Alle inzendingen over geneugt

gun me vooraleer het doodse zich met werkelijkheid bemoeit al is het maar heel even midden alle oorspronkelijkheid terug te keren omnevelt door herfst het kleurrijke van toen weten zonder lente te missen het winterkoninkje welkom heten met kloppend hart midden ontelbaar kleine geneugten die zomer weerzien waar liefde als een…

ik kan geen zoete liefde vangen om gepolijst te bewaren in al haar comfort schoonheid van zuivere geneugten gelukzalig nee, ik moet de inhoud subtiel voelen meer dierbaar, meer in de buurt en heel echt in het heden zonder vragen op je hart van het leven dan glimlacht m’n gezicht plezierig stijgen warme gedachten op door alle aderen…

ontwaken tussen de ochtendbakens van nieuwe dagdromen Een rivier stroomt langs haar rode havenmond nu ze het zwijgen leert begrijpen in liefde Ze is jong en de wereld is mooi haar leeftijd kent negen talen om je nog veel mooier te maken ze heeft je in haar stiltedromen lief Naast het bed van haar verlangens ligt de hoofdstad van haar geneugten…

Tussen kerst en 1 januari genoeg tijd te herkauwen, welk geneugte eraan moet geloven, wat anders moet of beter kan. Want zonder een goed voornemen, heeft het nieuwe jaar geen kans van slagen.…

Dronken van liefde Dronken van vrijheid Dronken van wijn Verschillen zijn er niet Katers volgen sowieso…

Een markant figuur, zijn lichaamstaal verraadden geneugten in alle facetten van denkbaar geluk. Thuiskomst in een gebaar of een simpel woord. Zijn persoonlijkheid, dansend op een koord van genegenheid, ogenschijnlijke onbereikbaarheid... Een gevoelsmatig reisschema leidde via vele tussenstops naar jou...…

voelbaar onvertaalbaar knotwillig ben ik niet meer maar zuig mijn woorden uit mijn lange tenen de verbindingen vinden houvast langs afgesleten treden met de indrukken bij elkaar in een creërende fantasie levenswielend koers ik door de vergankelijkheid net een rad van fortuin een klassieker op leven en dood onderweg proef ik het zoet der geneugten…

Ik ken de kneepjes van het vak, maar dat zorgt niet voor geneugten. De woordroofdieren zijn in de meerderheid en het residu wekt enkel hilariteit op. Het is om je rot te schateren van meligheid hoe men de poëziepen hanteert en hoe hun flutversjes worden geadoreerd, terwijl het absurde niemandalletjes zijn.…

als de bazuinen schallen knallen de kurken komen de dolende ridders bijeen voor het grote oktoberfeest moe van het oogsten willen zij net als vroeger verpozen in de koele kelders van het kasteel te midden van fusten die liggen te rusten geen paarden en maliënkolders maar op de tafels de glazen en kleurrijke folders met de trots en geneugten…

de straatjes van mijn jeugd ik kan ze nog benoemen ik weet ze in te zoemen ze waren een geneugt de straatjes van mijn jeugd ik liep er nooit te kniezen ik had ze voor het kiezen dat was een ware deugd de straatjes van mijn jeugd…

beschreven, de hemel is vol Brusselslof van onafgemaakte woorden van letters verzameld uit stof waaruit die zijn gemaakt elke katje aan de tak herbergt een eigen verhaal het klontert aan mijn ziel en aan mijn voeten, en stuwt het verzinsel uit het krijt van de taal, soms ontluisterend om voor de verleiding te boeten, bestrijkt alle geneugten…

meer dan honderd meeuwen baden opgewonden krijsend in het water van het Van Starkenborghkanaal sommige heffen even hun vleugels laten ze dan weer zakken genieten van de sfeer in het openluchtbad een nabijgelegen weiland is bevolkt met een vergelijkbare groep meeuwen zij ondergaan de geneugten van gier die royaal is gestrooid mijn neus test…

door regen verleppen Kleurige vlinderpracht zal je oppeppen Distels in uitbundige verschijningsvormen Schoonheidsvlinders stellen daar hun normen Parelmoerenkleuren als ogenbinders Kardinaalsmantels als de mooiste vlinders Spaarzaam zie je ze daar vliegen Ogen laten zich niet bedriegen Vakantievreugde deugde Menig vlinderaar kende zijn geneugte…

De eigen identiteit lijkt verbannen alleen de sigaren, zoals de “Cohiba” zijn niet uit hun geneugten weggerukt. Pas als je de prachtige muziek hoort die zij al vanaf de 60’er jaren produceren, proef je onmiddellijk een pijnlijk ontberen van een leven in een “paradijselijk” oord.…

Gewapend met de geneugten van de nacht nog in mijn lendenen volg ik jouw opstaan als een horige, die van de duisternis had gesnoept zoete eigenaardigheden herinnerden mij dat jij het kind was van een teler aardappelrooier spruitenplukker en rooms-katholiek en jouw moeder die niet schroomde om met gejank mijn feestmaal te verpesten en ‘…

verbergt niet veel een stem als thuis op elke buis en olijk woorden wisselen terwijl de winnaars weer bedisselen in wie er nu gewonnen heeft thuis op de bank genieten van een dienblad vol met thee, een kaarsje en de happy soul of buddha ga maar na we voelen samen wel wat fijner is ik drink mijn glaasje wijn neem ambrozijn gekleurd geneugte…

