Alle inzendingen over geraas

Als representant van de vrouwelijke kunne zonder wie Jacky Scope überhaupt niet ter wereld zou zijn gekomen noch het daglicht hebben mogen aanschouwen zou ik hem vriendelijk doch dringend willen verzoeken de heksen met meer respect te bejegenen en meer nog, hem manen zijn wilders geraas alhier stante pede te staken... ...…

Voor mijn kleindochter 2001 september de elfde niets ooit meer hetzelfde New York brandt de wereld valt stil terrorisme ongrijpbaar en kil om zich heen slaand in een wereld die zich vrij waant vanaf nu denken in ervoor of erna in termen van blij dat ik nog besta en temidden van dit wereld- en politiek geraas eet jij rustig je boterhammetje…

Golven met schuimkoppen op de top rollen speels het strand op en leggen een schelpentapijt in een kleurig patroon op het zand Dan jaagt de wind de golven op en het donderend geraas van het aanstormend water doorbreekt de serene stilte Dreigend verovert de zee het land met een nietsontziende kracht neemt de zee als overwinnaar vele trofeeën…

Golven met schuimkoppen op de toppen rollen speels het strand op en leggen een schelpentapijt in een kleurig patroon op het zand Dan jaagd de wind de golven op en het donderend geraas van het aanstormende water doorbreekt de sirene stilte Dreigend verovert de zee het land met een niets ontziende kracht neemt de zee als overwinnaar vele…

De wankele poorten vallen met geraas naar de grond, als een dier dat door zijn poten zakt en zich gewonnen geeft, en in het stof bijt. Stof cirkelt de kale lucht in, het is gedaan.…

Alleen nog het gedreun van treinen en het geraas over Ring en Boulevards. Stad bij avond die eindelijk weer zich zelve is, de uren verslaat op een terras en het joie de vivre dat blijft hangen. Stad bij avond. Ik heb geen ander verlangen.…

Wij bestaan in de schaduw, het geraas van een golf die voor altijd zojuist begon aan zijn val - al dat schuim, als dat verdwijnen in onze hoofden van wie er niet zijn. ----------------------------- uit: 'Alles is nieuw', 2005.…

‘U bent weer aan het hyperventileren’ - Gebroken ribben, zeven, pen in arm - ‘Hoe komt het dat u zo moet transpireren’ - Ik ben in shock en heb het vreeslijk warm - ‘Allez nu op uw rechterzij proberen’ - Ik zit verstopt tot aan mijn endeldarm En ik begin alsnog te protesteren Mijn polsslag slaat met wild geraas alarm - De inquisitie van…

buiten is het leven dan even van de natuur Ik slenter tussen struiken, bomen, bloemen, groen, zie vogels zingend de straat gebruiken en huppen in ieder plantsoen Ook het achtergrond gezoem van menig gevleugeld insect, brommend geluid van bloem tot bloem, wordt nog niet door menselijk lawaai bedekt Klanken van de speelse natuur zonder geraas…

Eens vroeg ik speelgoed, speculaas aan zwarte piet en sinterklaas letters, marsepein en koek en zong van 't wild geraas. Nu ben ik wat ouder en heb opeens andere wensen die niet bij kinderen passen maar bij de grote mensen. Zo vraag ik Vrede op de wereld geen honger en geen nood voor ieder een goed leven en elke dag een brood.…

Vrouwen die schreeuwend als pauwen doe-het-zelfkasten in elkaar kleunen terwijl huishoudelijke apparaten met een geraas of er een lawine naar beneden komt schoon wasgoed de kamer in katapulteren: dat alles is niet prettig.…

Is nu de open wond al lang hersteld, iets waarover ik me soms flink verbaas, en weten we wat voor ons als broers telt, wordt bij het “Makkers, staakt uw wild geraas!” onze band toch weer op de proef gesteld in vuige versjes bij Sint-Nicolaas……

De vlier draagt mijn bruidsjurk lokt me dichterbij en tilt me terug in Zijn armen, vlijt me weer neer op het bed, vloeit uit over mijn schoonheid in de strandhut bij de waterval die ijskoud mijn handen striemde toen ik met Hem zijwaarts achter het geraas langs schuifelde over een richel van overgave waarvan het vuur onzichtbaar was…

Het stille leven ligt op het kerkhof hiernaast, het nieuwe leven raast erlangs over ijzeren staven en dat maakt me gek, het dendert door de kamers waar ik heb gespeeld Ik haal ze leeg en ik rook ze uit met Nag Champa, met tranen in mijn ogen sluit ik de ramen en toch worden de muren dikker van het geraas, ze eten het op net als ik, het…

wolken schrompelden in razende vaart ineen vielen als stenen naar beneden wrede razernij wiste haar naam begroef wie ze was een korst van vervreemding de vertrapte jeugd tekenden het meisjesgezicht met krimpend hart in stakerige armen hield ze een uitgemergeld kindje vast het geraas in de boomtakken de wind die overal sporen…

zoals water vormen kan in alle talen, soms met veel geraas en dan opeens is ze de spiegel van mijn aangezicht zij is de zee het meer, mijn meander wanneer ik zwijg en mijn gevoel de richtingen absobeert totdat het grijs van staar zicht keert tegen het licht van vandaag het open water, ingesloten door beperkingen van een telkens veranderend…

