156 resultaten.
graniet
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 192 grenzen liggen als kadavers
in de leegte van zijn verwrongen denken
als verdwenen boven een vruchteloze vlakte
waar noch huis, noch haard een kans krijgt
om te overleven
alleen hij profileert zijn dag; gulzig en onuitputtelijk
als vraag en antwoord
tegelijk
als een handtekening waarin -wij-
in de ik-vorm
geschreven wordt
enkel een…
stabiel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 ik bouwde vroeger
een hoge muur van graniet
hij staat er nog steeds…
Graniet
gedicht
4.0 met 68 stemmen 9.289 zo ebt graniet
zich terug
in de natuur
--------------------------
uit: 'Gaandeweg', 2007.…
graniet
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 206 op deze weg keert niemand
-vertel geen gangbare herhaling
in termen van huidvervelling
duindoornstruweel
roofvis, gashouder, ernstig
en nalatig droomverlies
niets anders dan een gammaflits
door zwart oneindig omringd
een zekere mate van onprettig
onbestemd, gezien het bovenstaande
later komen rauwe randen
aan vogelhuiden
een…
Lacrima
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 6 verdriet
is een brokje graniet
met scherpe randen
verdronken in tranen en pijn
diep in het gemoed
het duurt lang
menige eb en vloed
voor het een glanzend keitje wordt
maar het blijft voor altijd
want graniet
dat verteer je niet…
gordijnen van graniet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 van graniet…
draagbaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 106 in gebogen kracht
weerspiegelt witte onschuld
gedragen leven
ieder individu is
als een granieten vleugel…
Tot moes geslagen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 436 Hersens van mij
Tot moes geslagen
Tegen de muur
Die leven heet
Tot moes geslagen,
Iets anders is het niet,
Want die muur
Is van graniet…
Ingedeeld in twee groepen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 30 Je ogen
zijn
graniet
en je
mond
als een
kristallen
bol
van kwarts
waarbij
het
scheidingspunt
tussen
donker
en licht
niet
valt
te bepalen…
Ik leg een roos
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 2.203 deze roos leg ik neer
op jou als teken dat
ik afscheid neem
graniet
schept geen afstand
en ik stap verder
samen met jou…
weerbarstte het blauwzwart basalt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 463 structuur
waren wij water en ijs
aarde, lucht of soms vuur
we gaan strijdend ten onder
in het graniet van mijn muur…
Ontzinken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 164 jouw woorden
dwarrelen als losse
flodders uiteen
sierlijk deinend
spatten zij kapot
op het koude graniet
de boodschap is helder
©Lady Love…
Granieten Hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 320 Oh help hij rolt
tikt nog enkel
recht en vooruit
dit hart van steen
Een granieten slag
slaat hij op ‘t
stort beton, om
stil mij te zijn
Wachtend op een
barst maar erin
een wederklop
die schopt en slaat…
Graniet en steen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 311 ik wil doder zijn
dan jij
ook kouder
de bloemen
koelen
ouder
ben jij
dat witte
die zo rust
kus
de stilte
op je wang
ik ben
te warm
en niet bang
huil
graniet
en steen
ik ben alleen
maar zo
alleen met jou…
moeder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 436 er is te veel in mij
dat je niet meenam
terug in aarde
boven verzonken zerken
langs knisperend grindpad
schenkt de maan
hoofdschuddend haar licht uit
over marmerwit
en zwart graniet
dat het niet
je graf is
als ik wegloop…
Lapidair 18.7 *
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.748 Zwart graniet en vrome woorden.
Roomwit domineert de dijk.
*18.7 = week 18, zevende dag = zaterdag 6 mei 2006…
stilte op je wang
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 569 ik wil doder zijn
dan jij
ook kouder
de bloemen
koelen
ouder
ben jij
dat witte
die zo rust
kus
de stilte
op je wang
ik ben
te warm
en niet bang
huil
graniet
en steen
ik ben alleen
maar zo
alleen met jou…
Jouw zenuwen, spieren, pezen, botten, knurven
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.281 Ik maak tot straatweg van graniet
De draad!' En grac'lijk gleed je over de curven.
