Alle inzendingen over grijsheid

onder veeltintige grijsheid stroomt de zilveren breedte schuine donkere regenstrepen waar de hemel de einder raakt verre kerktorens zijn versluierd de wind brengt huivering land en lucht vloeien ineen in de grote eeuwige stroom die drast en sombert en de ruisende regen meevoert naar kille verten…

Er begon iets te groeien wat leek op verbroedering; uitgebannen werd de grauwe grijsheid, als een laag sneeuw, waar je in kunt verdwijnen.…

In de ochtend van de bedaagde dag zie ik mijn oude moeder in mijn grijsheid ze heeft een glimlach met een waas van de dood op het kastje naast een vaas met gladiolen we zien dat we elkaar in de ogen kijken maar de gevoelens uit het verleden overtreffen de werkelijkheid van het heden alsof het stof van onze wonden herleeft in de hereniging…

de grijsheid terneergeslagen vluchten ogen naar onontgonnen gebieden waar alleen zij 't bestaan van weet daar waar ze nog ontluiken zullen vlinders in vol ornaat dansen en geuren in volle glorie je hart doen smelten zo maskeert zij de bittere waarheid die bladeren doet dwarrelen in alle kleurschakeringen, zodat tranen geen vrij spel…

op de valreep van de herfst luistert elke vrucht voor vogels nauw ze gaan als gauwdieven verzamelend, totdat het grauw van deze tijd verspreid het rijpe fruit inhaalt de dag sluit eerder, nu het meerdere verscheiden onzer zon vanachter grijsheid naar omlaag schijnt daar verdwijnt het schemeruur in als het meezit, rode wolken als de…

Hoe mooi kan de herfst zijn, maar ook hoe bedrieglijk want morgen is er misschien slechts grijsheid en kilte. Hoe is dan de realiteit? Wat is nu echt en wat slechts schijn? Of kan de herfst de zomer en de zomer herfst wel zijn?…

Niet langer de grijsheid van de wintermeeuwen, maar het kuieren bij de eerste lentezoen. Sneeuwklokjes luiden in, tussen het donker groene gras; een nieuwe vrije wereld, die voorheen gesloten was.…

Kleur geven aan het bestaan verzinken in grijsheid. De afkeer, het verzet, het open gaan, en weer dicht gaan. Het leven verstaan. Het leven verdraagt het tot en met.…

Grijsheid, waarin we soms ontwaken, modder en mist, en brand en as, niets kon haar warm vertrouwen raken... 'Haar latend, zuiver, lijk zij was.' -------------------------------------- uit: 'Het geheim dat ik draag', 1998.…

grijsheid is niet uit jouw gezicht te vegen toch blijven de denkrimpels intact ritmisch klap je in je handen onverstoorbaar alsof je nog daar bent, daar waar muziek nog muziek was men groot werd gebracht op de tonen der liefde nog schuilde onder moeders rokken, een spelend kind nog gewoon was, tezamen at aan grote tafels die netjes waren bedekt…

Die de grijsheid van een ver verleden op een gewenste verjonging voorbereidt.…

Het werpt een deken van grijsheid over de kleuren van mijn droom. Ik gaap, rek me uit en laat de kleuren opnieuw toe. Deze morgen (terwijl zij nog steeds slaapt) maak ik mijn eigen huis. Buiten wordt de komende zon geroepen door een dappere merel.…

De kou en grijsheid kruipen dieper in de mens, En bereikt zijn aller diepste donkere grens. Want al wil je dat koude gevoel echt niet, Het zit hem in je eigen stille verdriet. Buiten is het somber, koud en heel kil, Terwijl ik eigenlijk alleen maar echte warmte wil…

Ik wens jullie dat mijn hersens de grijsheid van een week zonder zon konden zien als de blauw en gouden hoofddoek van de farao. Ik wens jullie al het krankzinnige dat ik mezelf toewens in de zekerheid dat de zin van alles is dat het voorbijgaat, nog dertig stappen, nog dertien, nog drie.…

Iets toestaat van een ongedwongen houding te vertonen anders dan de grijsheid die normen en waarden preekt. Dat aan jezelf toestaat dat je ook eens menselijk mag zijn. Dat je tranen van vreugde mag huilen ter verzachting van een niet verdiende pijn. Want het loven van de zotheid opent de onschuld waar die dient te zijn.…

kleinerende lust de schaduw van mensen verdonkert het licht van de wijsheid vermindert zijn goedheid verwatert tot smart ik wil terug naar die wijsheid rust van het weten vinden van wegen tot kennen begrip kunnen begrijpen van mensen die lijden helpen en delen met velen mijn ziel stem ik af op tonen van wijsheid ballast en grijsheid…

