1672 resultaten.
Pastel.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 368 Ik kleurde de zee in mijn droom in pastelblauw,
Haar branding in zacht wit, grijs en zelfs paars.
En schelpen in elke pastelkleur op het strand.
Met het zachte beige, bruin en roze
Herkleurde ik de zonsondergang op het strand,
Zo zacht gekleurd, als in mijn droom bedacht was.…
Het ezeltje Asinus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Als de tafel wordt gedekt en een knuppel
zijn benen strekt; hoef je geen schilder
te wezen om iets van kleur
tussen al dat grijs te lezen.…
WINKELRUIT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 53 een schim op de ruit
te zien een grijzende vent
een beeld dat nooit went
~~~~~~
lopend langs de ruit
loopt die grijsaard met me mee
samen één wij twee
~~~~~~
weerspiegeld zie ik
wie daar staat en valt me op
hoe snel tijd vergaat
~~~~~~
we treffen elkaar
in winkelruit en lachen
ons met zelfspot uit…
VANG ME
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 141 zwart ondoorgrondelijk
peilloos diep
helder zo intens en
hemels blauw
behorend tot de val die ze
voor me schiep
mysterieuze zwoele warmte
helder klare koele kou
zwevend boven een eindeloze zee
grijzer dan de meest grijze meeuw
en ik zweef in gedachten met je mee
groener dan de eindeloze weiden
wie kan zoiets fraais vermijden
in ieder…
Grijze Luchten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 60 met de in hun buik verborgen wollige dromen
ook al is het maar heel even
toch weten ze hele jonge en oude volkjes
los te laten komen van het grijze in het leven
gelukkig heeft ze het niet geweigerd
en daarvoor is het dat ik het doe
hopelijk zijn ze vlug weer terug
die blauwe horizonwijde luchten
laat ons weer tot nieuwe dromen komen
het grijs…
De dageraad,
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 601 De klaarte groeit, de wanden worden grijs,
Mijn kamer leeft weer in de tijd.
Mijn droom is uit, ik word weer wijs,
O leven, lieve ellendigheid.…
waarom huil je
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 744 ben je afgedankt en oud en grijs
heb je in rollen jou verborgen
betaalde voor hun falen jij de prijs
zie je zo op tegen morgen?
huil je om je onzekerheid
opnieuw verraden, ingeruild
laatste haven dus ook kwijt
is het dat, waarom je huilt?…
Het stoffelijk verlangen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 496 Ja stellig zal ik ooit verrijzen
uit het stof van grijs verdriet
op een Berg van Overgave
door het Dal van Angsten omringd
Mededogen zal de wolken vullen
die de laagten vervlakken zal
en uit het stof mijn driest herscheppen
aan de wanhoop heeft ontrukt
Als de Overgave wordt geslecht
en zomerzon het stof verzengt
resten van het nieuwe leven…
Huilen mag
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.642 Gemengd gevoel in mij
als we bij het graf staan
ik heb mooie bloemen bij
en steek een kaarsje aan
Ik had ze niet verwacht
de vrienden tot ik ze zag
hebben eraan gedacht
jouw vijftigste verjaardag
Bijna allemaal vijftig jaar
fijne vrienden lange tijd
oudere mannen grijs haar
vriendschap zonder spijt
Vijftig jaar haalde jij niet
toch…
Vrienden voor het leven.
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.859 Maar het houd ons niet meer ieder uur bezig
Ik ken mijn maatje nu al dertig jaar,
Behoorlijk grijs geworden, en met weinig haar.
Ik wil hem niet missen, voor geen goud.
