Alle inzendingen over eigen bloed

vooral latopa's koesteren nog volmaakter oma's eigen bloed.…

Mams toonde wekelijks haar eigen bloed Dat men het van familie hebben moet.…

ROMA PIETA In een nisje Klein en teer Lig jij in het Volle zonlicht Levenloos terneer Op je moeders schoot - Die voor ons In de bres sprong En zinvol je Eigen bloed vergoot…

Ruud Linssen , een Roermondse journalist wil met zijn eigen bloed een boek gaan schrijven Hij dacht beslist: een goed boek moet beklijven en stelt nu al zijn hoop op een alchemist Maar zet zo’n vraag bij de drukker geen kwaad bloed die met een infuus zijn drukpers vullen moet…

Ik breek mijn eigen hart. Ik vergiet mijn eigen bloed. Het kost me heel veel tranen. Toch weet ik dat het moet. De hele dag is wazig. Ik zit vast in een donkere wolk. Ik heb het heft in eigen handen. Ik weet alleen niet wat ik ermee moet. Jij lijkt voor mij de ware. De keuze ligt bij mij.…

Incest Waar eigen bloed Misbruikt in ongeremd gijl besef Nacht na nacht opnieuw vermoord Wordt de stille kreet nimmer gehoord Achter hermetisch gesloten deuren Kan steeds het vunzige gebeuren Gesmoord verstikkend in ademnood Is de liefde voor altijd dood…

niet, 'ech nie' was geschreven Jan Jacob Krediet geboren in Feijenoord nog nooit een voetbalwedstrijd gezien maar mijn Feijenoord staat op top tien dat ingeprente chauvinisme werkt als een plezierig autisme waar geen medicijn vat op heeft zodat het moeiteloos doorleeft Feijenoord dat is je eigen bloed je eigen lichaam en je eigen…

in strengen genen van mij huist eertijds vrezen om levende dood omgeven welk dna asielt veronderstelt moleculair ooit om brood het eigen bloed gelaten naast huurling in mij en het leger van zovele hanen heeft het niet om Schots hoogland en eigen volk gestreden om de weeromstuit is wat tot Pruis verworden nu mijn onderhuids…

terwijl alles waait en een stem de woorden laat verdwijnen nooit aanbeden zoals uit eigen bloed met blauw bewijs op twee gezichten sijpelt moedermelk zonder blindheid of juist met op tongen vol van glorie en op iedere dag om minder te praten en eens te meer en opnieuw verhuis ik naar de stilte ingewijd net boven de dood…

Hou daarom goede moed: ‘t zit in ons eigen bloed ‘t zit in ons eigen zijn ik hoef niet eens mee met de trein of auto, vliegtuig weg te gaan ‘t zit in ons wezen, ons bestaan ‘t heelt, ‘ t maakt gezonder Aanbidden we dit eeuwig scheppend wonder…

Laat kranke schijn nu koortsen in mijn lamp een decadente gloed, een rode damp, waarin mijn lamp te sterven staat in ´t gulpend eigen bloed. Kleur tot karmijnen lach de kelke Uwer mond en dat een morgen rag zich om Uw ogen rondt; ´k wil dat Uw ogen zijn als flonkerend juweel in kolenzwarte schijn. .....…

Als ik de kroontjespen weer zou kunnen likken Met de smaak van bittere inkt Als ik mijn eigen bloed zou kunnen drinken In mijn slapen klopt leven Het glijdt langs mijn zintuigen af In slapen droom ik mij binnenste buiten Als ik me zou kunnen omdraaien En de wisselwachter vermurwen Het verglijden van de tijd te keren Ik zou het leven omarmen…

Schiepen wij ons eigen brein? Pompen we ons eigen bloed? Ons rest slechts bewustzijn, en slechts een beetje doen. Wat eten en wat drinken. Enig organiseren. Niet teveel. Bewustzijn van schoonheid. Scheppen van wonderen en liefde. Van vertrouwen en van vriendschap. Dat is het hart van levenskunsten. Brandpunt van menselijk willen.…

Van hun eigen monsterlijke daad Laat ons baden in hun bloed Wat interesseert ons slecht of goed Maar laat de schuldigen creperen Om de onschuldigen te eren Al kost het ons ons eigen bloed Maar laat ons de doden gewroken zien De prijs is toch slechts onze ziel!…

