19717 resultaten.
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
In april
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 98 Alsof de bomen
zich hebben teruggetrokken
een soort van zwijgen
hangt er
mijn buur
heeft de dode boom
uiteindelijk
wat een klaarte
wat een verte
geveld…
www.mijnpedicure.nl
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 206 Eeuwenoude gebinten,
Kromgetrokken door de tijd,
Dragen het dak dat
Mens en machine beschut
Tegen storm, water en sneeuw;
In alle eenvoud bieden zij
Bescherming tegen aanvallen
Van buitenaf -
En nu wappert aan de noordkant illegaal
Dat vale dundoek, www.mijnpedicure.nl,
Binnen een paar weken al
Goor geworden nieuwigheid,
Duurzaamheid…
Van de Graafse brug
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 Mijn gebint...
is ijzersterk
zoekt zich
telkenmale luchten
Grijs? Lichtblauw?
onbewolkt? wolken
als snelle paarden
....logge olifanten?
Maar ik hoor...
m'n pijlers en schutten
hardop zuchten
kreunen van pijn
De lijn....
met gele ballen
door de schipper
niet gezien
door dichte mist
misschien?…
De stilte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 83 De stilte van de bomen,
de akkers en het riet,
de stilte van de bomen,
wie kent en hoort ze niet?
De stilte van de harten,
hun zucht en stille klop,
de stilte van de harten,
wie hoort en ziet ze niet?
De stilte van de doden,
hun rust en ons verdriet,
de stilte van de doden,
wie schreit en rouwt nu niet?…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Ren!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 605 De beul betast het gebinte,
geraamte van mijn tempel.
Kalken schilfers vallen door mij.
Hij beitelt spreuken in mijn schedel.
Pijnscheut.
Ik hoop, smeek:
O beul, leid me niet naakt en kaal
naar jouw schandpaal.…
Lied
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.037 Wanneer ik loop danst in mijn vlees
de dode boom van mijn skelet.
Wie schiep naar zijn bizarre wet
mij deze dood in eigen vlees?…
dromen in wit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 120 de zon was zich vergeten
er was niet één zuchtje wind
wolken hingen in files
boven, in't blauwe gebint
ik kon altijd tekenen
met wolken drijvend op een vlaag
een figuur of wat ik wilde
maar vandaag was alles vaag
het uur hield halt, de dag stond stil
de lucht kon zo niet blijven
tot ineens het grijs wit kleurde
en jouw beeld boven kwam…
Het is dood
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.557 Het is dood
Zwart als de nacht
Verschrompelt ineen
als een karkas van een dier
Het was zo mooi
Levendig als beekjes
bomen en kinderen
maar plotsklaps...
Dood.…
Daar hangen de emoties
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 197 Aan het vervallen huis
hangen nog
de verveloze luiken
en haveloze voordeur
in verschoten donkergroen
aan het gebint
wapperen spinnenwebben in de wind
de tuin ligt er chaotisch bij
emoties hangen
als druppels aan de struiken
hoe vredig was het leven toen
de notenboom draagt
nog steeds haar vrucht
door de takken kijk ik
naar de blauwe…
oude kerk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 345 in de holte van een torenspits
een kreupele kroon in de mist
glipt de duif door een kier
het gebinte kreunt onder een dunne mantel
trefzeker als de naald van een kompas
strijkt de duif neer in de afdruk van een rubberzool
ribbels in een vlies van slijk
herinneren aan de gebochelde dwerg
die schichtig maar sluw
achter orgelpijpen wegduikt…
Voorname achterwerken
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 167 Hout zoals alleen hout
Maar kan zijn - gegroeid
Uit licht, uit sap, natuur die
Altijd nog het laatste woord heeft,
Gebogen tot prachtige gebinten
Die vloeiend aan elkaar bevestigd zijn
Zonder dat er ook maar een enkele spijker
Aan te pas kwam - dat getrouw de wacht
Houdt over 's lands democratie
En oogluikend beschutting geeft
Aan…
lente
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 mijn bomen
bloesemend
in blauw
mijn doden
in de grijze grond
vergaand
vergeten…
Bloemenweg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 54 Boom met takken
Waar de dood uit groeit
Te midden van
Bloemen van velerlei
Soort die volop
In het leven staan -
En het vreemde is,
Ze misstaat niet eens,
Want ook die
Uitgegroeide dood
