8427 resultaten.
herinner gisteren morgen als vandaag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 waar in vlammen vrijheidsvuur lonkt
gloeit vandaag in ons de herinnering
aan wie hun leven gaven in de strijd
voor vrije harmonie en broederschap
om dat permanent te kunnen geven
op de hele wereld aan ieder van ons
is die opgave altijd nog de uitdaging
de geschiedenis grift ons geheugen
met de essentie van haar boodschap
dat de belofte…
De Hoogste drukt zachte liefde uit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 337 De opgaven, die hij heeft gemaakt,
bestrijkten gebieden,
waarvan zijn naasten niet eens het bestaan konden voorstellen.
Op momenten is hij niet in staat geweest iets voor te nemen.
In die tijden gaf hij de hand
aan zichzelf,
omdat er niemand kwam
om hem te bedienen.…
Onbegonnen werk
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 263 Golven komen en gaan.
Bladeren vallen van bomen.
Wolken drijven met de wind.
Zonder plan. Vanzelf. Spontaan.
Leven eindigt en begint.
Leven begrijpen is onbegonnen werk.
Elk mens beseft dat. Onbewust.
Alles wat adem heeft weet.
Elk ongeboren kind.…
Een vrolijk hart....
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 194 Een vrolijk hart is een gave van God
Hij wil dat we blij zijn in ons bestaan
Dat we met vreugde onze wegen gaan
En altijd willen leven naar Zijn gebod.
Moge God eenieder die blijdschap geven
Want een lachend gezicht verblijdt het hart
En vermindert somberheid, pijn en smart
Waardoor we meer vreugde mogen beleven.
(uit spreuken)…
Verdriet
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.811 Stil verdriet als ze opgedroogde tranen
voelt trekken op haar gerimpelde
wangen, intens verlangen naar hen die
in haar geheugen dichtbij, maar in de
realiteit van haar bewustzijn de strijd
allang opgaven.…
matte spiegels
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.685 Matte spiegels tonen
beelden van tevoren
Weemoed die verloren
slentert door een dag
Vragen die toen rezen
Leugens nooit bewezen
Angstig overleven
af en toe een lach
Denken aan de tijden
die horizonten verwijdden
De opgave bestrijden
en spelen als een kind
Slapen in fel licht
handen voor gezicht
De waarheid opgelicht
Totdat ik je…
Opgeven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 210 Dus wil hij opgeven, waar hij mee begon
zodat de vogel van de daken zong,
dat de grootste opgave misschien wel was,
de beslissing te nemen op te geven.
En zo was het.…
Medailles
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 Van de zes opgaven waren er twee fout.
----------------------------------
Die economen krijgen toch gelijk,
Want de Olympics zijn nog niet begonnen
Of twee medailles zijn er al gewonnen,
We “rekenen” ons nu bij voorbaat rijk:
Twee fouten geven ons twee gouden plakken,
Dus hoe meer fouten, hoe meer goud we pakken.…
Op te hoog vuur
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 67 haar blik
straalde
lichte schrik
in ogen die in
herkenning
de opschik van
fantasie als basis
weerkaatste
die ik beschreef
met de eerste
woorden waarbij
openbaarheid het
gegeven van ons
samen leven in
bestaan tussen
twee werelden
een onmogelijke
opgave is zonder
echt schizoïde
te zijn of dat
dreigen te
worden onder
een…
MARCIE, HET KIND VAN NEDERLAND OP SCHOOT BIJ BIDEN!!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 85 En wie wordt het kind van de rekening??
Dat zal het kind van Nederland een zorg zijn!!
Lekker zitten op de schoot van Opa Biden
Marcie laat zich graag kennen bij de groten
En de zeer grote man Hoekstra kijkt toe en denkt
“Wat een lul, neen wat een pikkie die Marcie,
wat een klein kind, wat een zorg, wat een toestand"…
Een goede gave...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 153 God biedt het echte leven aan,
door de gave van zijn Zoon.
Antje.…
Gave - senryu
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 162 ieder mens heeft een
gave dit ligt in het fijn
gevoelig weten…
Die knusheid gaven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 190 vertrouwd kraakt de trap
veilig zijn de cirkels licht
die in de kamer stralen
alles op zijn vaste plaats
alleen de ogen van de hond
zien moeder koffie halen
zo droom ik over jeugd
de eindeloze dagen waarvan
de avonden die knusheid gaven
een eenvoudig tafereel
huis en straat met vaste waarden
waar mensen nog betrouwbaar waren…
gave vaas
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 126 gave vaas
hier staat het vluchtige
op
http://bit.ly/qQWsso…
De volmaakte gave.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 507 Als de Volmaakte Gave, die niets wacht
Dan Zelf-verlossing door Volmaakte Daad
Sterft hij en Zege is op zijn laatst' gelaat
Wanneer hij spreken kan ‘Het is volbracht’.…
Gave voor verwondering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 ontmoeting
met een werkelijkheid
waarvan ik het bestaan
nooit heb vermoed
maar een gevoel geeft
te mooi om te benoemen
opgetild word ik
uit buitensporigheid
doordat de zon
die zich veel te vaak
achter wolken verschuilt
me juist vandaag
opnieuw laat verstommen
bij haar opkomst
een stralende beleving
waarbij ik discreet
mijn gave…
Gave maantjes
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 559 In een bad als een gemankeerde baarmoeder
kijk ik terug en reminisceer,
het gedaas, de grijperige maanden,
de hele winter of discontent.
