Alle inzendingen over gedrukt

in tussentijd van doen en denken blijf ik stilstaand nazomeren aan woorden geen gebrek maar toch moeilijk te uiten waarheden op zich zijn de herinneringen als droom vragenstellend en ruimtezoekend was de openstaande keus bij mij zo kwamen antwoorden op de pers en aan het einde van de seizoenen is de balans opgemaakt gedrukt in dankbaarheid…

een steen blijft geworpen de melk opgeschud tot breukvlak, niet opraapbaar niets is gaande alles bevroren in een moment, twijfelloos niets is herroepbaar alles voldongen in stilstaande val, bodemloos geweest is onvervangen met nadruk cursief gedrukt alle luchten eender geen wolk hetzelfde, de foto onbewogen…

Geen uitgever heeft me gedrukt dus rest mij nog slechts twitteren en facebook of een compliment van vrienden die je toch al kent. Helaas, zij kunnen niet voldoen aan mijn verdomde zucht naar roem. Prijs mij dus, stuur mij mails, aanbid me. En ik beloof u rijm en ritme.…

als kind stond ik destijds met mijn neus gedrukt tegen de ruiten... de kinderdromen achter glas waar ik als kind mij blind op staarde in winkels vol bijeen gepakt het gaf eigenlijk geen pas en met een soort van zelfkastijding gaf ik weerstand aan verleiding toch keek ook ik reikhalzend uit maar rekende op niets…

Tot in mijn hoofd gekapt sta ik met mijn rug tegen de muur gedrukt, met mijn lichaam als in een strik geveterd krijg ik amper lucht en het voelt zo erg mis, mijn ogen kijken door een gordijn van water. Daarachter zie en voel ik voor het eerst weer een jeukend litteken dat om bloedend vlees gewonden is.…

de dichter in gepeins verzonken vindt plots het woord waar hij naar zocht in puur geluk zowat verdronken raakt hij aan klare taal verknocht niets kan het lieflijk vers nog stuiten verwonderd kijkend door de ruiten ziet hij het kant en klaar gedicht zomaar gedrukt op haar gezicht…

het regent vandaag, morgen verdort de avond dat het gedrukt staat met vervoeging van woorden gevangen in het dunne plaatstaal van ontluikende letters, de gaten in zinnen gedicht, de orde die mensen niet past, de wetenschap die geen liefde beschrijft, het onaanraakbare de haperende taal, het volmaakte gedurende het ogenblik…

Vooral ben ik het zat al dat geprakkeseer over de woorden, gedrukt, gesproken, die zozeer mijn leven hebben beheerst. Wat moet ik ermee, nu ik de tachtig ben gepasseerd? Kieper ik alles in het gele vat? Weliswaar met pijn in het hart?…

met het kussen op het hoofd gedrukt ontstond de wil om te overleven lijf en leden, 't vrouwelijke luidde de pijn in, de duisternis als een wijde cirkel in waan naar latere jaren, de rug gedraaid om te kunnen dragen, in het verlaten van het kind en opzij gevallen dromen van het niet meer kunnen bewegen uiteindelijk gedoofd, de mond…

‘Ik hou van je’ fluisterde ik met mijn lippen, Tegen de zijne gedrukt. Misschien voelde hij wat anders Maar dat deed er niet toe Zolang ik nu en vandaag maar had. ’Je bent mooi’ zei hij. Maar hij zei nooit meer, dat hij hield van mij.…

Dikwijls als ik had gebeden Was 't, of op mijn oogeleden Nog een nachtkus werd gedrukt: Zou dat niet een Engel wezen, Dacht ik - en met heilig vrezen Heb ik 't hoofd ter rust gebukt.…

sprak zij zacht ik ga nu maar het opvanghuis wacht ik laat niets achter en geef lucht en licht door aan hen die nog wachten voor de poort langzaamaan verdwijnt mijn naam in de grond van iemands hart ik blijf weg tot de laatste strofe toegedekt wordt trek mij nu terug achter mijn verzen ooit gedrukt om lief te hebben…

waarom negeert iedereen het waarom probeert niemand mij bij te staan waarom ontkent iedereen dat het er is waarom Ja waarom Omdat een verslaving te confronterend is, dan word je op de feiten gedrukt, dan word het heel erg echt. Daarom dus ontkenning want dan is het er toch niet?…

de wereld wil bedrogen worden Het zijn niet alleen 'de witte boorden' die bedriegen Het is jokken halve waarheden, leugens liegen... alsof 't gedrukt staat We zijn 'aan de maat' hoe...... nu terug te keren in Holland, klompenland waar alleen tulpen? de akkers..... achter de duinen kleuren.…

Bij ons in de straat daar staat een leren bank Die wordt waarschijnlijk afgedankt De gemeente die komt hem straks halen En hij staat daar stilletjes te balen Hij voelt zich alleen en berooid Ze hebben hem de deur uitgegooid Op naar de pers, daar wordt hij in elkaar gedrukt Zijn diensten bewezen dat is wel gelukt Nooit wil iemand meer…

