1654 resultaten.
De laatste sneeuw
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 601 moeite vouwt een glimlach om haar mond
Lijkt meer met ons dan met zichzelf begaan
Want in en om dit huis stormt wanhoop rond
Ze had het graag een laatste keer zien sneeuwen
Maar elke dag steelt wat van haar gewicht
En elke nacht hoort haar in stilte schreeuwen
Zo doofde heel gestaag haar levenslicht
Nu haar gezicht de schaduw draagt der eeuwen…
Tafel (2)
gedicht
3.0 met 9 stemmen 6.632 Hoewel we ook rouwen, verheugt
mij deze gemeenschap
van blikken, gebaren, aanrakingen,
van nu en eeuwen her.
Ik dacht dat ik de stilzetting van de
tijd zou afsmeken,
maar ik leer me verzoenen, zoals
anderen voor mij.…
Zwart energetische droom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 ik heb ze zien komen
in het zwart van mijn dromen
wezens van pure energie
in langzame eeuwen
met weinig vooruitgang
wonnen zij nauwelijks terrein
bezochten de aarde door
bliksemontlading en verbleven
in verre magnetische velden
pas met de huidige elektrische
en radiografische stromen zijn
zij overheersend tot ons gekomen
zonder…
koekelemeien bij naaktbloeiers
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 288 lente zingt eeuwen jong
ziet de boer op zijn trekker
ooien temerig aan de mekker
onder de wol hun lammetjes
merels zingen op fluitjes
ook de bloemetjes en bijtjes
je voelt ze aan je huid talen
naar frisse buitenlucht
om in zinnen te verhalen
natuur knalt er nu geel uit
chinese klokjes
in tuinen en vazen
kleine hoefbladen
aan rivieren…
Interieur
gedicht
3.0 met 30 stemmen 10.980 Het meeste is al eeuwen uit de mode.
Van wat ik deed, uit nood of om den brode,
rest enkel de grandeur van het echec.…
lijnenspel
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 181 De carrousel verstikt in draden
van de tijd, wat eeuwen leek
verheelt zich in seconden en
de lidtekens van gesloten wonden
een eenzame strijd maskeert
aan dwaze dromen gebonden.…
Juist ja schreef op koeienletters
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.178 Staan ze ons nu vrij om aan te slaan
in steen stelden we slechts vertrouwen
in door de eeuwen aan pootjes gehouwen
met als kunst vast recht blijven gaan
We olieden effen schaapshuid
waarop in kloosters schrepe inktkoelies
hun hanenpoot rechtten want ons oogvlies
wenst open tekens met een sluit
Nu nóg geldt voor recht én cursief
lang van…
Het heel gewone, dagelijkse leven
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.387 Het gaat gewoon maar door, al eeuwen lang.
Vandaag veel zon en morgen zeker regen
maar misschien is dat zo zeker niet en
komt de nieuwe dag met onverwacht toch
weer nieuw licht en kan mijn ziel weer zingen.
Het heel gewone, dagelijkse leven,
het glimt van zin en van een diep geheim.…
De Kust
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 373 vinden kinderen leuk
dus hebben ze het daar vast naar hun zin
eenmaal aangekomen weer terug in het huisje
gaan de kinderen lekker zitten op de bank
trekken hun schoenen uit en relaxen
en geven hun vader en moeder een zoen
als dank
en dan is het tijd om weer te gaan
terug naar huis zonder zee, strand of meeuwen
maar die gedachten blijven eeuwen…
Gestolen dans
netgedicht
4.0 met 60 stemmen 655 Verscholen in verdriet
achter het masker
waar niemand ziet
wat echt is en wat niet
vroeg jij mij ten dans
en ik zag, hoe die ander
jouw stappen overnam
wij dansten door een
eeuwen-oud verhaal
dat ons zomaar
overkwam
Mijn voeten volgden
jouw passen, zo licht
wij droegen elkaar
door tranen van vroeger
haast zonder gewicht
gebroken…
Staand*)
gedicht
3.0 met 27 stemmen 11.607 *) gedicht bij vaas in de vorm van een staand meisje,
Lokri (Zuid-Italië), midden zesde eeuw v. Chr.
--------------------------------
uit: 'Een bittere navel', 1997.…
In het eeuwig lief
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 280 In het dons van licht en al ‘t zachte
zie ik over heel mijn aards verleden
Was ik toch maar eerder bij machte
over mezelf dit rijke rijk te betreden
In het land van liefdevol vergeven
dwaal ik zoveel eeuwen in het licht
Eindelijk kan ik in louter stilte leven
en eindelijk heeft liefde een gezicht
In ’t vele stil zo helemaal verloren
en…
Betrekkelijkheid syndroom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 223 Zijn leven in welvaren, kan de mens
bij een halve werkweek handhaven,
rest van de week maakt hij dingen
voor rijken die hij zelf niet kan betalen
en economisch geleuter moet deze
slavernij al eeuwen maskeren.…
De laatste act,
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 291 Ik zit begraven in deze eeuw, ik
teken mijn gebreken in de tijd,
op witte grond met het zwarte krijt
van hoogmoed, niet moedwillig want
morgen valt de eerste voorjaarsregen en
worden schetsen van mijn zonden grillig.…
Lach om kennis
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 78 Ik heb eeuwen gedaan om onder
de driedubbele rokken van een
Spaanse schoonheid mijn ziel
op te hemelen en mijn ruwe
lichaam in de waagschaal te
gooien als oude lompen.
Ik slikte haar intieme sappen
als honing, vloeibare heroïne.
Ik verslikte mij.…
Het Jodenkerkhof
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 250 .
---------------------------------------------------------
Het Jodenkerkhof in Zuidlaren eind jaren 50 vorige eeuw.
