Alle inzendingen over eeuwige filosofie

Rood kleurt de lucht als een gloeiend tapijt naar de eeuwigheid met een zucht verglijdt de tijd de tijd die komt en gaat en nergens bij stil staat de tijd die neemt en geeft de tijd die wordt geleefd oud kleurt de tijd de mensheid oorlog knallende ruzie in het groot uitlopend op bloedtransfusie of dood in de goot voor het "groot"…

We zijn slechts flitsen in de tijd maar ademen toch eeuwigheid.…

Ik vind troost in het feit, dat alle wezens dragers van eeuwig leven zijn!…

Zal er eeuwige stilte zijn? Een waarlijk Zwart? Een somber Niets? Een Einde zonder einde? Of zal het zijn aldus: Er kriekt een nieuwe morgen! Een andere dag breekt aan, uit nacht'lijk kluister ontloken! Zal het door opwekking of gewoon ontwaken zijn. Het eerste wellicht na vele jaren, het tweede - wie weet - meteen.…

Het is niet de duisternis zelf maar de voortvarendheid waarmee tijd vooruitgang boekt ik kan geen voorstelling maken van een klok zonder tijdsaanduiding en naarmate ik dichterbij de dood kom zoek ik als een bezetene naar tijd omdat ik ronduit bang ben voor de eeuwigheid.…

Tijd die Stil staat om Wat er is gebeurd - Die alles voorgoed verandert, Onherroepelijk, Een seconde die Eeuwen duren zal…

is de dood ermee gemoeid wanneer ik moegedragen illusies weggeef aan de bloemen in mijn tuin die als vanzelf verder bloeien naar herfst of heb ik tijdens dit loslaten midden alle eeuwigheden mijn waarheid ontdekt beleef ik leven nu echt…

Ons lae standpunt is te laag en ver, en hul ontseil ons sfeer van ruimte en tyd, daarom word eindelik ons blik versper wanneer hul roerpen stuur in die eeuwigheid.…

woede ontstoken meute haar driftig te grazen wil nemen al de illusies die ze ooit heeft gedroomd met geweld tracht mee te nemen haalt zij hen met een sprong in de nacht onderuit ketent hen gedachteloos vast aan de sikkel van een ondergaande maan omdat zij wil verdergaan met leven ten volle wil bloeien iedere morgen een eeuwigheid…

Ik wil niet langer wachten, 'k wil dat je naar me lacht en naar me kijkt. Naar me luistert, terwijl ik bezwijk voor je lach en voor je ogen. Je zachte, wonderschone zelf.…

Een kind speelt met een ballon ze laat hem los hij zweeft weg op de wind en vindt zijn laatste weg naar de zon.…

In de warme oktoberzon in een stadspark gezeten met schrik beseffen hoeveel najaren voordien je al wist dat, in tegenstelling tot jij nu, geen wesp die zwermt het zwermen der wespen van de herfst tevoren mist, geen kruisspin zich kruisspinnen herinnert, daar zij er niet waren in hun eertijds dat je kent. Van den beginne maak ik deel uit van…

Het is nog zo kort geleden dat je balanceerde op het koord van het leven Nu dans je achter de horizon en heb je de ondraaglijke zwaarte van het leven ingeruild voor de oneindige lichtheid van het niets Dans voor eeuwig lief kind…

dwars door het duister ligt een steen ter hoogte van de afdruk in destijds deze ruimte bespaart geen zwaarte- kracht, deze vogel vangt geen kat zo gaat er een steen aan elke dag voorbij, die ingesneeuwd en vergeten daar al lag voor het ochtendgloren en zal blijven liggen tot na de dood…

Schoon ook al de frisse verwen Op uw bruine wangen sterven, Wonden U het voorhoofd kerven, Eeuwig zijt ge mijn!…

Jij kijkt mij aan, Wonderschone glinstering, Galmt door de stilte, Vluchtige blik, Gevangen in de eeuwigheid van mijn ziel. Langzaam loop jij op mij af, Knuffel van gemis, Doet twijfel verdwijnen, Argeloze aanraking, Brengt onvergankelijke gevoel met zich mee.…

Leid mij op Uw weg, de weg der eeuwigheid Waar geen verdriet, haat en nijd meer zal zijn Maar altijd vreugde en verlossing van alle pijn Een plaats die God de Heer mij heeft bereid. ( woorden uit Psalm 139)…

LXIV Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren, Worden de sterren in de nacht geboren, Vuurbloemen die de rijzendranke roeren Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren.…

Zijn liefde en schoonheid enkel schuim van golven, Verstuivend in de drift van rustloos streven, En woont alleen in wissling eeuwigheid! -…

nog altijd zuigt de klei terwijl mijn hoofd in wolken steekt ik de goden herbeleef in griekse en romeinse sagen dacht losjes de olympus te bestijgen zeus in het voorbijgaan even klein te krijgen heb het niet gehaald gefaald ben ik toen woordloos afgedaald wilde uit de as van feniks nog herrijzen tafelde in later eeuwen met wat…

Bij dag en nacht, tot in eeuwigheid, bij God ben je nooit verloren.…

(Zijn er nog vragen?) een stenen aambeeld restanten oerknal achtergrondruis, een zilveren vogel wegstervend, net als het middaguur tegen de avond, op gezette tijden diepte versus vlakte -zinloze discussie- Vergeten. Een licht in bewolkte blindheid dat oplost tussen voortijdig en definitief…

Leid mij op Uw weg, de weg der eeuwigheid Waar geen verdriet, haat en nijd meer zal zijn Maar altijd vreugde en verlossing van alle pijn Een plaats die God de Heer mij heeft bereid. (woorden uit Psalm 139)…

Ik loof de HERE die mij geleidt Op al mijn wegen die ik zal gaan Hij wijst mij steeds de juiste baan Zijn liefde is er tot in eeuwigheid. ( Uit Psalm 16)…

er staat geschreven, In ’t woord aan ons verbleven: "Op tijd, volgt eeuwigheid!".…

Ik zit in de kilte van steen. Wit zijn de muren bedoeld, maar ze breken; andere levens krioelen erover, erdoorheen. Op mijn schoot je marmeren lichaam. Houd je ogen niet zo gesloten wil ik je vragen, lach naar je moeder sta op, wees wat lichter. Nee. Altijd zal ik je dragen. --------------------------------------------------- uit: …

In het avondrood onbreekbaar verliefd verpakt doet het tij keren.…

Ik zag hem in de weer, met apparatuur, lenzen en zwart doek Hij bekeek mij minutieus vanuit elke hoek Er werd een lensopening op mij gericht en op vraag wendde ik mijn gezicht Kijk naar het vogeltje zei hij En voordat ik het wist, was het voorbij. Mijn foto is nu opgeslagen in de cloud, die zo digitale eeuwigheidswaarde houdt. In kleur of…

of je levend bent of dood maakt niet veel uit je hebt mij aan je vastgeplakt je ogen bij mij ingeprent je nagels in mijn vlees gezet je stem verborgen in mijn oren of je levend bent of dood ik raak je nooit meer kwijt…

Dan is het mij alsof gij eeuwig zijt, of ik maar even bij u leven mag, alsof mijn tijdelijkheid mij van u scheidt, dan wendt uw hoofd zich om, ik zie uw lach.…