Is van een
Ongekende
Schoonheid…
een vonk
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 296 op de heuvel
stond een boom
daar beefde een man
de man leek op de boom
de boom leek op de man
niet anders lag er een schaduw
aan hun voeten, als een spiegel
om de dood te scheiden
toen de zon zich draaide
roerde er een blad
en droeg ik
de boom
de man
en de schaduw
op mijn rug, de heuvel af
ze werden lichter
door de voorbestemdheid…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Geweldsmisdrijf of?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Als je dodelijk geveld wordt
door een vallende oude boom
spreken we dan van
een geweldsmisdrijf
of van
een natuurlijke dood?…
BROZE KRACHT
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 30 Teer paars bloeit tierig
rondom de dode boom, die
stevig rechtop staat.…
door mijn ogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 60 Ik zat eens op mijn knieën voor het raam,
En keek naar witte wolken zonder naam,
Die zomaar hingen in’t blauw geboren,
Stil, in weggewaaide wind verloren,
Een koe dreef door de ogen van een kind,
Op duizend meter in’t blauwe gebint,
Alleen, zonder gras, als een witte wolk,
Alleen, als eentje van een wolkenvolk,
Ik had geen idee wat die koe…
De boom
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.896 Ik ging nog hoger dan de boom zelf,
zo voelde het tenminste.
Je kon je geweldig verstoppen tussen de bladeren.
En had ik het moeilijk, dan vond ik er de rust.
Ik heb eronder geschuild voor de regen.
Het was mijn parasol voor de zon.
Boom, oh heerlijke boom,
snel zal ik je weerzien.
Weg,...…
Bomen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 De bomen zij staan,
Daar waar zij blijven,
Als ik ben vergaan.…
mensen en bomen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 668 mensen en bomen
ze vormen hun ringen
en worden geveld
gepubliceerde inzending bij linosnede
van Julia van Verschuer zie http://bit.ly/bwqBXd
en http://bit.ly/aRvarP…
Als de dood uit de takken groeit
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Wortels die vergeefs
Naar water zoeken
Wanhopig op zoek naar
Water voor de dorst
Ondergrond die geen
Leven meer geven kan
En ik die zo vertrouwd
Ben, die de boomstam
Ben en voel dat er
Uit mijn takken
Geen nieuw leven meer
Groeit, doch alleen
Nog de dood…
Genummerde bomen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 604 En al bleek, dat dit teken nog niet stond op mij,
En al liep jaren lang nog de Dood mij voorbij,
'k Had toch niet zonder winst mij bekommerd.…
Entte een nieuwe kroon
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 186 op dat plekje
waar het gras
nog groener is
voel ik jouw gemis
een zaailing groeide
op tot jonge boom
jouw onderstam entte
een nieuwe kroon
die jarenlang
de vruchten van
seizoenen gaf tot
aan de plotselinge kap
rond de stronk
ontloken nieuwe loten
uit jouw eigenheid jouw
wortels gaven hen respijt
ze hebben je gerooid
maar waar…
De wortels gaaf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 444 er knapt
dood hout
en glijdt langs
takken die bewegen
nog zwiept de wind
een laatste keer
en valt wat
over is gebleven
niet volgroeid in vele
lentes magertjes gebloeid
na zomeren in schaduw en
nu aan aarde terug gegeven
toch zijn
de wortels gaaf
de stam is fijn vertakt
zij wordt nog niet gekapt…
De vlakte kaalt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 425 de kersenboom was vaag
geen tak draagt nog
het prille groen
zoals na bloesems lente
de vlakte kaalt
ooit grepen handjes
naar verboden vruchten
ruiste wind de rijpheid
die alleen de vogels lustten
en ondeugd toch de kersen haalt
in horizon is
nog herinnering
de stam niet uitgegraven
misschien dat nieuwe loten
hier ooit weer kersen…
EEN BOOM
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 jouw bestaan zo groots
voorbestemd om te geven
bij leven en dood…
Gedichtentuin Aalsmeer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 107 en daar tussen met staande en liggende zerken
de doden, de overledenen vooral van veel vroeger
met op hun zerken veel mos en gevallen takjes
en als het donker wordt
de avond valt en de nacht wacht
gaan de gedichten zacht en zuiver spreken
bereiken zeer intens de zielen van de bomen
welke zich windstil houden zodat geen blaadje valt…