inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.711):

Contouren

Het was het geluid van een merel,
kerel, een prachtkans om kleur
te bekennen, onder ijle gijze luchten:
de dag binnen te glippen onder

het gedeeltelijk verborgene; een flauw
schijnsel omhoogkolkend tot aan
de rand, geschilderd door de eerste
zonnestralen, als een vluchtig portret.

Er begon iets te groeien wat leek op
verbroedering; uitgebannen werd de
grauwe grijsheid, als een laag sneeuw,
waar je in kunt verdwijnen.

Schrijver: Benjamin, 25 april 2009


Geplaatst in de categorie: overig

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 113

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)