging het wel zo mis, dat ik dacht, is dit nou wat het is?…

ooit heeft zij de walm van sigarenrook verwenst wat rest is nog één wens eenmaal, slechts eenmaal zacht zijn lippen beroeren in een tedere omhelzing terwijl de rook langzaam om hun hoofden verdwijnt…

Die EENMAAL... aan je denkt TWEEMAAL...om je geeft DRIEMAAL...met je beleeft…

Dus twintigeenentwintig is begonnen Met knipperlichtjes op een voetbalveld Nadat gezamenlijk was afgeteld Gaf ’20 zich daar officieel gewonnen Thuis bleek men menig vuurpijl af te schieten Verboden, en dus dubbelop genieten…

eenmaal ontkiemd in het hart doet levenslang beminnen de wortels van haar start zijn niet meer te ontginnen…

dwarrelen overal prachtige kleuren kijken ritselend lopen door bladertapijt eenmalig!…

een goede relatie is als een tatoeage eenmaal in het bezit ervan raak je het nooit meer kwijt…

Ik wou nog eenmaal kijken langs frisse hagekanten tere aquarellen van smaragd stille amberplassen vol diepe schaduwen waarin dromen slapen dromen van eenzaamheid Ik wou nog eenmaal luisteren naar het lied van de nacht het fluisteren van de schuwe wind verhalend over vergane tijden zuchten van weemoed over zoveel tevergeefse woorden over…

Nog eenmaal roep ik om hulp, nog eenmaal. Ach mocht nog eenmaal de mist optrekken, nog eenmaal zien die mij behoren. Nu is het einde dicht nabij, mijn hand grijpt de vlinders. Tranen stromen over mijn wangen, ik zie die mij zijn geboren Dan dragen de vlinders mij hoog in de lucht, de dood sluit het vensterraam.…

kom laat me nog eenmaal bewegen onder boomtakken van licht en woorden van water uit golven ontstaan zoals het kind, in bloemen gehuld en blauwe zee in zijn ziel omsloten kom laat me nog eenmaal opgaan als bladeren in de wind, je vochtige mond en wat de maan heeft geschreven ik denk aan vroeger, de vogels onsterflijk voor later…

Eenmaal zal ik dan Allen die mij Gedurende mijn leven Verlaagd hebben Achter mij laten En zal Hij die Eeuwige genoemd wordt Mij voor altijd verhogen…

De avond valt mee De regen valt tegen Wat eenmaal neigt komt zelden genegen.…

ik vraag me soms af waarom ik me van alles afvraag het is vaak zo zinloos en wat is het waard achteraf is het toch zoals het nu eenmaal is en dan vraag je je weer af wat nu nog echt zorgen baart maar eigenlijk is het je afvragen toch best wel heel leuk een bezigheid die nu eenmaal ligt in de mens z’n aard en dan soms nog eens een…