Jou gaf, als 't scheen dat duizeling je neertrok,
Ik een oneind'ge reeks als balanceerstok,
E, pi, Maclaurin of 't binomium:
Niagara, onder schomm'lende vlonder,
Stortte de wereldloop zijn eeuw'ge donder -
Jou gaf, Blondin, ik 't aequilibrium.…
Nachtelijk duister
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 424 Als een blok graniet dreunden
de nachten door mijn hoofd
toch, in mijn geest
woonden altijd de diamanten
dan stoffig, vaak briljant
ik ontving veelal met ontzag
en knoopte eerbiedig
het geheel tot een rij
van vele jaren
dag en nacht.…
Breekbare transparantie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 181 ik heb je
gebeeldhouwd uit
weerbarstig graniet
je lichaam
contourde maar
verder kwam ik niet
boetseerde je later in klei
door zachtere lijnen
kwam jij dichterbij
pas met glas
kon ik de vormen
in volmaaktheid bepalen
de breekbare
transparantie van
jouw ziel laten stralen…
Schemerhuis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 154 droomsporen
waar het duister nog in huist
van beneden geurt, niet uitgepakt,
de nieuwe morgen
naakt stappen we de nacht uit
hullen ons in de sluiers van de dageraad
we gaan op weg en met elke stap
scharniert de poort verder open
traag sijpelt het licht het oog binnen
de wegtrekkende waas legt bloot
wit satijn rolt langzaam weg
van het graniet…
Je blauwzwarte stem
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 201 jij sprak
als basalt
in een zee
vol geluiden
een alt nog
jeugdig in tijd
je blauwzwarte stem
trotseert elk gelijk
ik graniette
in lichtere kleuren
breekbaar weerbarstig
voelde je dromen van binnenuit
zacht bas ik jouw
golvend komen want in
de zee vol geluiden vleugelt
ons lied er ver bovenuit…
Mijn mooie vrouw
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 669 je basalt
in zwart en blauw
graniet in warmer kleuren
alleen het sediment
spreekt onder grote druk hoe
zij het leven heeft geplukt
maakt langzaamaan de kleuren
los en geurt weer met de zeer
geavanceerde nu technieken
laat je gezicht maar zien
mijn mooie vrouw de préhistorie
wist al dat ik tijdloos van jou houd…
evocatie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 68 blauwomrand zwart, buitengetreden
lichamelijk ontveld
de zielezucht is altijd zwaarder
dan het hart dragen kan
opnieuw hapert de geest inzake verbeelding
of blijken namen anders dan jaartallen
boomlang versteend, anders dan graniet
het gebeente ontwijkt zijn vlees
verscholen in diepere ijslagen
teruggedrongen tot krapte van huidhonger…
Stop hier niet bij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 986 speel je bal maar over
verover vrij het land
dat je tegen stond
hier ligt de grens maar
stop niet bij dit ommuurde
verzonken graniet
ga niet denken dan
verdwaal je hier
geef bewegen aan
de angsten van je
voorgevoel en spring
de diepte in…
dodenhof
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.043 dodenhof
de weg hierheen
loopt over scherven
verglaasd verdriet
leidt naar je stenen bed
bloemen op zwart graniet
jij lijkt geborgen
je naam is al wat rest
van jaren teder zorgen…
Zij maalt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 421 De tijd slijpt graniet tot stof
de smaak van water in de mond
Geur van zweet dat zich mengt
met doornen en wilde rozen
Voorzichtig, want de pijn
bij het afscheid zweeft
hoog in de blauwe lucht
als een torenvalk voorbij…
verstrooiing
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.190 dat er zoveel mogelijkheden
uit een vliegtuig boven zee
van een boot over de ijssel
dan liever de atlantische oceaan
daar was je al
in een sieraad rond de hals
ook daar ben je geweest
een brok graniet verstrooi je niet
neem je ook niet mee
in het keldertje moet je
blijven alsof ik je toch
een beetje begraven heb…
Sibelius
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 301 Kop als uit graniet,
gelijkend op een
Romeins Imperator
Zeven Symfonieën
zijn in gestrengheid
en volmaakte architectuur
daarbinnen ontstaan.
Donkere muziek in
leisteen kleuren.
Ook verwondering als
van een kind in een
sprookje.
Bossen, feeën, trollen.
"Tapiola".…
Stenen wanorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 brokken van bestaanbaar
blijken maskers met glas
angst, opstand en vergeten
uit deelwoorden te beitelen
wat overblijft is zitvlees
door een haastig schietgebed
als een klein gebaar
van onvermogend graniet
indien na jaren bovengronds
tot voltooid te vergruizen…