Netgedichten

netgedicht (nr. 7.728):

wat liefde was dacht jij verdriet

ik heb de dagen omgekeerd
weken van het stof ontdaan
maanden kenden geen beweging meer
de jaren waren al vergaan

ik zocht je buitenkant
warmte zat van binnen
met schoonheid aan de hand
kon ik opnieuw beginnen

we hebben veel gepraat
verstonden ook dezelfde woorden
beseften later waar het echt om gaat
dissonanten maakten geen akkoorden

we zongen van hetzelfde lied
de teksten haalden we uit leven
wat liefde was dacht jij verdriet
mijn tranen kon ik je niet geven

je bent meer dan herinnering
ik wil je zien en overdoen
wat eens zo erg de fout inging
we passen altijd nog dezelfde schoen