Alle inzendingen over eeuwen

als vrede iets met harmonie van doen heeft schuilt het geheim misschien wel hier terwijl een bleke maan op het water drijft een late vogel naar zijn rustplaats wiekt waar het boerenland zich in gewijde stilte hult en elk gerucht in het duister verstomt het riet een bewogen lied van vrede ruist de schepping hier al eeuwen…

Vlammend schijnsel vanaf vroege morgen over nevel en dauw ontsprongen in straling en warme gloed bij je weerspiegelende deining over golven zit ik dromend te staren op het duin waar water en licht de einder voedt en in ritme van een eeuwige zang de getijden naar de kusten voeren de stem van het verlangen droom van vele eeuwen een lokkende…

jongetje in de kolenmijn met zijn vrolijke lach van 'arm maar gelukkig' het dode meisje na de bomaanslag haar open ogen 'gericht naar de hemel' de overstroomde rivier na de zwaarste orkaan het water klotsend tussen 'vrolijk gekleurde huizen' de ezelin wacht buiten met haar last, tussen auto's in verwoeste straten vol eeuwen…

oog in oog met de Mona Lisa van de Lage Landen onder de zwarte sluier behoeder van het kroezend kapsel de melancholieke blik van Oopjen vrouw en moeder een mouche op de linkerslaap hoe licht is haar huid net onder de zijden zomerjapon steekt haar voetje uit het ongeboren leven in de bollende buik de Gouden Eeuw aan haar voeten…

Ratelend hoort ze of ziet mij niet in de 21e eeuw. Gewoon, ik woon in een huis en in een rolstoel. Praat met mensen Mag dit nu nog steeds niet?…

Men heeft mij toegedekt met duizend namen door eeuwen vroomheid en ontzag bedacht, mij op een troon geplaatst, gebrand in ramen, met milde tonen mijn gezicht verzacht. Maar Mirjam was mijn naam toen ik nog jong door zon en wind getekend en getaand met velen water putte uit één bron en heuvels wollig van het vee zag staan.…

Trots prijkt op D-day de Stars and Stripes symbool van het land van de vrijheid op landingsvaartuigen aan Franse kust, bevrijders op 't strand neergestreken nu driekwart eeuw later de D-day vlag terug geschonken als goodwillgebaar door Rutte ratelbandprater in handen van Donald Trump de tweetende twitteraar de één president…

je stopte want hij raakte je, de steen je kon er niet langsheen zijn oppervlak weerkaatste heden, in groeven nestelde verleden kruimels tijd die windlicht zijn vergaard humus die weer aarde maakt je hand volgt sporen van de dood en weer herboren worden, de opdracht onvoltooid geen eeuwen weggegooid in jaren hangt ervaren van het…

de zon weerkaatst niet meer zindert in de zwarte steen brandt jaren weg uit eeuwen van voorheen weer komen beelden los van emoties uit die tijd het overleven en bestaan hun jagen was een strijd generaties vreemde talen zijn na elkaar vergaan alleen hun stille sporen zijn op de rotsen blijven staan een speer gepunt in rood betekende…

van de actualiteit Van politiek, van afgunst wijd en zijd Van rampspoed, tweedracht, ruzie, haat en nijd Van transgegendereerde man of meid O lezer van HP en van De Tijd Van Elsevier, van Maarten's gore rap Van pulp van Telegraaf en van de Pep Het is de Volkskrant waar ik 't over heb Al honderd - waarvan twintig op het web Een eeuw…

ik heb altijd de kant gezocht om de mooiste bloemen te ontlopen groeide met hun bloeien op al heb ik ze nooit willen kopen ik zocht prikkers vreemde vogels aan de rand hun onkruid tierde welig, ze staken me hun stekels in de hand ik heb de steen geraapt die jouw eeuwen lag te baren generaties zijn voorbij gegaan omdat ze je niet konden…

ik stak kaarsen aan en wilde bidden maar de wind golft rook het licht speelt spook op zwart beroette muren mijn gebed is valse hoop de dag brandschildert licht in lood gezette ruiten leven speelt al eeuwen buiten binnen rusten zielen van hen die in de tijd ontvielen het eeuwig rusten is geplaatst in urnen aan de muur ze begraven…

Subtitel: Opsmuk 't Puttertje vereeuwigd Voor altijd in de kunst Rembrandts leerling Fabritius' werk 17de-, dus Gouden Eeuws Kortom, voor altijd sterk 't Puttertje staand op een Soortement van stoof Zonder angst en beven Twittert 't maar door Echo richting zwerk Artistiek productief Communicatiemerk Op zichzelf, niet alleen 't…

bestuiven Totaal verzot is hij op zoetigheid Hij kan zijn lange tong in bloemen kwijt Die lekker smaken en verlokkend wuiven Zijn snuit zit vol met minuscule zaden De voortplanting van menig balsemboom Heeft hangend in zijn vacht een toekomstdroom Van groei na een zich virtuoos ontladen Het regenwoud heeft onderlinge wetten Waar het al vele eeuwen…

schaduw... uit de wind o ouwe, ouwe rot waar is die tijd gebleven toen we nog memoires schreven als engel en jonge god en... oude vriend van mij weet jij van al die uren nog het fijne van die kuren op zo'n snoepreisje voor bei' zeg... grote boef van toen hoe is het nu na eeuwen…

we klokken heden willen terug naar een verleden waarin de schepping door de mens te begrijpen was aangesproken kon worden in de zielentaal die universeel door zielsbegiftigden communiceerbaar was in onze hoogmoed dachten wij meer en beter dan andere zielen te zijn hebben de raakvlakken door de eeuwen heen laten vervagen tot alleen…