Liegen alsof het gedrukt staat wat maakt het uit. Het eindresultaat gaat voor de veren. Wanneer de neus zich lengt tot besluit, behoef je zonder veren in het leven nog niet te creperen.…

op drift langs paden van een verlaten stadsplantsoen doorprikt zij kil het zwervend gillen van resten consumentenleven in gedrukte schetterwoorden met halfgeschoeide vuile handen vouwt zij scherpe kerven als sporen van berouw voor kassabanden vol bederf in zwaar gevulde plasticzakken draagt zij ons nog vragend na de lasten en de stank…

Ik kan je nu niet meer vasthouden mijn gezicht naar beneden -gedrukt in de aarde, ik moest je laten gaan, om weer te kunnen verstaan, de roos die spreekt onder de schrale bodem van het menselijk lijden, nu ik ben gevallen, zijn 't mijn tranen die spreken en zoekt de pijn een weg om het 'verraad' te wreken.…

Of ze gedrukt staat. Ik Weet van opgeld dat het ruikt naar zijn stem. ----------------------------------------- uit: 'De Brakke Hond', Jaargang 11, 1994.…

Soms wordt een mens met de neus op de feiten gedrukt, soms, omdat iets niet helemaal ineens lukt. Soms moet je dingen aan een ander overlaten gewoon omdat je vaak dingen niet zelf meer kunt waarmaken. Dan word je teruggeworpen, niet in de tijd, nee, je wordt terug gesmeten, simpelweg omdat je vragen moet een ander je te helpen.…

De lucht is gedrukt in eendagsvlinders wolken wijken voor de zwaan die zich door violen het seizoen inleidt. Geuren bespelen bezige bijen in een muzikale ode van tedere aanraakbaarheid. Vandaag is een vuurzee een bloeiende linde in een vaas voor het raam.…

heb je de hand gedrukt voelde warmte en geluk van mensenliefde een tikje masculien misschien de speelse ondeugd in je ogen heb ik zonder onderscheid genoten jij raakt alle snaren in aantrekkelijk zijn zonder te lopen op de vrouwelijke lijn herken mezelf in jou zie alle vlinders vliegen aan man en vrouw geef jij je mensenliefde…

De glooiing van je rug ligt soepel in mijn arm, de knusse welving van je borsten tegen me aan gedrukt. Ik kijk naar je mijn liefste, en laat me overwelmen door de aroma’s van je lust als je me vochtig kust blijft enkel nog wervelende passie…

laten we nog eenmaal de tijd verliezen nog eenmaal verlangen, jij, ik dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal de tijd verliezen, nu, nooit meer later en dat wij dan bijna het volmaakte voelen alsof het gedrukt staat, meer echt dan waar dus nog eenmaal zonder tijd, het voor altijd totale zoals wij verlangden, verlangen, blijven verlangen…

Zijn gedachten laten hem niet los niet voordat zijn werk volbracht is Zijn gevoelens uitgedrukt, beschreven hanteert zijn gereedschap zonder aarzeling Minuten, uren, dagen achtereen gaat hij door, als in een roes Niets kan hem ervan weerhouden totdat hij zijn stempel heeft gedrukt De perfectie, de schoonheid wanneer zijn creatie…

het knopje" uit" gedrukt vanavond geen tv voor mij te veel oorlog en razernij mijn laarzen aan en ingerukt… de avond valt zo mooi gestaag wandelen langs de waterkant het maanlicht schittert zo charmant zo'n stille avond die voel ik graag vogels zingen hun laatste lied zoeken slaapplaats in de bomen ik luister en… begin te dromen over…

Voor twee euro “God bless you” verstrekt ze gedrukte ellende en voor twee jenever het verhaal van haar stranding. Sindsdien laat alles haar koud. Komt ze onder de trein dan komt ze onder de trein.…

de tijd is haast geworden alle zorgen voor later vinden nu de ingang naar het piekerhart dat bloedt uit elke wonde van een warm gemist moment dag en tot ziens het meest gehoord in de korte conversatie tussen twee mensen, de boodschap opzij gedrukt in het gedrang dat er nog zoveel vandaag het enige dat nog sterft is het ogenblik niet…

een man lag roerloos op de zandvlakte zijn lijf bekleed met met wier en mossen piepschuim en schelpen bedekten de onbehaarde weerloze kruin de armen als lange takken gespreid de handen ontvouwt als vingervormig blad benen als twee stammen vergroeid verbonden met elkaar de gekromde tenen in het zand gedrukt wortels…

Doop je pen in de schoonheid van woorden omring ze met een laagje goud koester ze stuk voor stuk omdat mooie woorden troost brengen en geluk laat ze schitteren op het wereld wijde web of draag ze hardop voor uit de mooiste bundels met witte bladzijden en woorden gedrukt in zwart zo blijft de schoonheid van gedichten en poezië een verrijking…