Er was het meisje met de rode laarzen
de neuzen waren versleten maar
de maantjes van haar vingers waren gaaf
En later zat ik aan haar bed
en lepelde vermoeide wijsheden binnen..
een frêle bosnimf op ziekenhuiswit…
Onze gave
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 214 Wat is nu nog een wonder vandaag
Continu word ik omvangen door melancholie in mijn maag
Mijn geest reikend naar zielen in mijn omgeving
Met nog altijd last van een aardbeving
Bevind mezelf gewoon stilletjes prozaïsch discreet
Op een lijn met mezelf, zo nuchter alleen
Wie kijkt er in, om of op, mee met mij
Niemand durft en ik geef je groot…
De gave van genieten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 genieten is de gave
van het investeren in
wat je het meest begeert
zonder het te behoeven
bezitten…
GAVE VAN EENVOUD
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 46 Bij het opzeggen van of denken
aan het welbekende gebed
dat Jezus Zijn leerlingen leerde
klinkt steeds de klare zin
geef ons heden ons dagelijks brood
hier mag de gezonde spijs
die men elke dag tot zich neemt
de uitbeelding zijn voor
het uitvoeren van het daagse werk
de weinige dingen ontvangen
om toonbaar te leven
wat het gangbare doen…
GAVE HUID
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 Heer Bommel toont zich
in zijn vroege bekendheid
vaak doodgemoedereerd
zonder enige kleding
op Bommelstein
zit hij genoegzaam in een stoel
rookt vol genot zijn lange pijp
die blote bruine berenvacht
mag wie dan ook zien
een sprong in het water
kent geen zwembroek
Olivier Berendinus
wordt ouder en kuiser
draagt meestal een open jas…
Geen kerstboom te zien
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 129 Geen kerstboom te zien,
En toch lopen hier allemaal
Mensen voorbij met een kluit
In hun handen geklemd -
Langs de scheuren in
De aarde - hun aarde -
Zijn ze op zoek naar
Het riet dat hieronder
Ergens moet groeien,
Zo hadden de beleidsbepalers
Hen in vertrouwen gezegd;
Maar net zo min als de huizen
In hun luxe woonwijk verkoopbaar…
Kloosterenclave
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 wel een opgave
in Ter Apel
de kloosterenclave
weer zichtbaar te maken
omringende gracht
is half verdwenen
je ziet
wel het klooster
niet
het omringende
kloostergebied
fundamentstenen
van de verdwenen
watermolen
worden weer zichtbaar
in de Molen Aa
naast de Ruiten Aa
als je weten zou
waar het verdwenen
poortgebouw
stond
het bakhuis…
De stilte
poëzie
3.0 met 2384 stemmen 3.997 Leer u aan de stilte laven:
Waar het leven u geleidt -
Zij is uwe veil'ge haven,
Want zij is de grote gave
Van de eeuwigheid.
Sluit de stilte in uw gaarde,
Wees in haar gelukkig kind:
Al wie ze aan haar schoot vergaarde -
Alle zaligen op aarde
Hebben haar bemind.…
Louter droefheid
gedicht
3.0 met 28 stemmen 10.694 Dat is het voordeel van mijn gave.
De burger kan zijn ei niet kwijt,
terwijl ik, rustig mijn neerslachtigheid
gelijk een paardje voor mijn kar laat draven.
Is het volbracht, dan ben ik opgelucht.
'k Heb schoonheid uit mijn pijn gewrongen.
Mijn lieve pen heeft mooi gezongen.
Ik stap in bed. Ik geeuw en zucht.…
Verjaren
netgedicht
2.0 met 68 stemmen 9.545 Verjaren is
eens even kijken
naar alles wat
verleden is
en hoopvol
naar de toekomst reiken
omdat het leven
gave is.…
Papavers
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 379 En weer zijn de papavers daar,
de bloemen uit mijn dromen -
en niemand weet er hoe en waar
ze plots weer zijn gekomen,
maar hevig-rood straalt blij hun kleed
en trilt in zon of regen,
opdat geen mens ook maar vergeet
de dagen en hun zegen.
Want alles is gegeven hier:
de zon en ook de wolken,
al ademt vreugde door een kier,
zo plots…
Gij hebt uw Geest
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 374 Gij hebt uw Geest, uw vuur gegeven,
uw Adem en uw levenskracht,
maar waar is nu zijn gloed gebleven,
zijn laaien waar ons hart op wacht?
Wij zijn vermoeid door zoveel zorgen -
geblust, getemd, uiteengegaan,
wij wachten op een nieuwe morgen
waar Gij ons weer rechtop doet staan.
Laat nu uw licht ons weer doorvaren
en leg uw woorden in ons…
Pinksterlied
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 230 Geef ons dan weer sterke moed,
wil met licht ons laven
dat ons allen leven doet;
schenk uw zeven gaven.…
De Wiggelaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 Hij schenkt geest en gave uit reine aarde,
maakt de wereld stil en groot, daar houdt de
dood haar adem in, zich op een baar op
zijden voeten in eeuwen weg te dragen.
( “Cito pede labitur aetermum” )
"Waarop te wachten mijn schaduwvriend,
om samen het houten kruis te schragen
net zolang je de hemel vind ? “…