Met hem word ik echt heel graag oud.…
Eindejaarsvlucht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.544 De nachtegaal trilt het winterwit
uit het vroege morgenkleed
in een waas berijpt en strakke snit
vleugelt hij zorgenbreed
door een asgrauwe dageraad
door breekbaar grijs en olmenlaan
tot aan de rand van het bestaan
waar de tijd geen tijd beslaat
Daar verdampt zijn verenjas
buigt zijn vlucht naar nooit meer terug
het koele ijs en het geknakte…
Inkleuren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.175 grauw
Niet dat ik me zorgen maak
Nu het niet zo klikt met jou
Niet dat ik me zorgen maak
Om de drukte in mijn hoofd
Mijn kaars die te fel brandt
En wellicht vroegtijdig dooft
Niet dat ik me zorgen maak
Om de twijfels in mijn leven
De rust die wordt gemist
En die jij me terug kunt geven
Niet dat ik me zorgen maak
Over ons tijdelijk grijs…
Zijde en flanel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.545 avond
horizontaal wordt weggekeken
men zich voor het circus van morgen
weer slaafs te laat te ruste strekt
éénzaam door de nacht woelt
broedend op nieuwe duivelstreken
dan wikkelen wij het schemerlicht
in ongekende glinsteringen
de carrousel van gisteren
in duizenden herinneringen
en bruist het feest in zijde en flanel
het aardse grijs…
The last dance
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 244 adembenemend
liepen je voeten
zonder zichtbare
sporen na te laten
alleen al
het synchroon
bewegen gaf geen
enkele fout prijs
ik volgde
zoals altijd als
jij leidde en figuren
opfleurde uit grijs
mijn dansen met
jou kende subtiliteiten
zoals de steun in je rug
een versnelling bij vlucht
ook onze plaats
in de ruimte bij het…
Zwerfkei
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.070 Een kei vormt een steen
Hard van buiten en binnen
Niets van transparant
De grauwheid maakt dof
In kilheid gekleed
Een kei vormt een steen
Pure brute wilskracht
Niets dan alleen hardheid
Kleuren vervagen in grijs
De kei leeft in zijn cocon
Een kei vormt een steen
In rotsblok ontleed in delen
Grillige vormen geven ronding
Langzaam geeft…
Herfst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 530 Opeens is daar het licht
waarin het gras veel minder grijs…
een late zwaluw zoekt het zuiden
schapen steken uit hun wol
een koster staat zijn klok te luiden
ergens stierf een mens
maakte veel dagen vol
besloot het leven
in de schittering van water
maar in de haast
heeft niemand tijd voor ’t licht
noch voor ’t geluid
noch voor dit schitterend…
Feilloos
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 483 Ik heb hem lief, al kan ik hem ook haten
Dan vriest er om mijn hart een laagje ijs
Want telkens weer geraak ik van de wijs
Wanneer ik word gemeten naar zijn maten
Daarbij ontdekt hij feilloos mijn hiaten
't Is zwart of wit bij hem en nimmer grijs
Ik heb hem lief, al kan ik hem ook haten
Dan vriest er om mijn hart een laagje ijs
Als ik…
Vannacht
gedicht
3.0 met 49 stemmen 22.917 Ze lagen onder dun zwart ijs;
de een zag grijs, de ander blauw.
Ik heb ze op het gras gelegd,
dat hard onder mijn voeten brak,
hun lijfjes droog en warm gewreven
en ze mijn adem ingeblazen.…
Schreden des tijds
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 551 Schreden uit het grijs verleden
Komen indringend op mij terug
De gezichten die opdoemen heden
Ontwijk ik doel bewust op de vlucht
Erkenning dat doet mij aarzelen
Het eigen zijn met hen van weleer
Wilde mijn levensweg met hen delen
Hun wegen stopten kwamen nimmer weer
En nu mijn klok begint af te tikken
Komen zij ongevraagd mijn resttijd…
Blinde Eerlijkheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 496 woorden
Een nutteloos geweld
Letters die uit verzonnen zinnen ontspoorden
Door het geweten gekweld
Een geheim alphabet
Gevangen in een leugen
In een vreemde taal omgezet
Zinnen die niet deugen
Muren van onzekerheid
Gebouwd in een duizeling
De liefde raakt zijn glans kwijt
Bij de schaduw van herkenning
Kruipend door de mist
Grijs…
