Alle inzendingen over glas

toen stenen en glas door de straten vlogen toen monden schreeuwden door de koude muren heen toen tollende lijven met groot lawaai de stad in stormden en alles tot puin was gewalst toen het licht begon te worden en een vreemde stilte binnensloop en jij je in gesnik verloor en duiven onverstoord koerden en je rondkeek naar wat over was en…

ik pak mijn eigen licht nog ben ik niet gezwicht voor hen die mij het vel over de neus gaan halen voor alles moet ik gaan betalen het natuurlijk evenwicht is door mijn ouders al ontwricht nu moeten wij de scherven rapen alleen het zonlicht is nog vrij en stroomt bij mij naar binnen door het thermopane glas de ozonlaag zet geen…

De wezenlijkste bijzaak van het leven, maar als het leven op de penning is wordt bijzaak hoofdzaak en wordt sport vernis, dan lach je ’t leven toe/uit*, de vuist geheven Je bent soms grimmig of verongelijkt, op zoek naar zin of hoop of mindfullness, houd halt en luister naar mijn wijze les: het glas is vol als je naar Esther kijkt en…

in de langste nacht geborgen wit de wereld zich tot morgen vlokken stillen in hun spel dragen traagheid zwermen zich vaarwel dwarrelen in vaagheid poedersneeuw verzoet de kou drift spelend in een strakkend blauw ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas ze liggen rijpend slootgeschikt en keurig waterpas uitgestrekt wit rondgevlekt…

hij gaf hen alles wat hij had zijn lach klonk door de zaal en ook voorbij de laatste rij lichtten de ogen op de zoveelste dacht zij ze was een deel van hem zijn podium en coulissen zij souffleerde zijn verliezen de tekst was haar bekend hij was haar wettelijke vent ze zag gebaren achter glas en kon uit zijn mimiek begrijpen hoe tragisch…

is zuinig met woorden deze man alles gaat voorbij het verleden blijft Ze is beeldschoon maar moeilijk in de omgang varen met een aak is zwaar Deze dame vecht gewelddadig met opstandig water ze duwt het gewoon opzij Zijn bed een kraaiennest waar hij naar beneden kijkt zijn schip in volle glorie ziet Zijn vingers strelen het glas…

zij vindt het woord niet dat het kan bevatten, het krast geluid bij scènes achter potdicht glas. bloedrood. toe. het leest haar hier van binnen uit, het hakt en houwt besluiten uit de wirwar van haar onbegrip, het sluit gevaar van vragen af bij hoe of waar. zij bladert weg. pas dan wordt het zichzelf gewaar.…

ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas. Ze liggen rijpend, slootgeschikt en keurig waterpas. Uitgestrekt, wit rondgevlekt in kristallijn, speelt vorst, in hermelijn, met licht en pijn. Hij straalt intens zijn koude macht.…

omhoog hap in het schuim op de rand van het glas geniet van de sprankelend dansende belletjes die als engeltjes vleugjes van geluk bruisen tot het fruitig- amber- of goudgekleurde nat zich proostend en genietend drinken laten…

Ik treed naar buiten op 't balkon en adem in de winternacht, nog staat de tafel achter mij gevuld met d' uitverkoren vracht van spijzen kostelijk bereid, der vruchten kleurge overvloed en restend in een enkel glas wat wijn, rood als ons bloed.…

zonder al mijn vrinden denk ik terug aan het Scheveningse strand Waar ik met mijn beste vriendin uren kon praten onder het genot van een cappuccino en iets lekkers erbij We konden ons over van alles heerlijk uitlaten en voordat we het wisten was de dag al voorbij Ik denk aan mijn vriendinnen en onze leuke tijden lachend in de kroeg met een glas…

Heer, als ik sterf en mijn voeten zijn koud als glas, de kaars druipt op mijn hand en de dokter zegt: "'t Is gedaan," als bij de kamer-wand de priester bidt: "Heer, laat hem gaan," dat ik dan bidde: "Heer, neem mij in uw ontferming aan."…

Maar groen is goed voor de ogen: een stuk glas Hield men zich voor 't gezicht, daar, groen als gras.…

Doorzichtig als opgewreven glas Sta ik hier te vergaan Nooit was een kramp zo vredig.…

Breekbaar als glas kwetsbaar, doch fijn een ritmisch kloppen zo hoort een hart te zijn Soms een ander ritme ietwat versneld of vertraagd dat ligt aan de situatie wat jij van jouw hart vraagt Een heel klein lichtje voor anderen in duisternis een bepaald soort warmte bij een groot gemis Littekens door liefde of het verwerken van rouw…

