Netgedichten

netgedicht (nr. 35.013):

Gestolen dans

Verscholen in verdriet
achter het masker
waar niemand ziet
wat echt is en wat niet
vroeg jij mij ten dans

en ik zag, hoe die ander
jouw stappen overnam
wij dansten door een
eeuwen-oud verhaal
dat ons zomaar
overkwam

Mijn voeten volgden
jouw passen, zo licht
wij droegen elkaar
door tranen van vroeger
haast zonder gewicht

gebroken spiegels
tonen geen gezicht
maar een stem zong
zie mij... voel
hoe ik verander
ik word jou
en jij wordt mij

toen vond ik jou
weer in die ander
een gestolen dans
voorbij...

Schrijver: Astrid Voerman, 10 augustus 2010

astridvoerman

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: filosofie

dans

4.0 met 60 stemmen

654

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: Fari Hs
Datum:: 20 augustus 2010; Een zeer mooie derde strofe in je gedicht. Graag gelezen.

Naam:: Henk Knibbeler
Datum:: 12 augustus 2010
Email:: henkknibbeler1949yahoo.com; strofe 4 maakt het gedicht hier, je hebt die dans als een heldere metafoor toegepast, de passen zijn voelbaar in de voorbijschrijdende tijd, mooi Astrid!

Naam:: Maria Voerman
Datum:: 11 augustus 2010
Email:: l.voerman1home.nl; Heel mooi beschreven gedicht!

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 11 augustus 2010
Email:: mamamoloxs4all.nl; Heel mooi deze danspassen achter het masker!

Naam:: ingridvoerman
Datum:: 11 augustus 2010
Email:: steveniingridhotmail.com; mooi geschreven,als een droom die voor even werkelijkheid werd.

Naam:: mobar
Datum:: 11 augustus 2010
Email:: mobarupcmail.nl; Indringend verwoord gedicht.

Naam:: Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:: 10 augustus 2010
Email:: cobytjeertlive.nl; Knap bedacht deze filosofische dans!

Geef je reactie op deze inzending: