2153 resultaten.
Conrad van de Weetering 21-3-1929 – 16-10-2017
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 213 Die eerste keer in Café Eijlders
jij sprak me aan in het Javaans
ontmoette een krasse oude heer
schudde mijn hoofd heen en weer
te veel talen geleerd en vergeten
Daar lig jij dan en leest een gedicht
over leven als een feest van licht
zo zal ik je blijven onthouden
een heer van dansen zonder gewicht
een vriendelijk mens om van te houden…
de stemmen zijn geschoren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 463 het was een groot probleem
drie nachten heftig copuleren voordat
de maan op een bevruchting scheen
in stilte werd geluid geboren
de stemmen zijn geschoren
voor de bevalling van het woord
persen met een rood gezicht
het ingehouden schreeuwen
vraagt om verlossing van gewicht
hier is dan het gedicht
u mag het nu gestalte geven door
het…
in stilte werd geluid geboren
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 462 het was een groot probleem
drie nachten heftig copuleren voordat
de maan op een bevruchting scheen
in stilte werd geluid geboren
de stemmen zijn geschoren
voor de bevalling van het woord
persen met een rood gezicht
het ingehouden schreeuwen
vraagt om verlossing van gewicht
hier is dan het gedicht
u mag het nu gestalte geven door
het…
de stemmen zijn geschoren
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 678 het was een groot probleem
drie nachten heftig copuleren voordat
de maan op een bevruchting scheen
in stilte werd geluid geboren
de stemmen zijn geschoren
voor de bevalling van het woord
persen met een rood gezicht
het ingehouden schreeuwen
vraagt om verlossing van gewicht
hier is dan het gedicht
u mag het nu gestalte geven door
het…
ochtend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 84 langzaam spreidt de lichtval zich
over akkers en verte
weg is de zucht van gisteren
vandaag is nu begonnen
met druppels in het gelid
slagvaardig met geharde discipline
stilte is een storm, het oog is
ons geweten
het heden is nog geen later geworden
waar we wezen zijn we nu
in het gewicht van duisternis
en de lichtvoetigheid van…
wiens taal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 in 34 geluiden de
ander feilloos verstaan
desnoods 18
kilometer verderop
jouw vocabulaire
divers en zoveel groter
ook na veel meer dan
18 kilometer verderop
wiens communicatie
loop de spuigaten uit
legt gewicht in de schaal
in wiens woorden
wonen schatten
van woorden
gelaagde taal van
heldere betekenis…
Putjesschepper
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 veel putjes rommel
Maar ja het was zijn vak zodat
Hij met zijn scheppen vrede had
Maar soms kreeg hij toch tegenzin
Want men vond wat hij deed maar min
Dan wilde hij graag een verzetje
Iets anders scheppen met een netje
Dus vissen in de Waal misschien
Bij Bommel om de brug te zien
Dus de moraal van dit gedicht
Elk vak heeft recht op zijn gewicht…
Hoor de beelden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 Hoor de beelden
Nu het licht uit
De ogen verdwenen is,
Zoek de waarheid
In het zachtste geluid
Dat voor de ziende
Onhoorbaar weerkaatst wordt,
Maar voor mij oorverdovend
Binnenkomt, waarheid die
Voor jou niet waarneembaar,
Maar voor mij werkelijkheid is…
allemachtig prachtig
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 257 de maand van nevel
bracht jullie de liefde
een zoon die als god is
die bedwelmend als wijn
proeft bij feest en festijn
de derde loot aan de stam
super leuk en spannend
vraagt ook zo zijn zorg
van papa niek net zo goed
als van mama willemien
de tranen op hun gezicht
getuigen geluk en hoede
opdat mika opgroeien zal
tot een leuke jongeman…
Een nieuw mensje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 299 Geweven met de fijnste draden,
draden, fijner dan het fijnste goud.
Bedenk: ‘dit kostbare weefsel
is aan jullie toevertrouwd.’
't Was onzichtbaar, teer en kostbaar.
Kwetsbaar nog als porselein.
Geweven op een plekje,
waar het veilig en vertrouwd zou zijn.
Koester het met zachte handen,
om vol liefde te beleven:
Hoe zich een nieuwe mens…
Multatuli
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 184 Je denkt, die Coenraedt heeft geluk geloot,
Maar dagelijks merk ik nog in het heden,
De helse pijnen die ik heb geleden,
Toen ik gepusht werd uit de moederschoot.
Het was een dag vol koude en gekrijs,
Vandaar dat ik nu compensatie eis.…
de horizonner
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 488 zijn zilte geheugen
geblakerd in de luwte
ploetert zich voort
door duizenden
mulle indrukken
die gewatergolfd wegspoelen
naar de vergetelheid
van ongeschreven regels
de vloedlijnen achterlaten
aan de moede voeten
van de horizonner
die in het ondergaande
bloedrood zijn geboorte
tracht te herbeleven
ziet hij het tij
genadeloos keren
en…
Steeds dichterbij
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.729 Een opa - voor mijn geboorte
De goudvis, die papa niet meer kon maken
De oma van een vriendinnetje
Mijn overgrootmoeder - te laat om haar te leren kennen
Lotje, mijn cavia, tijdens de vakantie
Mijn oma - zonder dat ik het wist
Een vriend van mijn vriend - door vijf kogels
De sigarenboer - door twee
Een van mijn ooms
De vrouw van een…
De horizonner
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 297 zijn zilte geheugen
geblakerd in de luwte
ploetert zich voort
door duizenden mulle
indrukken die gewatergolfd
wegspoelen naar de vergetelheid
van ongeschonden regels
die vloedlijnen achterlaten
aan de moede voeten
van de horizonner
die in het ondergaande
bloedrood zijn geboorte
tracht te herbeleven
ziet hij het tij
genadeloos keren
en…
Onrustig weefsel
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 57 vacuüm
net onder de huid
waar onrustig
weefsel chaos
genereert die
ik niet beheers
in het
dagelijkse en
normale uiten
komt wanorde
naar buiten
nu stapelt het
in wachten
op de trigger
flikker op
stroomt onmacht
met fijngevoeligheid
verwoestende kracht
uit het stuwmeer
van onverwerkte
ellende die zijn
beperkingen al vlak
na de geboorte…
De zonnewind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 ik heb het spel van
sterren en planeten gezien
in de zwart galactische ruimte
gedragen op vleugels
van de zonnewind heb ik
geboorte en groei gadegeslagen
massa en aantrekkingskracht
in een spectaculaire balans
geregisseerd door hogere macht
in een kleine oneindigheid
ontwaarde ik het bekende blauw groen
als een schitterende parel van…
De horizonner
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 313 Zijn zilte geheugen
geblakerd in de luwte
ploetert zich voort
door ontelbare mulle
indrukken die gewatergolfd
wegspoelen naar de vergetelheid
van ongeschonden regels
die vloedlijnen achterlaten
aan de moede voeten
van de horizonner
die in het ondergaande
bloedrood zijn geboorte
tracht te herbeleven
ziet hij het tij
genadeloos keren
en…
Sensueel uitdagend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 185 ik zie je
hoog te paard
de zwarte laarzen
stevig in de beugels
jij geeft de combinatie
haar snelle vleugels
de rechte rug
in vorstelijke zit
het schijnbaar
moeiteloos mennen
dat al vanaf geboorte
een van je talenten is
het zweepje en
gepoetste sporen
horen bij je ogen en
smakelijke lach terwijl
jij sensueel uitdagend
nog even met…
Zeepbellen blazen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.384 Niets wordt gezien of gehoord
door dat kleine joch op de stoep,
zeepbellen blazend,
dan het licht dat kleurt
door de dunne wanden
van de zeepbellen
die juichen en springen,
dansen en zingen,
Niets wordt gezien of gehoord
dan leven en dromen,
geboorte en dood
doorheen het rood
van het zeepbellen blazen.…
Zijn schaduw
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 155 eerste ademtocht
hielden zijn schaduw
in groeispurt
buiten ons blikveld
pas later in
verantwoordelijkheden nemen
kwamen we hem weer tegen
risico’s werden afgedekt
in gezamenlijk overleg
hoe lang er recht was op leven
met een lach
zijn wij toch onverwacht
als vrienden uit elkaar gegaan
het eeuwige
was voor mijn ziel
al bij de geboorte…
Sneeuw valt.
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 841 Sneeuw valt dwarrelend naar beneden
de wereld wordt bedekt met een witte deken
Kerstmis: even stil staan bij de geboorte
van een kind dat ons vrede zou brengen.
Al vele eeuwen vieren wij dat moment
samen met de mensen die om ons geven.
Vrede heeft het nog steeds niet gebracht.…
Sneeuw valt.
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 766 Sneeuw valt dwarrelend naar beneden
de wereld wordt bedekt met een witte deken
Kerstmis: even stil staan bij de geboorte
van een kind dat ons vrede zou brengen.
Al vele eeuwen vieren wij dat moment
samen met de mensen die om ons geven.
Vrede, heeft het nog steeds niet gebracht.…
Verlies wat je niet kunt vinden
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 314 En de stilte die je spreekt steeds wil
vragen wat je nog mag kleuren voordat je eenzaamheid het verteert
en niemand blijft luisteren of vragen
wat je verliezen wilt maar niet in het doolhof
van je geboorte weer
kunt vinden.…
Het begin en einde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 222 Het is de kamer van geboorte en dood.
Een onderaardse kamer,
aards als het duister van de moederschoot.
Het zijn de luchten van geruchtloos leven,
kortstondig vlammende wolken,
druppend als kaarsvet
op ontvankelijke bodem, voor even.
Het is de vraag die geen antwoord behoeft,
de wekelijkse reis zonder bestemming.…
Tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 149 Al loopt het leven tot een einde,
dan nog gaan tijd,
geboorten en dood, in eeuwigheid maar door.
Niet te bevatten die ruimte.…
Sprekend zichzelf
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 164 Sprekend de moeder
wat lijkt zij/hij op z’n vader
op z’n opa, oma, tante, oom, neef, nicht
uiterlijk vertoon allemaal
bij de geboorte, het nieuwe leven
van een baby, mensenkind; meisje/jongen
het is de toon
die de muziek maakt
afwachten dus, zijn/haar smaak
gun het kind z’n eige
z’n eigen unieke ik
sprekend zichzelf!…
haan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 vurig rood gekamd
wakkert hij de wereld
bij het sterven van de nacht
met gekraaide boodschap
over weer de geboorte
van een nieuwe dag
majestueus deftig
de veren schuddend
poot hij vinnig dan
zijn territorium doorheen
zegetochtig klokkend
de hennetjes lokkend
zijn doen noch zijn laten
sporen het vermoeden
van diep verlangen
naar…
brief uit de hemel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 421 het hemelraam staat open
terwijl het glas-in-lood
de nacht in staart
een wolkjesrand draagt
mijn gewicht, niet
zwaarder dan een ziel
onhoorbaar ben ik daar
omgeven door het
stille licht
beneden is het bijster koud
het wintert overal
in asemtocht
mijn dode blik richt zich
in orkaangeweld
het oog naar boven
een kille wolk
sluit…
Ons wisselgeld
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 32 woorden zijn
spaarzaam leggen
tegenwoordig
meer gewicht
op de schaal
waardoor de
balans precisiewerk
verricht deze dagen
handen en voeten
zijn al gebonden
door het verbod
elkaar normaal
te begroeten
waar blikken
speuren zie je
verlangen kleuren
alleen de lach
en stem zijn
ons wisselgeld
geworden hun
intrinsieke waarde
stijgt…
De waarde van regenwormen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 493 Geef mij maar aarde, dan maak ik vingers
vuil zoals het weerbarstig joch
dat maar wat aanmoddert en het gewicht
van regenwormen in z’n handen weegt.…