inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.187):

Tweetalig (prozagedicht)

De zwakke mens, zonder natuurlijke wapen,
bouwt met taal als communicatie aan
een samenleving, om als soort te overleven,
en werd als terravormer pachter der aarde.
Onze taal is jong; onze oudste taal is nog

altijd aanwezig, de inwendige taal gevormd
door gevoelens en emoties, de taal van
onze dierlijke voorouder. Een goede waar-
nemer leest in de lichaamstaal iemands
bedoeling, op speerwerpafstand. Intentie

van bezoek lees je in oude lichaamstaal en
moderne woorden. Zonder taal is de mens
een in het wild levende primaat. M’n vrouw
vindt, dat ik dat ook ben MET taal en dat is
niet aardig van haar.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 10 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 378

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)