Schreden des tijds

Schreden uit het grijs verleden
Komen indringend op mij terug
De gezichten die opdoemen heden
Ontwijk ik doel bewust op de vlucht

Erkenning dat doet mij aarzelen
Het eigen zijn met hen van weleer
Wilde mijn levensweg met hen delen
Hun wegen stopten kwamen nimmer weer

En nu mijn klok begint af te tikken
Komen zij ongevraagd mijn resttijd in
Met wel gemeende levens adviezen
Vaak hoorde ik maar nimmer onderging

Schrijver: Ivan Grud
Inzender: Zhadenova V, 12 juli 2005

chliviamail.ru

verleden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 14 stemmen 551