Alle inzendingen over helend voor lichaam

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven.…

Voor mijn buren NATUURLIJK GELUKKIG Zo mijn ziel verlangt naar roerselen Zo verlangt mijn lichaam naar water 70% van mijn lichaam laat zich graag verfrissen Door het drinkwater uit de kraan Ik zie geen verschil met de natuur Onze binnentuin smacht naar water Wie de kraan daarvoor open draait De slang over de schutting gooit…

Verzacht mijn lippen met je wang Ontspan mijn handen met je schouders Verwarm mijn gezicht met je vingers Kietel mijn huid met je wimpers Bedelf mijn lichaam onder je ogen…

De dag vol as en striemen het licht slechts in mijn hoofd waar doelen stenen reuzen bleven en lichaam slechts het woord…

Je koestert en streelt mijn eenzame lichaam tot het oplicht en wakker wordt: je huid raakt mijn huid je hart raakt mijn hart…

zonder jou zijn er momenten dat de pijn mijn reflectie doorboort mijn gevoelens boven me uitstijgen ik streef zonder hersenen maar met een rikketik dat het lichaam verlaten heeft wat een pijnlijke scheiding is…

Elis Regina en Tom Jobim in Aguas de Marco Elastiek in ritme op één gedeelde adem De stem een lichaam in een tedere dans…

Maar jij knabbelt -onbespied- stukjes van mijn lichaam.…

leegte... ...een leegte die langzaam in mijn lichaam trekt. Alles wat er over was, is nu voorgoed voorbij. Ik lig op bed, ik denk aan niks Het doet zelfs geen pijn. Het is leeg,…

ik ruik en ik zie en ik hoor je, maar je bent er niet, jij ruikt en ziet en hoort me, maar ik ben er niet, we zijn er niet, maar toch wel, ons lichaam verlaten, en onze geest vergaan.…

je waant je veilig in eigen huis je waant je thuis lichaam, tempel, heilig ondanks je gebeden wordt er gesneden en staat geloof voor lul…

Wat was is niet meer Miljarden Keren In de oneindigheid Gebeurt Dat de kosmos Een levens lichaam Aanraakt En hem tot in de eeuwigheid Vernietigt Historie Drijft in de eeuwigheid Wat is het dat in de toekomst Ons verblijdt…

Papier, pen Open ogen, open oren, voelend lichaam En natuurlijk, expressie, essentie, en Zo ontstaat de Waarheid Innerlijk En uiterlijk…

kwelling vecht hoop op dood de hoop op leven aan een dichter vecht met heel zijn wezen zijn levensdreiging droef vol verwachting aan een zorgzaam moeder en zus en tante strijdt misselijk met walging voor haar voortbestaan beiden kwamen ze in mijn leven de eerste pas de laatste eerder ik zie ze niet graag gaan hou vol verwerk het gif dat helend…

Met nog één druppel loodzwaar bestaan, dat toekomst heet: de laatste terug van onverdund en helend leed. --------------------------------------------- uit: 'Vergezichten en gezichten', 1954.…

die trots glimt in het kleine vertrek waar licht kringelt en schaduw danst de frisse groene takken beloven voorspoed en vruchtbaarheid voor het komende jaar een ieder doet zich tegoed aan gedroogde appels en groenten heilzame voeding in 't barre getij de aanbidders van Wodan en Donar horen de Blijde Boodschap over Christus' leven en helend…

's Ochtends tilt het noorderlicht de slaapvertrekken Uit hun voegen, hemelt ons hier langzaam op In een machtig geheel, een helende verblinding.…

Ik keek altijd diep in zijn mysterieuze ogen, zoet helend als taaitaai. Op een hoek zat lange tijd een bakkerij, waar ik graag lekkere broodjes en gebakjes kocht, daar zit nu een snackbar en waar ooit een treinlijn naar Schoonhoven ging, vind je asfalt en pijn om de romantiek, ooit zo zonneklaar.…

Als paarden in galop breken zij uit mijn lichaam. De stenen versplinteren in alle pijnlijke kleuren van gevoel.…

vol vertrouwen leerde ik de kunst van het verhalen maar het schrijven vertelde mij niets ineens zàg ik mijn passie … ze was er eigenlijk altijd al geweest op een dag sprak mijn lichaam zijn eigen taal ik danste, niet in het minst verlegen voor andere ogen Eindelijk had ik mijn talent gevonden mijn lichaam gaf me alles wat ik zocht ……

Zachtjes streel ik mijn handen door je haar, voel je warmte op mij overslaan, het bloed kokend door mijn lichaam gaan. Onze lichamen sieren om elkaar, totdat wij aan een hoogte komen waar we ooit eens over droomden Tevreden kijk je mij aan en lacht, wie had dit na al die jaren verwacht?.…

Mijn ogen zuigen je lichaam op Als ik je voorbij zie komen Een heerlijk gevoel bekruipt mij Net zoals in mijn dromen… Mijn ogen vullen zich met jou Verliefd laat ik mijzelf gaan Een symfonie van vlinders Vlindert door mijn bestaan Mijn ogen laten zich vangen Als ik je voorbij zie komen Je lichaam, zó beminnelijk...…

door mijn lichaam, zegt ze, zwerft een slaap, zegt ze die al door het lichaam van mijn vader zwierf. dagelijks werd hij op zeker ogenblik in een nis gevouwen, en zegt: daar lag hij, zijn leden zelden gemakkelijk geplooid in de onverstelde, vale jas van slaap. zijn gezicht en handen absorbeerden licht.…

spreek zachte woorden, liefje in het onbeslapen bed van heimwee laat mijn handen strelen naar alle zijden van je taal in een wervelstroom tussen dromen en ontwaken dek me toe, mijn liefje met de warme zucht van je zwijgen mijn lichaam heeft jouw lichaam lief doorheen de diepte van het linnen adem mij, je liefde ik wil samen…

Kus mijn smachtende mond Laat je tong het verlangen stillen Zweef mijn lichaam in dat van jou in een bruisende orkaan vol genot……

durft geloven ook wanneer het oog niet ziet In de aarde rust nu zijn lichaam zijn ziel voor eeuwig bij de Heer de dag dat wij mijn broer hebben begraven het is goed zo, toch doet het zeer.…

Zee zee van emotie het wegvloeien uit mijn lichaam. Emotie mijn emotie-lichaam ruimt op ruimt op de pijn, het gemis Hoe lang nog? Maan vanuit het duister zij begrijpt me, zendt haar zachte licht. Hoe lang nog?…

is te zwaar houdt mijn geest gebonden mijn geest is veel te star houdt mijn lichaam aan de grond Zolang ik niet zelf verander zal ik de winter moeten doorstaan resteren alleen die dromen…

tijd daar ging het om maar waarom de loper daarna het verlangen naar een kraakheldere ochtend, een lage zon, een zwerm vogels boven een landschap eigenlijk is het steeds terugkomen in mijn lichaam ook als ik dat niet had verlaten…

Je lieve lichaam ligt begraven in een bos, niet ver van het Nije Hemelryk, de zwemplas, waar je mij en mijn broers vaak vandaan haalde na een bloedhete dag. Je bent je lichaam niet meer. Je ademt niet meer. De donkere duisternis heeft je toegedekt.…