De ogen van het luipaard geschreeuw van kinderen het zwart geroete kaars glas geraas van snelle scooters la persistenzia della memoria love is a rebellious bird l'ascensceur pour l'echafaud de ogen van het luipaard eens keken zij mij aan jaren, talloze freeze-frames telkens nieuw, vernieuwing vervolgd teloorgegane hoop en plots…

en net als zij me zachtjes wil gaan strelen ontploft de wekker met een wild geraas een oude boterham met pindakaas vervolgens op m’n werk een dag vervelen wat saaie post, wat zure klanten mailen bescheuren om de grappen van de baas dat zeker nog een jaar of tien - helaas mijn straf is langer dan van criminelen dan weer naar huis, de snelheid…

telt niet Al knip je duizend kaarten uit knisperend papier en leg je kilometers af in hoger sferen en declameert in de vreemdste talen de prachtigste gedichten Het telt niet De schitterendste verten verstijven in de koude van een geforceerde lach En de kou laat zijn sporen na al vóór het nieuw leven zijn intrede doet Een geraas…

Het geraas van het nabije vee. De boer die in de schaduw zit van het bleke beeld. De bomen die buigen voor de wind van de zee. Zijn ouders hebben het lapje grond gekocht waar hij tot het kraakbeen in de modder stak. Hij was een begaafd student. ‘Iets in de wiskunde,’ zegt de boer. Het beeld werd gemaakt naar een schoolfoto.…

Uitgenodigd laat ik het geraas van vallende zeilen, touw en houtwerk achter, verken de glorende verte, voel een glimlach ontspannen het nu bepalen, mijzelf met beloftevol straks geconfronteerd.…

Met donderend geraas storten de muren in. De rechthoek breekt in tranen van zilver.…

De makkers staakten reeds hun wild geraas. De koektrommel zit vol met speculaas, de chocoladeletter is in brokken. Voorbij zijn de verbaasde oh’s en ah’s. Terwijl we ons banket naar binnen schrokken drinken we chocomel met grote slokken. Geen maaltijden vandaag, alleen gegraas.…

Wat is toch dat venijnig geraas van draaikolken achter de windstilte. Dat schuilt als zuchten of zwijgen nu eikenbladeren eenzaam wiegen. Dat wortelt als dromen in bomen. Welke genen neigen naar schurende woede. Zelfs nu het vlees is gepijnigd tot rauwe biefstuk. Zelfs nu het zowaar routineus avond lijkt te worden.…

Haar smal gelaat, onder de grijze haren, smal, bleek en moedig, is mij toevluchtsoord, een blanke koepel, hoog en ongestoord door 't dom geraas, de hartloze gebaren.…

Weg van het momentane geraas, toch in het hart van het dorp, verheft zich uit de Kolkkuil de oude pastorie. Was zij beschermend huis en warme thuis voor hen die eeuwenlang hier woonden? Werd binnen deze muren de kromstaf gehanteerd of overwon de taal van ’t kruis?…

mijn gevoel alles zeggen zou was dit papier geen noodzaak kon het gewoon makkelijk; even gauw hadden mijn gedachten niet deze moeilijke taak bleef de onrust achterwege sprak mijn hart de waarheid stopte deze niet halverwege kwam alles tot dat ene feit werd mijn verstand weer de baas kreeg deze weer vat op mijn leven veroverde het ook mijn geraas…

De atmosfeer leeft en reageert, het stormt daar verschijnen de stoten en eerste takken pannen van daken zonder het geraas te staken giert het om de huizen op paden en de wegen. Lachen heeft nog niemand scha berokkend. Stilheid is nu natuurlijk echt niet aan de orde houd je stuur verplicht stevig vast op de weg gericht.…

Waanzinnig geraas. Mensen die eerder leefden, konden het niet weten, Mensen van vandaag, snappen welzijn wèl. Gelukkig en helaas. Wij zijn zeer bewust geworden. We weten zoveel meer dan toen. We zijn veel wijzer vandaag. Wij weten wel wat deugt. We voelen en begrijpen. We kijken. Luisteren. We zien wonderen. We zijn tevreden.…

blauwborst rode groene specht tot dudeljo het hoogste lied Het ruist en bruist en kwinkeleert en pronkt met een juwelenkleed Een papegaai een kaketoe een krokodil een tekenbeet Mijn god er is zo onwaarschijnlijk veel waarvan een mens geniet De toppen van de andes en het amazoneregenwoud De watervallen van victoria met donderend geraas…