In 2002 gerestaureerd (foto).…
Uren, dagen
gedicht
2.0 met 27 stemmen 7.124 Dat we voorbijgaan en Klaas Pieters Wouda
bijna twee eeuwen terug in Wierum is gebleven
en aldaar op de wierde nog steeds rust
met Evert, Albert, Trijntje, Jan en Annie,
en dat daar Rinze Hooijenga nog bij mocht,
achttien en wel - hij reed geweldig trekker
en kon mijn zoon van nog geen dertig zijn nu -,
dat is hoogstaand voor een verhevenheid…
WEG VAN ZIJN LIEF
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.078 gelaat
Onbewust van het onmetelijke leed
dat er restte na haar wanhoopsdaad
Toen haar haar laatste zucht verliet
zag de hemel grijsgrauw van kleur
Reeds te laat voor het afscheidslied
sloot achter haar rug de laatste deur
Toen een blik naar ‘t lichaam keek
bleek dat reeds levenloos en koud
Uit niets bleek dat het net bezweek
onder leed, eeuwen…
Wanneer ik in de aarde word gelegd...
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 178 Dit korte leven: een lichtflits in de eeuwen
die kwamen en gingen en altijd verder gaan.
Herinneringen worden opgestapeld als de
bladeren die zullen vergaan. Kleuren verbleken
en worden grijs van verdriet. Toch wil ik blijven
hopen en uitzien naar een nieuw leven.
http://www.youtube.com/watch?v=H3wAarmPYKU…
Ellebogenwerk
gedicht
4.0 met 9 stemmen 11.079 .
----------------------------------------------------------------------
uit: ' 52 Sonnetten bij het verglijden van de eeuw', 2000.…
FABELDIER
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 212 Ik zamel mirre in, schorsen en kruiden
Ik heb vijf eeuwen lang moeten verdragen
Hoe leven zich versnelde na vertragen
Hoe kerkklokken oorlog en vrede luiden
Ik zag de wetenschap de dingen duiden
Ik zag de lege en de volle magen
Ik zag de bataljons hun levens wagen
Vereenzaming van vele verre bruiden
Mijn nest is af, ik ga het nu betreden…
NUCHTERE LEIDING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Die schuld van twintig eeuwen geleden
kan men, ondanks vergeving, nooit verzachten.
Niettemin wilde hun geloof trachten
zich met onbaatzuchtigheid te kleden.
Deze wrede, maar vrij denkende vromen
dachten niet vol heugelijk vertrouwen:
"Wij zullen eens in een hiernamaals komen."…
Alles gaat voorbij.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 262 Eeuwen gaan voorbij oneindig,
maar de adem stokt op een dag.
Vergeten alle wezens, alle dingen,
het verdriet, ook die lach.
Niets is er nog van dat alles,
maar men plant zich voort.
De adem gaat door evenals vulva en
fallus, mens van vlees en bloed.
Roze en lichtblauwe kaartjes en
de witte zwart omrand.…
De eeuwige strijd.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 200 Refrein:
Daartussen in de eeuw'ge strijd te willen leven,
een notendopje op de oceaan,
bedreigd door storm en woede van de zeeën,
vechtend om de haven in te gaan.
En dan de rustplaats vinden op de ree,
na 't landurig worst'len op de zee.…
Decemberlicht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.187 Al sinds eeuwen
wordt het weer Kerst
In een stal
te Bethlehem
geschiedde toen
het grote wonder
Onbevlekt
een Kindeke
terwijl Eva
reeds appel had
gegeten
van de Boom van
de kennis van
goed en kwaad
Wij vieren tijd
en het leven
alle dagen en
maanden van het
lopend jaar
Alles in de
strijd.…
Het Zeister Bos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 249 Meer dan een halve eeuw geleden,
stond ik bij ons familiegraf,
dat eens mijn eigen graf zal zijn.
Hier, in het Bos van Zeist.
Vandaag sta ik hier weer,
en gedenk ons aller leven.
Straks zullen hier ook,
mijn kleinkinderen staan,
die nu nog tijdloos spelen.
De zon schijnt.
De wind fluistert.…
Pingo
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 278 (Välkommen till Jokkmokk)
Poolcirkel, Sami, rendieren
en sneeuw
Leven in toendra, honderd jaar
na eeuw
Pingo, palsa en permafrost
Samisch
Verheffende verhoging in
moeras
Via Trondheim en de Noordkaap
kerk & rots
Welkom in Jokkmokk, dus aange-
komen
De zeer lange reis vorderde
gestaag
door veel elanden gadege-
slagen
Vervolgens…
Een tijdloze beleving?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 64 verwijzing naar vroeger
eeuwen, zo de mythe wil
geloven om in elkaars
armen en gedachten te
verstenen als lot, dat het
geluk niet zal benijden.…
schitterende herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 217 Tranen van de kleine mensen
vallen nog,
nog een paar seconden,
nog een jaar,
nog wat eeuwen!
Dooft het vuur nooit uit?
Rimpelloos
doorschijnend
is de hemel bloeiend.
De storm zwijgt stil
en lost op in niets.
Ademloze woorden
in de morgen
weven
een schitterend web.
Om te vangen
een ieder
die bidt,
danst of vecht!…
Taal van passages
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 De Veluwe legt haar vloeren
zoals eeuwen geleden
hard en ruw
soms in losbandig scharlaken avondlicht
dan weer ingetogen
in krijtstreepjes van pastel
elk schijnsel wacht geduldig
op wiekslagen en reeënsporen
- taal van passages -
sprokkelaars en eekschillers
verzamelaars van karigheid
zwoegen er zwijgend
sprengen springen uit sompig…