Het is voor Nederland volstrekt uniek: Een amateurtheatergroep uit Drenthe Brengt elk jaar weer - met veel natuurtalenten - Een stuk van Shakespeare voor een ruim publiek En nergens zie ook ik zo’n schouwspel liever Dan in de zwoele avondlucht van Diever…

Een sterke belofte na eeuwen bijna in vervulling liefde en goedheid als stralende omhulling de dood niet als einde van het leven bevochten overwinning als gift gegeven eindeloos verlangen houdt nu mijn hart gevangen in sterkmakende zekerheid van een nooit eindigende eeuwigheid.…

Dat is het kind van hem waarop ik eeuwen broed en wellicht nooit zal baren. Alleen de man zuigt zog, hij sloeg de diepte wond. Hij scherpt mijn bloedbaan aan en zet mijn angels klem. Van alle huizen woon ik liefst in hem.…

gelaat schuilen de zonnebloemen voor het poollicht Het geluid van hoog afgestemde harpen sterft weg over de juichende steppen van weleer een schrale wind, een jammerlijk knarpen omlijst de schepping van de vroegste Ambachtsheer De engelen, ze zijn wat verlaat zo dachten de grijzen onder het oostenlicht Voor een Kind dat de dagen in eeuwen…

haar meer was misdaan steeds dichter bij God kwam te staan Haar geest leeft hier bijzonder sterk om haar kist versierd met zilverwerk Wat alle harten zeer ontroert en steelt is een voet de tenen haast weggekust Op de kist droomt haar stenen evenbeeld Historisch onderzoek verstoort nu de rust na rijp beraad, zijn haar resten van een aap eeuwen…

. --------------------------------------------------------------------- uit: '52 sonnetten bij het verglijden van de Eeuw', 2000.…

Toscane als een groet aan de platanen teruggesnoeid tot op het hout de dikste uitwas willig reikend naar het verre nergens Toscane kan er mij in eeuwen wanen in het spel van leven en de tijd soms triest dan weer verblijd gericht op God en eeuwigheid Toscane met zijn files op de autobanen tussen droom en zakelijkheid als ruwe steen achter…

Als we de steen mogen geloven Dan rust jij, Wim, vier lentes net, Hier haast een halve eeuw al met Je broertje Joris, dat van boven Boem! op je buikje werd geschoven Als veel te groot verjaarspakket - Geen toetertje deed rettettet, Geen wimpeltje werd rondgewoven.…

kunstig geknipte lijn van zijn kapsel Prins op het blauwe paard van wilde en verwarde dromen boven alles wereldveroveraar zonder schromen tot hij als afgeworpen berijder kermt onder zijn ros en schreeuwt wanneer zijn helpers komen en reiken hem zijn Calvados bescherm hem tegen het al te graag offerend priesterschap eeuwen…

Ontwortelde bomen liggen als gevallen vorsten op het pad, na eeuwen grootse dromen één ongehoorde dreun. En ach, de woest omhoogstekende splinters van wie niet toegaf en werd gebroken, gekraak in de nacht. Wij kijken - houden ons vast aan onze handen in onze handen, de storm voorbij, niet gevallen, niet gebroken.…

er hing een damp van mistroostigheid over het water waardoor het zicht beperkt bleef tot halverwege mijn weerzin wij bevonden ons aan de kust van weemoed daar waar tranen van eeuwen zich hebben verzameld in een onpeilbaar diep met zilte smaak op de lippen als een soort van heimwee naar vervlogen leed...…

in een lied wat nooit stopt beukt de oerknal tegen de wind en tijd in deze materie waar in wij bestaan beukt een oer drum van maan tot maan van bos boom tot muur en stad deuren gaan open open zelf het raam voor hun die al eeuwen dichten zingen zij zijn herboren in de realiteit en verbeelding sla het op neem met mee leer te leven de…

keien los op zand Voor de lachers aan zijn kant ging hij plat hoog aan de steile wand door gevoelens voor een ei overmand kuiken vloog uit schaal nog in stand Is zo’n fossiel al niet bepaald courant Zijn kleindochter op El Teide beland maakte ons op Tenerife koning klant Ze vroeg kijk met mij over de rand van de vulkaan die eens per eeuw…

Onder zijn ogen lag voor ’t eerst verbonden de eeuwen onderbroken schakeling. En allen die om deze vis heenstonden voelden zich op dat ogenblik verslonden door de miljoenen jaren achter hen. Rangorde tussen mens en hagedis en van de hagedis diep in de stof, verder dan onze instrumenten reiken.…