Nu sloop om wollen sokken De grijsheid ons op ’t lijf, en jeugd en bloei vertrokken. Thans spijt u, dat ge een perk, u voor ’t genot vergund, En achtloos doorgesleurd, niet weer herroepen kunt.…

De grijsheid benevelt het landschap, slokt huizen, boerderijen, bomen op. Het geploegde land berust in voren, sneeuw, hagel, overgavevlaggen in top. De zwarte kraaien krijsen contrasterend met aanzwellend geluid op de snelweg. De kleuren op vier of meer autowielen slaan vloekend het ruimtelijke grauw weg.…

Koelte doorstreek haar stem, alsof een glas- Kralen gordijn klaar ritselde in ’t verlegen Bewegen van een hand; dan beefde tegen De vochte grijsheid plotseling een ras Pooplen van gouden licht; wie heeft ons armen Een blik gegund tot waar de liefde waakt? Ons dood hart voelt zich koesteren en warmen.…

Soms dwarrelt er lichte sneeuw over de rand mijn loopgraaf in Ergens voorbij de middag moet het zijn al is dat aan de grijsheid niet te zien Ik lig hier nu al jaren Voor mijn gevoel zelfs wel een eeuw Wachtend op jouw volgende beweging, een sluipende omsingeling, een onverhoedse aanval, een uitbarsting Ik weet eigenlijk niet zeker of…

Buig zó uw kruin, wanneer Uw Avond daalt, Buig zo uw kruin, o Grijsheid! zonder klagen; Vind rust in God: - Ras zal de Morgen dágen, Wiens Eeuwge glans de Hemelen doorstraalt!…

Mijn kleine kamer, mijn laag huis, Eng en vertrouwlijk als een kluis, Waarover zich van wand tot wand De grijsheid van de zoldring spant ; Buiten de drempel het gebloemt, Dat 't aambeeld en de hamer roemt, Het goud, waaruit het is gesmeed, De vinger, die zijn drift bestreed; Opwaarts, gebeeldhouwd in het groen, Een eedle boog,…

. - Gij maakt mij bang: ik hoor het doffe dreunen van uw zang, aanzie uw glanzenloze grijsheid onder grauwe luchten, gij sarrende verkonder van onze kleinheid; 'k voel een diepe drang u fel te haten, 'k vloek de vreemde dwang waardoor ik, weer gevangen, u bewonder.…

Laat de grijsheid van de herfst een veelkleurig licht in ons ontsteken als een oplichtende herfstverkleuring, die ons aan St. Maarten denken doet. Die de herfstkoude met een bedelaar wenste te delen, omdat een mantelzorger aan zijn lijdende medemens denken moet.…

Durven we nog stil te vallen, te rusten en te kijken naar de lucht die zwaar is van grijsheid, van droefheid of van een lied dat niet gezongen wordt. Durven we nog stil te vallen bij het kind dat schreit van honger, bij de mens die sterven gaat omdat zijn dagen zijn vervuld.…

Kindsheid ijlt als 't krieken, Jonglingschap heeft wieken, Kommer zweept de man, Grijsheid maant tot scheiden - Zweeft er tussen beiden Wel een enkele span*? Onder min en kozen Welken aardse rozen, Worden Tempe's* duin; Onder spel en dansen Vlecht de grijsheid kransen Om de kale kruin.…

loert roerloos op een prooi kraaien en mussen gaan van schrik achteruitvliegen soms gonst een zwerm gedachteloze kevers de namiddagdruk voorbij 'k lik dorstig aan een boom, geen mens verlaat zijn blok het asfalt is een taaie brij lantarens rimpelen en struiken worden grijs ik loop door het stoffige gras en zie in de huisjes de grauwe grijsheid…

Grijsheid voert ge ons voor den geest: Bloei en stormweêr zij geweest, Nog geniet zij 't leven; Tusschen 't sneeuwwit haar Blinkt haar oogenpaar - Straks, als 't Nat, versteven!…

bezigt vele technieken wat zijn veelzijdigheid tentoonspreidt slechts zevende na afronding van zijn opleiding tekent hem zwaar, hij trekt zich terug als verbitterd man op zolder blijft afwijzing hem achtervolgen zo neemt hij mensen op de hak middels zijn maskers en skeletten die veelvuldig in zijn werk terugkeren, naarmate de grijsheid…

de tijd die ik overwin door barrières te breken laat ik achter op het veld van indrukken de verzameling beelden in mijn hoofd die men herinneringen noemt zijn de dragers van mijn dromen in het vacuüm van mijn geest die als een zeepbel glinstert in de zon zweef ik in het luchtledige op zoek naar de invulling van mijn fantasie de grijsheid…