inloggen

Alle inzendingen over eeuw

1654 resultaten.

Sorteren op:

De laatste sneeuw

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 601
moeite vouwt een glimlach om haar mond Lijkt meer met ons dan met zichzelf begaan Want in en om dit huis stormt wanhoop rond Ze had het graag een laatste keer zien sneeuwen Maar elke dag steelt wat van haar gewicht En elke nacht hoort haar in stilte schreeuwen Zo doofde heel gestaag haar levenslicht Nu haar gezicht de schaduw draagt der eeuwen…

Tafel (2)

gedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 6.632
Hoewel we ook rouwen, verheugt mij deze gemeenschap van blikken, gebaren, aanrakingen, van nu en eeuwen her. Ik dacht dat ik de stilzetting van de tijd zou afsmeken, maar ik leer me verzoenen, zoals anderen voor mij.…

Zwart energetische droom

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 92
ik heb ze zien komen in het zwart van mijn dromen wezens van pure energie in langzame eeuwen met weinig vooruitgang wonnen zij nauwelijks terrein bezochten de aarde door bliksemontlading en verbleven in verre magnetische velden pas met de huidige elektrische en radiografische stromen zijn zij overheersend tot ons gekomen zonder…
wil melker7 december 2016Lees meer…

koekelemeien bij naaktbloeiers

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 288
lente zingt eeuwen jong ziet de boer op zijn trekker ooien temerig aan de mekker onder de wol hun lammetjes merels zingen op fluitjes ook de bloemetjes en bijtjes je voelt ze aan je huid talen naar frisse buitenlucht om in zinnen te verhalen natuur knalt er nu geel uit chinese klokjes in tuinen en vazen kleine hoefbladen aan rivieren…

Interieur

gedicht
3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 10.980
Het meeste is al eeuwen uit de mode. Van wat ik deed, uit nood of om den brode, rest enkel de grandeur van het echec.…

lijnenspel

netgedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 181
De carrousel verstikt in draden van de tijd, wat eeuwen leek verheelt zich in seconden en de lidtekens van gesloten wonden een eenzame strijd maskeert aan dwaze dromen gebonden.…
pama22 oktober 2007Lees meer…

Juist ja schreef op koeienletters

netgedicht
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.178
Staan ze ons nu vrij om aan te slaan in steen stelden we slechts vertrouwen in door de eeuwen aan pootjes gehouwen met als kunst vast recht blijven gaan We olieden effen schaapshuid waarop in kloosters schrepe inktkoelies hun hanenpoot rechtten want ons oogvlies wenst open tekens met een sluit Nu nóg geldt voor recht én cursief lang van…

Het heel gewone, dagelijkse leven

netgedicht
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 1.387
Het gaat gewoon maar door, al eeuwen lang. Vandaag veel zon en morgen zeker regen maar misschien is dat zo zeker niet en komt de nieuwe dag met onverwacht toch weer nieuw licht en kan mijn ziel weer zingen. Het heel gewone, dagelijkse leven, het glimt van zin en van een diep geheim.…

De Kust

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 373
vinden kinderen leuk dus hebben ze het daar vast naar hun zin eenmaal aangekomen weer terug in het huisje gaan de kinderen lekker zitten op de bank trekken hun schoenen uit en relaxen en geven hun vader en moeder een zoen als dank en dan is het tijd om weer te gaan terug naar huis zonder zee, strand of meeuwen maar die gedachten blijven eeuwen…
Lisa8 juni 2010Lees meer…

Gestolen dans

netgedicht
4.0 met 60 stemmen aantal keer bekeken 655
Verscholen in verdriet achter het masker waar niemand ziet wat echt is en wat niet vroeg jij mij ten dans en ik zag, hoe die ander jouw stappen overnam wij dansten door een eeuwen-oud verhaal dat ons zomaar overkwam Mijn voeten volgden jouw passen, zo licht wij droegen elkaar door tranen van vroeger haast zonder gewicht gebroken…

Staand*)

gedicht
3.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 11.607
*) gedicht bij vaas in de vorm van een staand meisje, Lokri (Zuid-Italië), midden zesde eeuw v. Chr. -------------------------------- uit: 'Een bittere navel', 1997.…

In het eeuwig lief

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 280
In het dons van licht en al ‘t zachte zie ik over heel mijn aards verleden Was ik toch maar eerder bij machte over mezelf dit rijke rijk te betreden In het land van liefdevol vergeven dwaal ik zoveel eeuwen in het licht Eindelijk kan ik in louter stilte leven en eindelijk heeft liefde een gezicht In ’t vele stil zo helemaal verloren en…

Betrekkelijkheid syndroom

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 223
Zijn leven in welvaren, kan de mens bij een halve werkweek handhaven, rest van de week maakt hij dingen voor rijken die hij zelf niet kan betalen en economisch geleuter moet deze slavernij al eeuwen maskeren.…
Custor25 oktober 2010Lees meer…

De laatste act,

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 291
Ik zit begraven in deze eeuw, ik teken mijn gebreken in de tijd, op witte grond met het zwarte krijt van hoogmoed, niet moedwillig want morgen valt de eerste voorjaarsregen en worden schetsen van mijn zonden grillig.…
pama3 maart 2011Lees meer…

Lach om kennis

netgedicht
2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 78
Ik heb eeuwen gedaan om onder de driedubbele rokken van een Spaanse schoonheid mijn ziel op te hemelen en mijn ruwe lichaam in de waagschaal te gooien als oude lompen. Ik slikte haar intieme sappen als honing, vloeibare heroïne. Ik verslikte mij.…