Oude jeugd
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.358 Mama, je haren worden grijs
ze krullen golvend in een dans
bekronen met hun zilv’ren krans
je lief gezicht als een ereprijs
Je ogen kijken door beslagen ijs
doch het staren krijgt geen kans
het vuur te doven in hun glans
dus schitteren ze zichtbaar wijs
je vele rimpels worden oud
ze plooien zich in diepe rust
moe van wat je hebt aanschouwd…
hoogmoed voor de val
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 586 hortende tonnen grijs,
slenterend op trompetgeschal
slepen hun aangeslagen tanden
naar een nakend einde toe
de Alpen rijzen – sneeuwig nog, sereen –
en bergen hun stijgende lijnen in dalen,
weidse valleien; hopen op het ijs en steen
een bevroren vloed van weggeëbde dieptes
blauw als de blakende einder
het gekrompen harnas kraakwit;…
Zonsopgang groet
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.374 Ondanks het grijs, de zon komt op
weer bewezen wat gisteren hypothese
daarover praat ik niet en verzin
het grote zwijgen, dat valt
Jij gemarmerd Jugendstil betovert
op de bank waarop ik lig het licht
dat aarzelt aan jouw buitenkant
parelmoert en opnieuw verdicht
Jij kraakt, geeuwt de toekomst uit
weet mij kijken met ziel en lijf…
De verminkten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 394 In wegsmeltend koud winterlicht
dwars door onherbergzaam duister
uit grijs geruis en vaag gefluister
nu de aarde achterover ligt
ontwaken de verlaten oorden
klinken de verminkte woorden
Ik vang ze op het perkament
zeef ze uit de klamme nevel
loos verdriet en gehoekte wrevel
uit laatste wens en testament
Ik giet ze uit gebarsten vazen…
Oorlog 1943
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 730 Oud en breekbaar
tussen twee soldaten
in grijs, komt ze
verschrikt naar buiten
wij kinderen
van amper acht
zitten op de stoeprand
en kijken toe
hoe door de
geopende voordeur
zij bleek en verward,
grijze gepermanente
krulletjes over
haar gezicht waaiend,
haar zwarte
handtas vastgeklemd
door de soldaten
vastberaden naar de
wachtende…
dubbelbeeld
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 54.272 je
loopt achteruit van me weg
terwijl je me aankijkt
ik probeer nog te lachen
maar zie je vervagen
transformeren in je schaduw
tot karikatuur van jezelf
en grijze duiven vliegen
ik heb nog spiegels
schuin in zee geplaatst
en op de zon gewacht
kleuren uit het wit gescheurd
maar jij werd al te licht
en zelfs je groene ogen
werden grijs…
Wijze Raad
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 292 Trots en fier staat hij daar, gebouwd in een grijs verleden.
Duizenden gingen en genoten intens van
het uitzicht zoals alleen op deze plek kan.
Voldaan ging ieder bezoeker dan op zijn eigen wijze naar beneden.
Nu de deuren zijn gesloten laat de ns-planner een vluchtige traan.…
Mater familias
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.187 De hemel is grijs
ontkent het licht
waarmee je mij
trots gedragen hebt.
Nu ben je te zwaar
lood in mijn armen
een bodem van zink
een ei van zwavel.
Kon ik maar stromen
in het bloed dat
mij heeft gevoed.
Kon ik maar lopen
met de armen die
mij hebben opgetild.
Je bent altijd geweest.
De toekomst sterft jou.…
het sterven beminnen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 426 als het jaar zijn einde nadert
verblijf ik wat dieper vanbinnen
de hemel duikt dan
ongevraagd in mijn ziel
alsof ik het sterven,
haast gedwongen
moet leren beminnen
het hangend grijs
dringt zich door mijn huid
om de maakbaarheid te vertragen
en de winterslaap te verkiezen
tot mijn allerlaatste bruid
als hoop verder reikt dan het…
De rivier is bevroren
gedicht
2.0 met 37 stemmen 26.880 De lucht is grijs en dicht,
twee eenden zitten in de sneeuw
en lopen voor mij weg.
Ik moet nu eindelijk eens weten of ik verdrinken kan.
Een palingvisser ziet mij gaan
en komt op tijd
of net te vroeg.
Als iedereen weer slaapt roep ik zó hard
dat niemand er wakker van worden zal:
ik wist het wel.…