Alle inzendingen over herinnering OR eerste nacht OR wachten

Ik zag je wenen toen de klanken weggleden in de stilte van je lippen Ik zag je huilen toen je zwervend in koude nachten wachtte op de tederheid van zijn mond Ik zie je sterven wanneer jouw laatste woorden de herinnering ontvluchten bij het afscheid van zijn ogen…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Dat er bijvoorbeeld Altijd iemand mag zijn Die ergens op je wacht Altijd weer klaarte Van een dag die open plooit Na de diepduk van de nacht. Altijd vroege lentes en nazomer in september Binnen de contouren van tijd En herinnering aan iets Voor straks en later.…

gefluister, geschuifel, gedruis een knecht die zijn wapenloop kuist het wachtwoord klinkt vals en onjuist zodat de wacht zijn hellebaard kruist de rabauw rekent zich bij de gilde waar ook een wetraadslid heen wilde maar wiens machtswellust zich snel stilde zodra men een buskruitvat tilde de snedige sabel ter hand en stoelen en banken aan…

op de grens van wolk en water waar de horizon verdwijnt wacht de nacht van vroeg of later tot opnieuw het licht verschijnt…

Schemerlicht sluit de ogen van de nacht tot een zacht schitteren van de sterren aan de einder hun hoopgevende knipogende lach en pracht verkoelende rust kust mijn voorhoofd en dooft de gedachten die op de morgen kunnen wachten…

De wind waait sterren in mijn haar zolang ik op je wacht ben ik de koningin in de schaduw van de nacht want ooit, hier vonden wij elkaar een dierbare herinnering Als een gevallen engel sprak ik jou toen aan vertelde van het offer je vleugels af te staan ik zag de woorden breken in tranen op je gezicht je hoefde niet te smeken we vlogen…

somtijds denk ik aan mijn eerste lief die plompverloren in mijn ogen dreef de kroontjespen waarmee ik schreef heb ik bewaard bij de laatste brief de lange zomer, een nest gebouwd in zand waar meeuwen om ons lachten zij wisten wel van waterkrachten het keren van tij was hen vertrouwd somtijds denk ik aan die laatste dag waarin woorden…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

`s Nachts besluiten herinneringen Te gaan leven Lijkt tijd een loos begrip Tijdloos Zo ben je kind Twintiger puber opa De nacht opent ankerplaatsen Ongevraagd In willekeur Plots ben je verliefd Krijgt de eerste kus Staat naast het bed Van jouw stervende vader En Zijn vader Opa Spreekt je troostend toe.…

Je bent naakt in de nacht. Wacht ik doe eerst een doek om. Nog niet, nog niet. Liefkoos mij, zacht. Zeg dat je mij mooi vindt En alleen door te strelen In 't donker, mij ziet. Zullen wij spelen, Dat wie 't eerste lacht, Moet ondergaan Wat de ander bedacht? O, laat het doorgaan, Totdat wij doodgaan.…

Die eerste nacht, dat we door Londen reden! 't Bestond dus echt! Oxford Street, Regent's Street, Marble Arch, Bayswater Road, Kensington Gardens: 't leek allemaal één lang vertrouwd gebied.…

Lang hebben 't stormen wij gehoord, De regen kletterde op de ruiten, Wij spraken geen van beide een woord: Hij rustte d'eerste nacht daar buiten.…

Maar wij waren voor het eerst zo samen, naakt gelukkig met gesloten ramen, warm verscholen in het dons, liefste alles was alleen maar ons.…

er drijven vonken door de lucht ze kleuren nacht naar donkerblauw geaderd met de zegens van een vreugdevuur in dit blije uur breng ik je wensen vreugdevol en stil Gelukkig nieuw jaar……

In de eerste nacht nadat ik had gehoord dat hij ziek was schrok ik wakker. Het waaide buiten. Het waait, zei jij, die nog geen oog dicht had gedaan, en je glimlachte. Ik begreep het pas later. Wat er ook is, het zal de natuur een zorg zijn.…

Neus aan neus de lippen ver, een vreemd bed en vrouw, zij ademt met mij mee. Verwachting broeit naar koortsig klam, vingertoppen trippelen, leggen mijlen af naar haar. Raken het allerzachtste, waar ik te wonen kwam.…

je hart moet zuiver zijn sprak de pastoor op het schoolbord trok hij een onmetelijk grote cirkel handen voor de ogen beval hij glurend door mijn kindervingers zag ik hoe meneer pastoor met overgave de cirkel met de geur en het geluid van krijt vulde zo ziet een doodzonde eruit zijn dreigende blik deed de rest en ik kon…

Door de kieren van het overgordijn Glijden zonnestralen binnen Fel verlichtend alles onthullend Brengt herinnering van de nacht Ontwaakt zie ik het eerst Jouw achtergelaten boodschap Drie hangers en wat kleding Ongeordend verspreid over de vloer IJlings verberg ik mijn hoofd Onder het bezwete kussen…

waar kussens elkaar raken liggen hoofden afgewend er slaapt een ruzie tussen zijn poot stijf die van haar niet minder het is de nacht die hen omsluit wacht op wat de ochtend brengt wie het eerst buigt ik denk hij zij heeft het buigen afgeleerd…

Ik breek de nacht die op me wacht en naar me lacht ongeacht dit tijdstip...…

ik wacht…

Geduldig blijf ik wachten tot zij komen zal of gaan. Buiten blijft de tijd bedremmeld staan. De aarde knipoogt naar de zon. De maan verbleekt, de nacht wordt duister. Ik wil niet slapen nog en luister naar het zingen van de slang en van de draak.…

En 't jagend bonzen van mijn hart Draagt niet tot u, die kòmen moet, Die mòet en die niet komen zult, Niet komen zult, hòe lang ik wacht. En mijn wanhopig ongeduld Verschrei 'k ellendig in de nacht.…

Wilt U ook hen bewaren in deze nacht En zij in alle omstandigheden mogen weten Dat ze door U nooit zullen worden vergeten Ik bid U Heer, houd ook bij hen de wacht. Amen…

ze fluiten mij en ook de nacht weer uit de merels van de prunuslaan een handvol zwart zingt sterren uit de nacht roept het komen van de dag in hoge tonen vertellen ze hun dromen het lange wachten zat ze fluiten een concert waardoor de maan verbleekt en zijn gezicht vergeet met de eerste zonnestralen die de aarde raken wordt de…

zolang als ik mij kan herinneren voel ik me verwant met de maan ik ben haar nacht in het zwart-witte weefsel wanneer eerste wolken over daken lopen dan denk ik aan een wiegelied zing stil over alles wat ik wil teruggeven aan de wind aan de bladeren aan de jonge vogel die overvliegt hij weet niet hoe bijzonder zijn vleugels zijn…

Bij opkomende zon ontwaakt zij in silhouet mijn schaduw van de nacht die in verlichting over mij waakt. Met stralen door een kier glanst zij mijn gezicht omringt door gezang wat mij als eerste raakt. Door herinneringen klopt hoopvol mijn hart die haar dynamiek in een visioen bewaakt.…

Starend in de nacht de luisteraar in zichzelf een uil de eerste wacht en daar een ster. Dichtbij en dan ver een dromerige blik vooruit vaag geritsel, opgeschrikt geluid. De stilte is lang niet altijd op haar plaats zo hier, sluipt natuur’s gang langs oor voorbij.…