Alle inzendingen over finish

Noem het maar hemel, paradijs of verlichting, de finishing touch. Dood is voltooiing, totale vervolmaking, genezing, geluk. Gelukkig komen we allen in die hemel van de vervulling. Dat is dus wel glimlachen naar alle stervelingen.…

Ons weerzien, alsof de normaalste zaak van de wereld, het innig zijn, alsof altijd zo geweest het afscheid, alsof altijd zo geweest dat we gewoon los, los van elkaar ons leven leven als zo'n klikknoop van je jas, dicht lekker warm en open, luchtig, frisse wind erdoor, vaak is er nog een rits, maar die klik is het dekkende, finishing…

Een snelle meid in Heerenveen Reed sneller dan ze deed voorheen Haar schaatsen klapten driftig door En het publiek riep toen in koor Kom op ze zitten op je hielen Straks rijden ze je in de wielen Ze kwam toen bij de finish aan En wist ik ben voor goud gegaan Haar enkel zonder het textiel Bleek echter haar achilleshiel Dus de moraal van dit…

hij heeft bergen beklommen via afwijkende wegen en kronkelpaden heeft rivieren bezwommen daarin bijna bezweken zich onnodig met problemen overladen toch bovengekomen de overkant bereikt zal hij weer afdalen een weg die soms afwijkend lijkt en dreigen te verdwalen maar ook hij zal als een ieder het einde halen ook hij hoopt na de finish…

' Jouw laatste loodjes met Heil'ge eindstreep in zicht Tweehonderd kilometer Met finish op de Bonke* Voor 't sacrale kruisje *Formele naam van de finish-vaart!…

en wie wint krijgt eeuwige roem, hij ziet de rondetijden passeren bij het voorbijrennen en hijgt stevig zijn longen klappen bijna en het publiek juicht en klapt ook als hij als eerste de finish passeert het zweet sijpelt tussen zijn oogleden dus hij ziet even wazig maar het einde is in zicht hij heeft het gehaald nu kan hij zich doodlopen…

Ik zie het bord Loenen en ik zie een schaatsende Aart Schenk opeens naar de finish rennen, terwijl hij onder gladiolen wordt bedolven, bijt ik in het stof en begint een moeder met afkolven om mij een levenselixer te schenken, naakte vrouwen creëren een lusthof, terwijl het kuuroord begint te wenken.…

Ik zal onverslaanbaar zijn De regen zal mij niet spoelen Niet deze waanzin wegboenen En de maan kan niet voorkomen dat ik de zwaartekracht weersta Zelfs het vuur zal mij niet branden Ook al brandt mijn passie hard De wind zal mij niet vervoeren Ik houd standvastig vast Aan deze verrukkelijke race Naar de finish van het begin Van tijden waarvan…

Uit glas- helder ijs gehouwen zijn eveneens de drie prinsesjes op het groot bordes Beeldhouwkunst van de allerbovenste plank Zeer terecht uit ijs gehouwen, koning W.A. van Buren Gehakt in en uit ijs; geslepen* finish ----------------- *gepolijste…

Het dal kijkt hem vragend aan want de finish zwijgt. Afstappen is een woord gekleurd met de tijdloze schaamte die doet vluchten naar een uitgang waar niets meer wacht. Doorgaan is geloven en lijden want de zon brandt elke schaduw op de tijd die overblijft.…

Die tergende blik snijdt door het ijs is scherp als een scheermes op weg naar die prijs Geen tijd om te zeuren dit is de strijd nu moet het gebeuren in een fractie van tijd In lange diepe slagen dwars door de pijngrens hier heersen geen wetten hier heers jij, op handen van de fans Met het zicht op de finish nog alles uit de kast…

verre de meesters sprinten zwetend in de demarrage tegen een finale demasqué hoor geen juichende schouwers langs de weg verstild fiets ik in de schaduw dromend over een nog ongekende letterzee slechts collen van de lichtste categorie zijn aan mij besteed kan zo in rust vertoeven in mijn tour de poëzie en ga zonder doping naar de finish…

Er lagen valkuilen in je ziel, boobytraps in elke beweging, toen je voor de finish viel, was dat zeker geen zegening. Want, arme, op 1 november 2014 ben je zelf naar Petrus gegaan, je liep spaak en bovendien had geen sprint je laten gaan.…

