Alle inzendingen over herinnering OR leven OR houden van

maanlicht, ‘t leeft in je kamer de zachte straal breekt zich in ‘t vensterglas bouwt hier een brug voor al je dromen waakt over jou, ook als jij reeds aan ‘t slapen was ’t zweeft in je kamer op meubels jaren staande op hun eigen plek bekleedt het zilverlicht de donkere hoekjes neemt tranen mee, brengt troost in elk vertrek ’t weeft…

Namen verkleinen mensen tot symbolen die niet leven. Vind ik het daarom moeilijk om me namen te herinneren? Het liefst onthoud ik mensen om wat ze doen of laten. Om hoe ik me verbonden voel. Om hoe ze werkelijk zijn. Helaas reduceren namen mensen. Zo houden we elkaar onnodig klein.…

Maar ik wordt gekweld door herinneringen. Je zegt: laten we proosten op het leven. Maar ik voel dood in mij. Je zegt: je oogt zo content. Maar weet je: het kost zo verdomd veel inspanning om me groot te houden.…

waar ik ook zo veel van houden kan of blijven dat slechts vage dromen Maar ik zal aan je blijven denken soms klein en soms weer groot op de dag dat ik stop met ademen ga jij voor een tweede keer dood…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik wist er van het leven niet, toen ik schuilde in jouw armen. Mijn hart tot berstens toe gevuld met vreugd en groot verlangen. Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou trouw beloofde. En jij mij meenam op een reis, die heel ons leven duurde. Ik wist er van het leven niet tot jij mij leven leerde.…

Ja, hij heeft wat afgefloten, zijn hele leven lang. Want hij bleef als de dood zo bang. En toen die eindelijk kwam, in 't donker… toen ging hij dood. Terwijl hij floot.…

Voor jou om van te houden zal ik er altijd zijn.…

een persoon die echt van je houdt is iemand die de pijn in je ogen ziet terwijl iedereen gelooft in de lach op je gezicht!…

Onder de deur wat licht. Vage, gedempte stemmen bewegen ergens onder mij, onzichtbaar, bevestigend aanwezig. Mijn handen klemmen het laken vast, we zijn niet alleen.…

Vergeet de pijn, vergeet de warmte of de koelte, vergeet de stilte en de kilte, vergeet de drukte maar vergeet niet al die tijd, hoeveel ik ongelofelijk verschrikkelijk van jou hield.…

houden van overstijgt het weten ook als jouw sterven verder wegdrijft het mag dan herinnering heten maar lijkt in mijn wezen gekerfd opdat jij blijft…

de klok kruipt in stilte van alleen zijn wacht sprakeloos met lege stoelen vol herinneringen houd mijn hand vast nu alles voorbij gaat…

Dit moment Probeer ik Vast te houden - Toekomstig herinneren Dat zich nestelt In mijn hersenschors En de emotie Die me later pas Overvalt als ik De lichtval zie Over deze dag…

Witgrijze slapen omarmen een lief, levendig gezicht een speelse ruwheid verraadt vele onverschillige dagen van ontwapenende ongedwongenheid, zuiver welbehagen verlangen naar weerstand, overbelicht Ogen van zonlicht dagen, half toe, de minnende schemering om een aandeel te houden in vergeten verdriet in leven te houden wat het licht niet ziet…

De Griekse zon klimt. Stijgt hoger en hoger. De wind is al gaan liggen. Het is middag geworden. Mykonos sluimert. Mensen dagdromen. Ons schip slaapt. Veilig aan het anker. Ruimte lijkt hier ruimer. Tijd tijdlozer.…

houden van overstijgt het weten ook als jouw sterven verder wegdrijft het mag dan herinnering heten maar in mijn wezen gekerfd opdat zij blijft dat wil ik ook tot mijn hart een glimlach erft…

ik wil je lief hebben ik wil van je houden je vasthouden zoals ik dat vroeger deed maar ik kan het niet meer na het gebeurde..…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Die oeverloos tot Cheshire cat vervalt Van zeverende lippen Waarop het met pokerface gesproken sjibbolet Door doodgemoedereerd hanteren van een zin Die wederhelft haar droog de mond in zet Het steevast "stop er een jippel in" Gnuivend van pret O "Vrije Heerlijkheid" die mij weer ontvoert Naar drassige duinpannen en het Oerd Zie mijn herinnering…

Ik zal altijd van je houden tot de dood ons scheidt Dan zal ik je vergeten Dan raak ik je wel kwijt Ik zal nooit meer aan je denken Geen gevoel of fantasie Herinneringen als as vervagen tot ik niets meer zie De tijden van ons leven verloren en vergeten Ik heb je nooit gekend Ik heb het nooit geweten Ga weg uit mijn hoofd rot op uit…

Tot leven komen bewerken en monteren een wereld van het begin hard en mistig veel later een oude beschaving monumenten niet als herinnering maar als buiging naar een tijd zelf de onmeetbare tijd niet gericht zoeken maar dwalen om de rivieren planten bergen dieren heen draaien vliegen wandelen halt houden op een plek landschap laten woekeren…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ik was niemand onbemind kind genadeloos wezen menselijke geest die zegevierde en niet zou genezen leven in een verduisterde wereld overleven van een donker verleden het zuigt mijn leven op bij momenten het borrelt op een diepe oppervlakte heel even bestaat er niets niets anders om me heen ik houd mijn ogen stijf dicht herinneringen…

Alhoewel ik heel veel van de Sierra Bermeja houd, aarzel ik er weer naar toe te gaan. Ik herinner me de bloeiende citrusbomen, de vrolijke zwermen van gouden bijen. Ik ruik nog steeds de geur van de rode bloemen op de wilde cactus. Ik houd van de Sierra Bermeja, maar ik aarzel er naar toe te gaan zonder jou.…

geduld is de kunst van het hopen ik hoop dat je mijn geduld niet te lang op de proef stelt…

de tijd die wij hadden was lang niet genoeg voor de eindeloze liefde die ons verbinden blijft foto’s en beelden brengen elke keer als ik naar ze kijk nieuwe herinnering tot leven in steevast lachende tranen aan de overkant van tijd op oevers van eeuwigheid zoek ik naar de antwoorden op de nooit gestelde vragen waar geen antwoorden…