Verschillende bloemen uit dezelfde hof Eigen bloed, bloedmooi! Vandaag aan jou alle lof!…

bloed wat kan toch het kind in ons nog van een moeder vragen dan niet missen maar er zijn maar dan ook voor altijd zijn…

Maandenlang onzeker weten, Hunkeren naar jou die Misschien nog ergens bestaat, Tegen beter weten in, Onkreukbare liefde gevat In een gevoel van eeuwigheid, Jij die immers deel van ons Bent, eigen bloed, ondeelbare Gedachten die trouw houden Tot in eeuwigheid - En nu het zeker weten Dat jij nooit meer terugkomt Dat we je voor…

Ja hij leeft, hij ademt maar verder is er niets dan gekerm in duisternis Twee of alle vijf, aan jou de keus vier paar ogen, naar hem, de jongste twee of allemaal, de keus aan jou En hij wees, hij moest, hij wees hij wees naar twee, naar twee uit vijf hun blik op hem, na hem de grond De kogels vlogen, door hem de dood zijn eigen bloed…

bloed dat nimmer wordt vergeten…

Het moment dat je achter komt dat je sterker bent Dat je je leven hebt laten leiden door invloed Die je eigenlijk niet wilde en jezelf niet herkent Wat in je binnen stroomt niet meer is dan je eigen bloed Het moment dat je achter komt dat je boven anderen kan staan Je voor je eigen mening kan opkomen Dat iemand je deur van je hart laat open…

Terwijl je daar in de binnenkerk de lagen eeuwenoude pleister van de wanden pelt, ze in de offerschaal met je eigen bloed vermengt, zijn onder het geweld van de slagen van je hart de dagen van het altaar geteld. Buitenkerks strekt het graasland zich oogreikend uit met nog teugellozer paarden.…

Ik drijf waarheen geen hand mij gadeslaat zal wederkeren naar de stille stee angstvallig mijden een te groot entree of u en iets dat anderszins mij schaadt van water heb ik mij een baar gemaakt geslapen in een uitgebeende zee het land gelaten dat in laatste wee tot kaken in het eigen bloeden staat waar woeste hoogten tot mijn navel reiken…

In het huis waar velen komen om eigen bloed dan wel plasma te schenken voor levensbehoud van zijn of haar medemens heeft de kamer van ontvangst warm uitnodigend aanzien wanden ogen huiselijk tafels bieden kosteloos smakelijke spijzen aan roepende papieren raden aan te zoeken naar meer bereidwilligen die wat uit hun aders kunnen afstaan…

Onbewaakt ogenblik: dat is het kantelpunt val uit de tijd - ga niet gewillig heen druk de schelp aan je oor, ga tekeer tegen het doven van het licht, je eigen bloed Onbewaakt ogenblik waarin je opschrikt en de dichter in je hoort gonzen als een gulzige bij op zoek naar bloemen ieder woord zijn eigen kleur die hij opzuigt en thuis in zijn…

Als mijn hart zou vragen wat ik met je wil dan wil ik daarin delen de liefde die jij bezit die gevoed wordt door je kind omdat het eigen bloed zoveel waarde heeft.…

je was mijn familie je was voor mij mijn eigen bloed en vlees daarom kan ik het niet begrijpen en moet ik weer huilen als ik dit weer lees ik was nog klein ik had geen besef en laten we maar zwijgen over mijn lef ik durfde niets te zeggen, liet toe wat je deed het moment waarop het telkens gebeurde, is iets wat ik nooit vergeet ik…

Immers de Joegoslaven van weleer, Door wie in strijd met oude landgenoten Het eigen bloed geestdriftig wordt vergoten, Schoten ook alle dierverzorgers neer.…

Ik hoor 't ruisen van mijn eigen bloed hoezee, zee en mijn gemoed. Stilte bestaat niet. Stilte bestaat niet. De dag is werkelijk gul overgoten onverdroten niet schuw onverplicht zonovergoten licht. ‘k Heb al verse bramen gegeten. geen enkel uur ’t bestaan verweten. Ik draag een trui.…

Arthur Rimbaud*) ik ben een vreemde in eigen bloed mijn hartslag klopt aan andere deuren van het schuim der goden herken ik de kleuren maar het is ik die mij huiveren doe het zijn de eigen ogen die mij breken en de stenen die als ontluikende bloemen langzaam aan mijn ingewanden groeien ik ben verdronken in dit drijfzandlied van waaruit…

Altijd lof voor hun heldenmoed, Die hen kostte hun eigen bloed Om de kwade vloed te keren. mei 1947…