Alle inzendingen over gogh

Diezelfde neef* heeft weer wat uitgehaald: De stiekemerd heeft een Van Gogh gestolen ‘ ‘k Ben gek op Nuenen zei hij onverholen Ik wacht totdat verzekering betaalt’ Die stomme neef blijkt wéér een slimme vent Een vriend is de verzekeringsagent…

De kunstexperte Rita Wildegans zegt dan Van Gogh niet zelf zijn oor afsneed. Zij heeft ontdekt dat Paul Gaugain dat deed; die was door drank en drift wat uit balans. Zo'n vondst doet zeker heel wat stof opwaaien! Of laten wij ons weer een oor aannaaien?…

Er is een man die rechtop durfde leven omwille van zijn mening laf vermoord. Maar hier geen statement over ’t Vrije Woord, alleen een stilstaan bij wie achterbleven. Ik zie het enkel in dit kleine kader: een jongetje verloor vandaag zijn vader.…

Jouw poëtisch geschilderde lege stoelen ogen vol hout met riet gebonden zittingen dus zo leeg zijn ze niet als ik opsta vanuit die fameuze boerenstoelen in welke vorm dan ook en wegloop naar een plek die jij wel of niet kunt zien bekruipt jou dan de angst dat ik niet zal terugkeren en voorgoed vertrokken ben of misschien wel dood zodat…

In tegenstelling tot Holland Met zijn zakelijke georakel Geloofde Vincent van Gogh In moederlijkheid en mirakels Aan de bedrand veertig dagen Bij een verbrande man uit de mijnen Zat hij in navolging van de Heiland Zorgdragend voor diens medicijnen "Zag je hem met de littekenhalen Als een Lazarus wonderdadig monter Opgewekt de schacht…

ik droom de paardenbloemen tot zon draai blad per blad naar het licht een beetje schuin in de wind het is geen dag van steen vandaag, niets lijkt vreemd of in zichzelf al hoor ik het raadsel van de stilte en de speelbal waardoor ik Van Gogh ben in het diepst van mijn gedachten…

Toen onverwacht het pad zich boog stond ik oog in oog met een - uitgebroken naar het licht - kleine bloeiende perenboom. Zijn knoestige stam en takken - een ademtocht in de lente - openden wijd het weerloze hart dat zich vulde met lichte tinteling. Mijn ogen streelden de bloesem raakten het donkere stamhout aan. In het laatste licht van…

Wolken rollen onstuimig voort door een donkerblauwe lucht in het boerenland gevoord buigen halmen met een zucht Dan een donderslag, zo luid de hemel lijkt te breken ver voor 'n woeste wind uit golft een groene korendeken Bliksemflitsen schieten uiteen geladen gonst de atmosfeer over 't verlichte landschap heen dalen regenvlagen neer…

Menselijk skelet met je weke delen Samengehouden door spieren en huid Overgevoelig voor licht en geluid Stillend je stemmingen met penselen Je kon het voelen niet langer verhelen Hebt dat in koren met kraaien geuit Evangelist wou je zijn naar verluidt Hoop bieden wilde je, God aanbevelen Maar in de kunst lag je geestelijk heil Tekenen deed…

Ophef over een nieuw onderzoek waarin gesteld wordt dat Vincent van Gogh geen zelfmoord pleegde maar door twee kinderen werd doodgeschoten.…

In ons land heersten afkeer, angst en woede En woekerden de argwaan en de haat Nadat Van Gogh hier werd vermoord op straat, Maar plotseling keert alles weer ten goede. Misschien nog één zo'n ramp er overheen, Dan voelen wij ons allemaal weer één.…

Er stonden monumenten op het veld die door Van Gogh gepenseeld konden zijn De kleur geel zag je soms een blauwe strik van een zomerhoedje We lagen verscholen tussen tarwe en gerst bekeken de monumenten Hadden ze de namen van de verloren zonen of bleven het onbekenden…