Ik zie een lege kruk Nee, je bent er niet Op de bar een leeg glas Nee, je bent er niet Een dichtslaande deur Nee, je bent het niet Een auto die stopt Nee, je bent het niet Ogen in de nacht Nee, je bent er niet Ik zie je met hem Nee, je bent het niet Een stem roept mijn naam Nee, je bent er niet De telefoon gaat Nee, je bent het niet…

Door winteravondmist zijn blauw beslagen De ruiten van de tram: spectrale kringen Vervloeien, of vervolgen en doordringen Elkaar naar stand van lantarens en wagen: Soms is 't, of reusacht'ge juwelen ringen Vlak achter 't glas in etalages lagen; Dan lossen ze op tot halo's, die vervagen Doorzichtig, wijd, in kleur'ge schemeringen.…

Ook met een glas of wat jenever heeft haar basaltblokmozaiek totaal geen moeite, want de lever ontgift, is zuiveringsfabriek. Maar bent u een gourmand toevallig, of dronk u jarenlang te veel, dan wordt de paarse dame gallig en verft voor straf uw ogen geel.…

Stations worden open monden van verbazing, daken verdwijnen, deze wereld wordt van glas. Sacrale blauwen versmelten met grond, dalen naar benden engelenveren, metalen schubben.…

het meisje sprak dit doe ik niet hierin heb ik geen zin dus leeg je glas en pak je jas je komt er niet meer in de jongen dacht waar ging het fout? ik ken haar al zo lang gaf haar een kus als aan een zus nu sta ik op de gang het meisje huilde wat doe ik toch?…

een ode aan de wind Dwarrelende bladeren moeten wijken Zwevend in hun vlucht Als snelle hoogvliegers Bestrijken zij de grauwe dichte lucht Geen levend wezen dat zich buiten waagt Alleen de enkeling door nood gedwongen Beweegt zich met gekromde rug En wordt door felle druk besprongen Ik zit thuis door kaarsen omringd En van een goed glas…

uitgemeten passen die om alle drukte ingehouden lachten met snelle beat in afwisseling met slow wisten ze het aantal dansers heel constant te houden de sfeer was goed al kookte soms het bloed in overspelige blikken steeds proberend mijn en dijn nog een kunstje te flikken bier klotste ook dit jaar weer goed gekraagd in ieders glas…

Genietend dromen op het terras, bestel ik weer 'n goed glas bier.…

Teruggevonden, nieuw, oud geluk kan dit ooit stuk, de tijd zal het leren, geloven genieten samen drinken uit dat glas dat nu al halfleeg is en toen nog zo vol was, de wereld te dol was, bij jou in de klas...…

ik ben al een tijdje vergeten de stenen te raken hun krachten te voelen verhalen te horen over hoe zij ooit werden geboren ook hier delen zij ongewild in de spanning van leven al zijn zij verstild in bewegen waar steen en glas versmelten kleuren lijnen het intense lijden aan elkaar vaak vlamt rood de nood van te veel energie…

(de zomer van 2006) we zwolgen zomer in het Westbroekpark de zon was gul en uiterst vastberaden de picknickmand was mee en overladen met stokbrood, rode wijnen, verse kwark en kazen uit het land van Jeanne d’ Arc een glas cognac was ook niet te versmaden de Franse slag en zalig zonnebaden La Haye als de Provence of de Camarque de rozen…

Ik voelde door 't geknars mijn pijnen wist niet waar noord noch zuiden was totdat ik eindelijk tot het besef kwam dat mijn voeten bloedden door het glas. Het kreunen van mijn pijn was ver te horen en 't zand werd rood als van het ochtendgloren mijn schreeuwen werd door niemand gehoord het voelde alsof ik moederloos was geboren.…

Ik bouwde een muurtje om me heen maar wist dat dat geen optie was 'k heb het steen voor steen weer afgebroken en keek weer door het helderste glas daar waar ik weet dat de wereld leeft en waar wij allen nog op mogen wonen toch een wereld soms vol valse schijn waar mensen maskers dragen en ze tonen en of het nu een muur is of een masker…

Kom met een glas aan 't raam wat tijd verdrijven - dat ik thuis ben, komt toch iedere dag niet voor - ga daarna als de sodemieter met uw schrobben door!…

Ze flirtte, maakte gek en daagde uit Tussen ons in zat ondoordringbaar glas Steeds groener werd aan de overkant het gras Ik moest en zou haar hebben als mijn bruid Buiten was het alleen de brede gracht Die ons nog van elkaar gescheiden hield Ik weet niet wat mij werkelijk heeft bezield Ik nam een sprong en had haar in mijn macht Ik gaf de…