Schemerhuis
Een vroege kamer in maart
aan het tapijt kleven de resten van slaap
op het kussen de laatste droomsporen
waar het duister nog in huist
van beneden geurt, niet uitgepakt,
de nieuwe morgen
naakt stappen we de nacht uit
hullen ons in de sluiers van de dageraad
we gaan op weg en met elke stap
scharniert de poort verder open
traag sijpelt het licht het oog binnen
de wegtrekkende waas legt bloot
wit satijn rolt langzaam weg
van het graniet dat levens breekt.
Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/
Schrijver: Kees Keizer, 6 maart 2014
Geplaatst in de categorie: mystiek
Ken je de canon 'O klaag toch niet als nevel vroeg
de morgen grijst'? Typeert dezelfde sfeer...