Een heel klassiek gedicht
Een heel klassiek gedicht dat kan bevrijden,
met beelden die de lucht weer blauw doen zijn,
wat zou ik graag daaraan mijn woorden wijden,
hoe vreugdevol zou zo'n gedicht de pijn
van velen toch en beetje ooit verzachten,
wat zou de wereld blinken in het licht!
Maar ik droom zwart soms in doorwaakte nachten
en vind geen woorden voor een blij gedicht.
Toch niet getreurd, de woorden niet gevonden,
maar er blijft zin en zoeken altijd voort
en er is balsem voor de diepste wonden.
Al wordt mijn lied ook niet zo graag gehoord,
misschien reikt het toch verder dan mijn zonden
en heeft het ook nog wel jouw hart bekoord?
Geplaatst in de categorie: emoties