Het leven is Door je heen Getrokken, je Aangezicht verweerd - Doorleefde ogen Staren in een Verte die misschien Nooit komen zal Handen kromme knuisten Die de tijd proberen Vast te houden Knoestige kop Die Van Gogh Ten diepste zou Hebben beroerd - Mijn vader ben je, Blijf je tot ik Niet meer leven zal…

ik schilder zonder vaste hand mijn vorm en beeld ontmoeten niet het warm verband dat ik u wilde tonen ik wil mij eigenlijk verschonen een Rembrandt of van Gogh te zijn mijn kleuren hebben op uw muren nog niet het predikaat een meesterwerk te zijn toch blijf ik gaan met uitproberen en van ervaring wil ik leren om volgend…

de stilte waaruit een zwaluw vliegt draagt bolle buiken zilvervissen knipperen, velden bewegen en met een verziend oog wuift het zeewier over mijn schouder het huis, leeg van zomer verzamelt de vlinders van de dag ik waan me Van Gogh en schilder zonnebloemen met blinde handen uit het licht…

ondoorgrondelijk de taal welke hemellichamen schrijven met 'n sierlijke schildersstreek wiegende cypres in maanlicht steekt hoog boven de verafgelegen stad uit houdt zijn kobalt ons in de ban sedert zonsondergang ~* Geinspireerd door De sterrennacht is een schilderij van de Nederlandse postimpressionistische kunstschilder Vincent van Gogh…

Lief lichaam Van geboorte tot dood Leef ik in jou Soms voel je log en zwaar Soms als een open ruimte Van Gogh schreef Dat hij geen dubbeltje Om het leven zou geven Als er niet iets oneindigs, Iets dieps en werkelijks was Dit palet aan schoonheid En gruwelijkheden Op dit canvas vereeuwigd Met onstuimige penseelstreken Is het genoeg…

Het oor van Van Gogh Daar valt niets over te vertellen Tenzij: Er was veel wind die dag, en de schilder werd er woest van Er was ook veel waanzin die dag en een mes in handbereik en het schilderen lukte niet zo aardig, de verf klonterde en  er vloog een haar van zijn baard  in die prachtige wolkenpartij Tja, dat was voorgoed naar de kloten…

Kleinzoon van vijf, zit aan tafel verzot op aardappelen, nee niet die van van Gogh alhoewel, hij is een echte aardappeleter! Kijkt me verlekkerd aan en zegt: ik ga ze persen oma, dan heb ik geperste aardappelen!…

Van Gogh had inspiratie gezocht en was direct verkocht aan de mooie bloemen in het geel, hoog reikend op hun sterke steel. Rank van lijf en mooi van kleur werd voor hem een primeur. Een boeket in een vaas niet alledaags. Nu een beroemd schilderij de zoveelste in een rij. Iedereen kent de schilder zijn naam.…

Hortend gaan paard en wagen over de ophaalbrug onder een blauw geverfde hemel Op de oever zingen de wasvrouwen een lied - van zon en geluk van het hart dat bevrijd is van smart Kringen verschijnen in het water en verdwijnen De man op de bok schouwt in de werveldans der kleuren droomloos in de verte als een wijze die de Diepte…

Kun jij begrijpen dat ondanks alle tegenslagen ik mij terugtrek in een moeilijk opgebouwd vermogen van rust en stilte waardoor het schrijven en spreken mij bijna vergaat? tranen troost zoeken in de geest van de glimlach en het wenkende koren op het gele zonnebloemenfeest? begrijp jij misschien: mijn toekomstige bewonderaar bruid of…

Met het turfstof nog in Mijn oren, het veen Dat al mijn gedachten doorleeft, Dat mij raakt tot in het diepst Van mijn wezen - Zie ik jou, kind van het zand, Met je handen de aardappels Rooien, zie ik je gezicht In aarden tinten Voor altijd geschilderd In mijn hart…

De zwarte akkers, het jonggroene koren, hoor! De veldleeuwerik!…

De diepe kleuren in het licht van het donker – De herfstavondzon.…

Een kudde modder- schapen in de schemering – eindeloze hei.…

Tussen de akkers een laag ommuurd grasveldje – met boerengraven.…

I. Profeet van Pâturages en zuiderzonminnaar, maar meer dan dit: diepbewogen dichter die de zware dingen van buiten licht schiep, herschiep als de kompleet blauwe lucht, - herder die het onvruchtbare gebeuren van buiten, naar het grote centrum dreef, de oasis, de keure van frisheid... In ons zelve hebben wij de Jordaan; allen die nog Godsvreemd…

Een hartaanval, een hersenbloeding leek mij jou wel toevertrouwd, maar zo alsof men een lucifer uitblaast is iets wat mij en anderen verbaast Haast hoor ik je nog zeggen dat het zo heeft moeten zijn het kon niet anders dan dat geschiedenis van jou een eigen filmpje maakt zich niet stoort aan recht en krom liefst had jij dat zelf gekraakt…

In your midnight blue one could wander boundless to be lost among your stars until the morning dew when upon awakening to bathe in the warmth of your golden sun yellow embraced by the radiating elusive passion in your red how overwhelming your universe where I find myself drowning when layers of grays are shed.…