Alle inzendingen over heilzaam gedichten leemte

Ik zoek mijn gezicht in een gedicht op het strand in de schelp van jouw hand.…

Hij zoekt zijn grenzen bakert taal in met waanzin verstikt het gedicht…

ik heb vandaag de spade ter hand genomen en het gat gedicht…

In gesublimeerde vorm Is het eenzame gedicht Niet meer dan een Kinderloos wezen, Niet meer dan een Ouderloos kind…

gedichten fluisteren als bij de ietwat bewogen foto het is goed bedoeld maar toch...…

Maximale schaamte na een mislukt gedicht...…

Het gedicht opent een raam, waar ik verwachtte -- door een deur te gaan.…

Doorbreek de stilte in deze woorden deze façade die als een cascade de ruimte vult verban de harde leemte in dit stil verdriet De waarheid verdraagt de kilte niet Ergens stolt het hart de stenen rollen door het hoofd vermorzelen ons met een streling, met knokkels van een zachte hand Mijn ogen dwalen af naar het teken aan de wand binnenskamers…

Geen zichtbaar einde tunnelt naar de einder en slechts onnozele kinderen zien nog een opening die nooit werd gedicht. De vraag staat nog open nu de woorden ontbreken die kunnen omvatten het ont-hoopte verlangen naar een zinloos gedicht.…

Gedichten zijn nutteloos om de wereld te besturen, zegt Huang Tingjian, wiens gedichten wonderlijk zijn als ze lukken. Als het een doen beter is dan het ander, als ze allebei goed gedaan worden, is iets doen wat op het een lijkt beter dan iets wat op het ander lijkt? Kan ik dat niet korter zeggen? Een gedicht verspilt toch niet.…

Hoewel verwond en getroffen weet ik me in een gedicht het veiligst. ------------------------------------ uit: 'Tolk van het moment', 1999…

muziek water bloemen licht rivier in de vlakte van een klein gedicht harpenspel en dauw in 't gras een statige ruiter wijn in een glas mijn glimlach naar jou je weet hem niet onbeschreven papier van een avondlied muziek water bloemen licht pianissimo voor een klein gedicht…

Vandaag schrijf ik een gedicht voor mijn schoenen ze hebben al zoveel stappen met mij gemaakt zijn mij altijd trouw en gaan ongevraagd mee op elke reis ze verdienen een gedicht dan zie je de dingen ook eens in een ander licht mijn schoenen blijven mij dienstbaar tijdens mijn dolen en verwachten niets anders van mij dan dat ik hen op tijd…

. ---------------------------------- uit: Verzamelde gedichten (1999).…

Geen god vertoonde ooit zijn gezicht en geen gedicht spreekt onomwonden, verzegeld verzegeld, egyptisch graf, zo wacht ik af in al deze regels of ik zal worden gevonden, verstaan, een mummie van woorden onder het puin vandaan. ------------------------------------------------------- uit: 'Er loopt een gedicht voor mij…

nog altijd de gedreven dichter zelfs op respectabele leeftijd staan je gedichten nog immer fier overeind en zonder stok stiekem maar tegen beter weten in hoop ik dat jij als enige wel over't eeuwig leven beschikt vooralsnog koester ik de gedichten van jouw hand als ware ze van mijzelf…

Een heel klassiek gedicht dat kan bevrijden, met beelden die de lucht weer blauw doen zijn, wat zou ik graag daaraan mijn woorden wijden, hoe vreugdevol zou zo'n gedicht de pijn van velen toch en beetje ooit verzachten, wat zou de wereld blinken in het licht!…

de zoeker naar de aard van een gedicht en van des gedichts dichter hij zal doof zijn voor het ijlingse loven en laken van modejager & modeverguizer de dichter hij eet de tijd op de beleefde tijd de toekomende tijd hij oordeelt niet maar deelt mede van dat waarvan hij deelgenoot is mijn gedichten zijn gevormd door mijn gehoor en door de…

Vroeger dacht ik moet het leven zin hebben, maar tegenwoordig geloof ik in de heilzame zinloosheid en bolle borsten, die zich ongehinderd laten strelen en wijn die door het keelgat glijdt als minzame parels die absolute verlichting brengen.…

Gedichten wonen uit geboorte in een glazen huisje. Daarom kijken ze nu zo vanzelfsprekend naar buiten vanuit hun doorzichtige woning. Elk gedicht heeft zijn eigen voor één bestaan wakker geworden wijsheid; dit bijvoorbeeld dat een vers nooit stenen zal gooien.…

De individualist Die in zijn eentje zwicht Voor weer een nieuw gedicht Heeft slechts gegist En alleen beslist De samenwerker wist Dat wie in zijn eentje vist Verbinding mist Gedicht gewist Individualist Verdwaalt in mist Maar wie beslist In eeuwige twist? Juist zo is’t En ik wist Dat deze twist Onbeslist Ist…

Op een regendag zeiden zij gedag hun laatste woorden druipende akkoorden ze zouden elkaar nadien niet vaker meer zien Eens de zee altijd de zee sprak de zeeman en op zijn laatste reis stapte hij resoluut van de boordtree Eens een gedicht altijd een gedicht sprak de dichteres en bij haar laatste vers sprong zij verstomd in de Woordzee…

Zonder die intense liefde voor het woord is ieder gedicht nog voor zijn geboorte vermoord.…

Weet toch als Geen ander dat Wat je voelt Helemaal van Binnenuit komt, Dieper nog dan Waar je hart kan Gaan - heb dit Gedicht voor jou Geschreven om je Te laten lezen, Te laten voelen Dat ik aan je denk Daarom heb ik mijn Gedicht in de ruimte Gezet, zodat je hem Elke dag kunt zien, Kunt voelen dat ik Aan je denk…

Ja, maar wat maakt een gedicht tot poëzie, vroeg ze terwijl ze tegen me aanhing, haar knieën ongemakkelijk tegen elkaar.…

Nog één sluitende slotzin voor het gedicht der gedichten voorgoed is vastgelegd. Dan ontwaak ik in fel zonlicht zonder droomdicht, maar met grote glimlach op mijn gezicht.…

een ongeschreven gedicht, woorden zijn niet nodig, onze ogen op elkaar gericht, mijn pen......blijkt overbodig.…

Een mooi gedicht is los als room niet opgeklopt ruim in het vel woorden als gordijnen die de grond net niet raken ruimte die je uitnodigt binnen te treden te rusten zonlicht valt naar binnen Naar binnen zo ga je er doorheen het gedicht zit nu in jou je bent los het klopt je danst waarbij je voeten de grond net niet raken je woorden…

Vrouw van monden en wonden, vroeger was je nog mooier dan een gewoonte. Stil was je als tijdens een lange droevige reis en ik hield van je als van mijn dood en het zaad van pijnbomen. Vrouw met de duizend lippen die danst met een luid lachend lichaam tot je achterover stort in de nacht. Je bent een nieuw begin. -----------------------…

glijdend over een ongeschreven vel probeer ik sporen achter te laten vereeuwiging in het niets verheldering of slechts vervuiling maar niets gebeurt…