Ja, U riep mij plotseling luidkeels ter orde, omdat ik in mijn eigen dromen was opgegaan, uit vrees dat het nooit iets met mij zou worden als ik slaapwandelend naar de finish zou gaan.…

spetterend record ik ben geen zwarte parel uit de tropen maar tegenvoeter van de antilopen mijn loopbaan zit volhardend op dood spoor mijn Adidassen kleven aan de vloer dit is een stad om langzaam te genieten van Boulevard, de Pier en Haagse Tieten de schoonheid van een typisch Haags parcours en niemand die mij maant om op te schieten ik finish…

de provincie is nog niet klaar neem de braassemerplas met tijdens de braassemerloop zicht op velerlei braassemer verwachtingen tot over de finish te roelofarendsveen zoals die omtrent lagunes met hoogbouw en voor meer braassemermeer op nog af te graven veen volgens bordjes onderweg was iedereen volledig tegen dat masterplan braassemerland…

rond het zomerhuisje krioelde het van de slakken (van die grote waar ze in Frankrijk zo gek op zijn) mijn dochters hadden een spelletje bedacht met stift werden de slakken genummerd en daarna naar de start gebracht alwaar ze weldra vertrokken (nou ja uiteraard in slakkengang) toen de 'snelste' als eerste van alle deelnemers over de finish…

geprikt Een evenement waarop je kikt Het grootste wandelevenement ter wereld in ons kleine land Met zo veel toeschouwers aan de kant De Waalbrug, Elst en Lent Dat kleine meisje en die grote vent Het bier is niet aan te slepen Een rugzak vol met mueslirepen Gezelligheid op de camping en in die B&B De fouragegroep fietst weer mee Bij de finish…

Zolang we kunnen lopen we rondjes met elkaar de jongsten in de buitenbaan maken meters en leren veel krijgen steeds meer stokjes aangereikt verhalen waarheen we op weg zijn een finish waarna niemand meer hoeft te rennen hand in hand zullen we verder wandelen zullen we in vrede leven zullen we allemaal winnaars zijn geen estafette meer…

lees mij nu mijn haven de kade kruist en schepen onbemand de zee gadeslaan die hun dood heeft voorbereid, geen stelsel dat weent geen gesel die stopt, het is de martelaar in mij die in zijn deemoed de paden kiest die nog nimmer zijn gegaan wie vlagt mijn finish nu de streep is weggekrijt door rijm en tijm, de geur van applaus heeft de straat…

welk ik nooit heb begaan Zoveel paden ben ik voorbij gelopen Angst voor onbekende heeft zo dikwijls Mij bekropen op vele plekken waarheen Bekende routes mij richting wijzen Hoevaak heb ik voor verrassingen gestaan Slechts één pad wil ik blijven volgen Zal vallend en opstaand ‘t eind bereiken Vechtend om gekwetst en gekneusd Straks over de finish…

keuze is een worp Het aantal ogen van mijn keuze Zegt waar ik dan word gedropt Een paar stappen vooruit Een stapje terug Soms even stilstaan Dan weer gaat het heel vlug Soms zelf moet ik terug naar start Dan moet ik weer opnieuw beginnen Dat doet pijn maar maakt me rijker De langer ik kan spelen De meer ik heb te winnen Ik wil de Finish…

de verwachte finish als eindigheid vermomd, komt altijd na de zuur verdiende kost van het dagelijkse brood, gebakken met de liefde als verteerbare kost. Als het bloesemvuur van een late jeugd zich heeft afgemeld, vertraagd de adem van de vreugd als in aangevroren rijp.…

In een pas de deux dansen de wielen als 'n Ervaren paar na jaren van samen Rijdend vanaf de 10de startplek Finishend op podiumplek 1 Racend van goed, beter naar best Passerend iedereen; Red Bull-sneu Met pitstops op het juiste moment gingen Coureurs onderling de gevechten aan Hoewel omstandigheden twijfelachtig Is echt geen coureur er niet…

Waar blijft die finish waar blijft mijn tijd?…

That you think of me in Stuttgart of all places, where Stuttgärter live, work and die and that you finish off the letter with lots of love, transported in bits and bytes, reaching parts others couldn't reach, make me wonder about space and time and distance in a mathematical way and fantasise In the transport room, I'll be ready…

De handleiding was na een aantal jaren eindelijk vertaald Een leven gedeeld dat opeens eindig blijkt Overwinning op overwinning, maar ineens de finish gehaald Niemand die nog met de eer strijkt De enige zekerheid maakt zo onzeker Tijd is niet altijd de wreker De levenslijn hoort niet ineens te breken De gedachte “hoeveel tijd kan ik hier nog…

Langs gelijke stations elk uur jagen wijzers op elkaar en zal de kleine het van de grote winnen op de lange duur is de hoogste stand bereikt aan eigen 'slag' gebonden en na elke 'misslag' moet het uurwerk worden geijkt en luidt de bel voor nieuwe ronden en wordt de finish steeds verlegd maar zijn deze wijzers aan elkaar gehecht.…

Het daasde voor mijn ogen, maar toen de twee Koreanen ten val gingen, zag ik je nog meer groeien, ik hapte net als jij naar adem en enkele ronden verder zag ik je over de finish gaan en had je goud te pakken!…

Ze maken je ook echt van alles wijs: Chris Froome krijgt kleine Chris niet meer naar boven, Maar als ik deze foto moet geloven Was vrouwlief met zijn zoontje in Parijs. Vanuit die invalshoek is het het beste Naast doping ook op vaderschap te testen.…