Een stad vol vreugde, zeiden zij die nooit Geneugten weten dan het vlees ontplooit, Vol zoete tastbaarheid en weken waan. Maar in uw parken geurde uit iedre laan 't Verleden: grootser tuin, voorlang gerooid; En iedre lijst die strekt of rijst of glooit Aan uw paleizen, hing de erinnring aan.…

Haar doodskreet klonk gelijk het gekrijs van de meeuwen die zich tegoed deden aan het scrotum van haar verborgen geneugten. Zijn wraak bracht hem in vervoering en maakte zijn gelukzaligheid over zijn daad compleet, hij glimlachte naar de dood Hun ineengestrengelde zielen zagen de dwaas…

hij gniffelde zalig gevrij in Yucatan met háár lekker alleen thuis hij voelde geen spijt of verwijt dit zalig slippertje met menig wippertje liet hij zich niet door zijn vingers glippen nee hoor, direct weer op stok met de kippen hij betaalde er toch voor, dat was de prijs op deze zogenaamde zakenreis terwijl hij bezig was met zijn geneugten…

woelen in je haar het strelen van je voorhoofd en je nek het maakt me gek heet bloed ruist in mijn slapen je schouders rond ik af en langs je borsten voel ik waar ze tepels dragen ze spannen zich om harder te behagen de lijn in taille en langs heupen voert vingers langs de donkere geneugten lippen openen en baden in een vochtig…

verzameling van stof waaruit we zijn gemaakt elke korrel zand herbergt een eigen verliefd verhaal in de beeldspraak van ieders hand herontdekking uit het krijt schept het een bijzondere band van een nieuwe taal die is bereid wat ontluisterend is te moeten boeten voor die verliefdheid soms verwaaid in breedsprakigheid verrijkt het de geneugten…

Vier voetjes en twintig nageltjes giechelen erg stilletjes Potjes vol intieme en lol zo vol geneugten, ik word haast dol; iets van boordevol Ik lik je neusje lief en schattig, voel me ergens een verwend klein prettig doetje en geniet te volle, fijner hoeft haast niet Ooit samen erg zwarte sneeuw gezien, priemend in onze halzen, foei ook oei…

Want arm wordt ons 't leven aan heil en geneugt, Zo ras ons verbeelding haar lusthoven sloot. Geen pantser beschut ons voor 's ongeluks prang, Als wat onzer Jonkheid de boezem omtoog: De traan, door de Droefheid ontlokt aan haar oog, Is zoeter dan 't lachj' op de rimplende wang.…

Al zie ik ook de groei, veel bloeien hoeft niemand echt perfect te zijn, alles mogen ze gebruiken uit leven, geniet jij daar maar de geneugten. Warm je gerust in koele nachten elders in het tegenovergestelde, 't blijft hier nog vriezen zonder dooi al zijn juist nu keukens rijk gevuld.…

staat altijd voor hem klaar als bron van inspiratie vallen de lijken per dozijn uit de kast op canvas kan je alles tot leven krijgen zelfs de vele gezichten van de dood en als het voorjaar straks zal komen zingen er vreemde rode kraanvogels die hem de kaas van het brood stelen en er vandoor gaan met een maagd die voor zijn geneugten…

vol trillend bleek geel manen een ieder tot schuilen om vanuit een veilige ruimte genoegzaam huiverend te kijken naar de oudste feestverlichting slaande toonkunst en 't siervuurwerk tussen mensen en Hemelingen laten oplichtend concert klinken bij opgewekt vallende regen vertellen alle stervelingen dat meegaan aan Gods sterke hand onder geneugten…

De Min met al zijn treken, Jok, lach, bevalligheid daarinne zijn geweken, En wat ter wereld is van wellust en geneugt. Nature, die daar schijnt in droeve damp begraven Door ‘t missen van uw glans, betreurt haar rijkste gaven, Die ge altezaam besluit in plaats zo nauw bepaald.…

Toch verliet hij `t pad der deugden, negeerde zijn innerlijke stem, viel voor slinkse geneugten, ontbrak elk gevoel van eerbied hem. Lang zal hem heugen, de dwaler, die strooide zijn valse zaad. Verteerd door onmacht en wraak. Een deerniswekkend dwaallicht, doof en blind voor spiritueel inzicht.…

Verliefd wil ik zijn, verliefd op de geneugten van het leven, verliefd, ook al was het maar heel even. Het vrouw zijn wil ik met volle teugen beleven zonder remmen mijn lijf, mijn ziel helemaal geven. Zalig genietend, verwend, ontvangend wil ik kosmisch zweven, teder aanrakend elk deeltje van het lichamelijke zijn.…

Bladgoud Siert wanden in die binnenkamer Een andere ruimte vergaat voor een belangrijk deel heel triest Het heden snelt naar het verleden in termijn van kort naar lang tijd heelt vele wonden Gedeeld door twee, is dit dán dus slechts de helft De memorie speelt met tijd die met zich laat spelen Men kiest heel vaak het lot van de geneugten…