Het Jodenkerkhof

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 250
. --------------------------------------------------------- Het Jodenkerkhof in Zuidlaren eind jaren 50 vorige eeuw. In 2002 gerestaureerd (foto).…

Uren, dagen

gedicht
2.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 7.124
Dat we voorbijgaan en Klaas Pieters Wouda bijna twee eeuwen terug in Wierum is gebleven en aldaar op de wierde nog steeds rust met Evert, Albert, Trijntje, Jan en Annie, en dat daar Rinze Hooijenga nog bij mocht, achttien en wel - hij reed geweldig trekker en kon mijn zoon van nog geen dertig zijn nu -, dat is hoogstaand voor een verhevenheid…

WEG VAN ZIJN LIEF

hartenkreet
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.078
gelaat Onbewust van het onmetelijke leed dat er restte na haar wanhoopsdaad Toen haar haar laatste zucht verliet zag de hemel grijsgrauw van kleur Reeds te laat voor het afscheidslied sloot achter haar rug de laatste deur Toen een blik naar ‘t lichaam keek bleek dat reeds levenloos en koud Uit niets bleek dat het net bezweek onder leed, eeuwen…

Wanneer ik in de aarde word gelegd...

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 178
Dit korte leven: een lichtflits in de eeuwen die kwamen en gingen en altijd verder gaan. Herinneringen worden opgestapeld als de bladeren die zullen vergaan. Kleuren verbleken en worden grijs van verdriet. Toch wil ik blijven hopen en uitzien naar een nieuw leven. http://www.youtube.com/watch?v=H3wAarmPYKU…
Adeleyd30 september 2012Lees meer…

Ellebogenwerk

gedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 11.079
. ---------------------------------------------------------------------- uit: ' 52 Sonnetten bij het verglijden van de eeuw', 2000.…

FABELDIER

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 212
Ik zamel mirre in, schorsen en kruiden Ik heb vijf eeuwen lang moeten verdragen Hoe leven zich versnelde na vertragen Hoe kerkklokken oorlog en vrede luiden Ik zag de wetenschap de dingen duiden Ik zag de lege en de volle magen Ik zag de bataljons hun levens wagen Vereenzaming van vele verre bruiden Mijn nest is af, ik ga het nu betreden…

NUCHTERE LEIDING

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 127
Die schuld van twintig eeuwen geleden kan men, ondanks vergeving, nooit verzachten. Niettemin wilde hun geloof trachten zich met onbaatzuchtigheid te kleden. Deze wrede, maar vrij denkende vromen dachten niet vol heugelijk vertrouwen: "Wij zullen eens in een hiernamaals komen."…

Alles gaat voorbij.

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 262
Eeuwen gaan voorbij oneindig, maar de adem stokt op een dag. Vergeten alle wezens, alle dingen, het verdriet, ook die lach. Niets is er nog van dat alles, maar men plant zich voort. De adem gaat door evenals vulva en fallus, mens van vlees en bloed. Roze en lichtblauwe kaartjes en de witte zwart omrand.…

De eeuwige strijd.

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 200
Refrein: Daartussen in de eeuw'ge strijd te willen leven, een notendopje op de oceaan, bedreigd door storm en woede van de zeeën, vechtend om de haven in te gaan. En dan de rustplaats vinden op de ree, na 't landurig worst'len op de zee.…

Decemberlicht

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.187
Al sinds eeuwen wordt het weer Kerst In een stal te Bethlehem geschiedde toen het grote wonder Onbevlekt een Kindeke terwijl Eva reeds appel had gegeten van de Boom van de kennis van goed en kwaad Wij vieren tijd en het leven alle dagen en maanden van het lopend jaar Alles in de strijd.…

Het Zeister Bos

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 249
Meer dan een halve eeuw geleden, stond ik bij ons familiegraf, dat eens mijn eigen graf zal zijn. Hier, in het Bos van Zeist. Vandaag sta ik hier weer, en gedenk ons aller leven. Straks zullen hier ook, mijn kleinkinderen staan, die nu nog tijdloos spelen. De zon schijnt. De wind fluistert.…

Pingo

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 278
(Välkommen till Jokkmokk) Poolcirkel, Sami, rendieren en sneeuw Leven in toendra, honderd jaar na eeuw Pingo, palsa en permafrost Samisch Verheffende verhoging in moeras Via Trondheim en de Noordkaap kerk & rots Welkom in Jokkmokk, dus aange- komen De zeer lange reis vorderde gestaag door veel elanden gadege- slagen Vervolgens…

Een tijdloze beleving?

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 64
verwijzing naar vroeger eeuwen, zo de mythe wil geloven om in elkaars armen en gedachten te verstenen als lot, dat het geluk niet zal benijden.…
Pama12 augustus 2014Lees meer…

schitterende herfst

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 217
Tranen van de kleine mensen vallen nog, nog een paar seconden, nog een jaar, nog wat eeuwen! Dooft het vuur nooit uit? Rimpelloos doorschijnend is de hemel bloeiend. De storm zwijgt stil en lost op in niets. Ademloze woorden in de morgen weven een schitterend web. Om te vangen een ieder die bidt, danst of vecht!…

Taal van passages

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 131
De Veluwe legt haar vloeren zoals eeuwen geleden hard en ruw soms in losbandig scharlaken avondlicht dan weer ingetogen in krijtstreepjes van pastel elk schijnsel wacht geduldig op wiekslagen en reeënsporen - taal van passages - sprokkelaars en eekschillers verzamelaars van karigheid zwoegen er zwijgend sprengen springen uit sompig…
Meer laden...