De verminkten

In wegsmeltend koud winterlicht
dwars door onherbergzaam duister
uit grijs geruis en vaag gefluister
nu de aarde achterover ligt

ontwaken de verlaten oorden
klinken de verminkte woorden

Ik vang ze op het perkament
zeef ze uit de klamme nevel
loos verdriet en gehoekte wrevel
uit laatste wens en testament

Ik giet ze uit gebarsten vazen
op het allerlaatst station
krijgen blauw leven ingeblazen
mijn poëzie als luchtballon.

Schrijver: Kees Keizer, 9 februari 2006

k.keizer1chello.nl

Biografie van deze schrijver

perkament testament luchtballon

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 394